ولکر ترک کمیشنر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد از طالبان خواست تا رویکرد سرکوب‌گرانهٔ شان در برابر زنان و دختران افغان را فوراً لغو کند.
به‌گفتهٔ وی٬ این نوعی از سیستم آپارتاید جنسیتی است و افغانستان را به فقر و ناامیدی عمیقاً وحشتناک خواهد برد.
ولکر تُرک به روز چهارشنبه در یک نشست خبری در جنیوا گفت، در افغانستان، طالبان به شدت به دنبال حذف نیمی از جمعیت از زندگی روزمره هستند:
"چنین سیستم آپارتاید جنسیتی ظرفیت توسعه کشور را خراب می‌کند. برای من غیر قابل درک است که چطور کسی می‌تواند روحیه دختران و زنان را با ظلم‌شان ضربه زده و ظرفیت‌شان را از بین ببرد و کشور خود را به فقر و ناامیدی عمیقاً وحشتناک بکشاند."
با این حال برخی از کارمندان پیشین زن در ادارت دولتی می‌گویند، با محدودیت طالبان زندگی‌شان در چهاردیواری خانه خلاصه شده و سبب ایجاد مشکلات روحی و روانی نزد آن‌ها شده است.
یکی از زنان کارمند پیشین در یکی از اداره‌های دولتی که به علت مشکلات امنیتی نمی‌خواهد نامش در گزارش گرفته شود، به رادیو آزادی می‌گوید، پس از حاکمیت طالبان کارش را از دست داده و اکنون خانه‌نشین شده است.
یکی از زنان: از این وضعیت خسته شده ایم و مشکلات روانی برایم پیدا شده است
او می‌گوید، طالبان باید زنان را از زندان خانگی آزاد کنند:
"بیخی خسته شدیم والله در خانه، تکلیف‌های روحی برای ما پیدا شده، استرس، تشویش و جگرخونی که تا چی وقت ما در خانه باشیم، از سازمان ملل خواهش می‌کنیم که بالای طالبان فشار وارد کنند تا ما را از این قید و زندان آزاد کنند و به زندگی آزاد خود برگردیم."
از دیگر زنان کارمند پیشین در یکی از اداره‌های دولتی که او نیز نمی‌خواهد نامش در گزارش گرفته شود می‌گوید، امیدوار است سازمان ملل در عمل کاری انجام دهد که سبب تغییر مثبت در زندگی زنان افغان شود.
او به رادیو آزادی گفت:
"متأسفانه زنان از حق تحصیل و کار در انزوا قرار گرفتند، از این از لحاظ روحی و اقتصادی تأثیرات بدی را روی زنان گذاشته، اما به امید روزی که این شرایط تغییر کند."
از سوی دیگر٬ ذبیح‌الله مجاهد سخنگوی حکومت طالبان می‌گوید، تلاش دارند تا فضای کاری مصئون‌تری برای زنان ایجاد کنند.
"به‌خاطر این‌که فضای کاری زنان مصئون‌تر شود امارت اسلامی تلاش‌های خود را دارد، این مشکلات در اکثر ادارات حل هم است، زنان در بخش طبابت کار می‌کنند، در تعلیم تربیه، پاسپورت، تذکره و همچنان پولیس و ارگان‌های دیگر که ضرورت است زنان استخدام هستند، ولی در برخی ادارات که قبلاً بودند حال نیستند برای موقع دادن به آن‌ها تلاش‌ها جریان دارد، ولی زنانی‌که در کار بودند و نمی‌توانند بیایند معاشات‌شان پرداخته می‌شود."
با حاکمیت دوبارۀ طالبان در افغانستان زنان و دختران افغان از همه حقوق تحصیلی، کاری، سیاسی و اجتماعی‌شان در جامعه محروم شده‌اند.
با وجود نکوهش سازمان‌های ملی و بین‌المللی و انتقاد از این تصامیم و فرمان‌های طالبان، باز هم آن‌ها تا کنون موقف سخت‌گیرانهٔ شان در برابر زنان افغان را پایان نداده اند.
