امروز هفتم ثور٬ چهل‌وپنج سالگی کودتای حزب دموکراتیک خلق و سرنگونی حکومت سردار محمد داوود خان است.
شماری از افغان‌ها این روز را یک روز تحول مثبت در زندگی‌شان خوانده و شماری دیگر این کودتا را آغاز بدبختی‌های مردم افغانستان عنوان می‌کنند.
میرباز شهیدزاده یکی از باشنده‌گان ولایت لغمان است که از کودتا هفت ثور خاطره تلخ در ذهن دارد و می‌گوید او پدرش را در جریان این کودتا از دست داده و در کودکی یتیم شد.
میرباز در صحبت با رادیو آزادی گفت پدرش در جبهه مخالف حکومت وقت قرار داشت:
"من تقریباً پنج روزه بودم که پدرم شهید شد، حتی تا هنوز من عکس‌اش را هم ندیدیم، ولی قبرش است، اما از ما کرده بسیاری مردم غمگین دیگر هستند که تا هنوز قبر پدران‌شان را ندیده اند، تا هنوز هیچ معلوماتی از شهدای خود ندارند که آیا آن‌ها زنده هستند، مرده اند، قبر شان در کجاست."
پدرم در کودتای ثور شهید شد و من حتی عکسی از وی را تا به حال ندیده ام
اما برخی دیگر کودتای هفت ثور را به فال نیک گرفته و می‌گویند با تحولی‌که در افغانستان آمد حکومت مردمی ایجاد شد و خدمات زیادی به مردم فقیر و نادار صورت گرفت.
حاجی دین محمد خاطرات آن زمان را در صحبت با رادیو آزادی چنین حکایت کرد:
"انقلاب ثور واقعاً یک انقلاب مردمی بود، به نفع مردم بود، هر کسی‌که کار می‌کرد و زحمت می‌کشید برای او همه امتیازات بود، چون من خودم از صنف دوازدهم فارغ شده بودم برای من وظیفه دادند، بدون کدام کمی و کاستی درحالی‌که ما یک فامیل غریب و بی‌چاره بودیم."
امروز هفتم ثور چهل‌وپنجمین سالروز کودتای هفت ثور سال ۱۳۵۷ در برابر نظام داوود خان است.
چهل‌وپنج سال قبل از امروز یعنی به تاریخ هفتم ثور سال ۱۳۵۷ صبح وقت شهر کابل چهره نظامی را بخود گرفت.
بر اساس گزارش‌ها، اولین مرمی توپ حوالی ساعت ۱۱ روز بر تعمیر وزارت دفاع اصابت کرده و روابط میان ارگ، قول اردو و قوماندانی را قطع کرد.
کودتاچیان قوماندانی نیروهای هوایی، میدان هوایی کابل وزارت‌های دفاع و مخابرات را بدست گرفتند.
به روز پنجشنبه هفتم ثور ساعت هفت شام بود که هنوز هم قوای خاص ارگ مقاومت می‌کردند و سردار داوود خان هنوز زنده بود که رادیو تلویزیون ملی افغانستان ختم حاکمیت خانواده نادرخان را اعلام کرد.
اسلم وطنجار جگرن قوای زرهدار از طریق رادیو تلویزیون ملی افغانستان گفت:
"برای اولین بار در تاریخ افغانستان بقایای ظلم، استبداد و سلطنت و قدرت خانواده نادرخان به پایان رسید و تمام قدرت دولتی بدست مردم قرار گرفت."
حزب دموکراتیک خلق افغانستان با کودتا در هفتم ثور ۱۳۵۷ به حکومت جمهوری سردار محمد داوود خان پایان داد و راه برای ورود نیروهای اتحاد جماهیر شوروی وقت به افغانستان هموار شد.
احمد خان اندر کارشناس مسایل نظامی می‌گوید پس از ورود قشون سرخ شوروی وقت مشکلات در افغانستان بیشتر شد و تا کنون پیامد خوبی نداشته است:
"قشون اتحاد جماهیر شوروی تجاوز می‌نمانید در افغانستان، یک‌ونیم میلیون افغان شهید و معلول می‌گردد، ما می‌بینیم که بعد از ۴۵ سال نیز پیامدهای این روز ادامه دارد، در افغانستان فقر و بدبختی داد می‌زند، وضعیت اقتصادی و سیاسی مردم ما برهم خورده است."
پس از ورود نیروهای شوروی پیشین، شهروندان افغانستان زیر نام جهاد به مبارزه با این نیروها و حکومت تحت حمایت آن‌ها پرداختند.
سرانجام نیروهای شوروی در ۲۶ دلو ۱۳۶۷ افغانستان را ترک کردند و مجاهدین هم در هشتم ثور ۱۳۷۱ با سقوط حکومت داکتر نجیب‌الله پیروزی خود را اعلام کردند.
داود مایار کارشناس مسایل سیاسی اما می‌گوید حکومت‌های که از طریق انقلاب‌ها و کودتاها به قدرت رسیده است به شمول انقلاب هفت ثور نتایج مثبت نداشته است:
"انقلاب هفت ثور یک روز سیاه در تاریخ افغانستان است، بحران‌ها و مشکلات چند دهه اخیر که وجود داشته عامل اصلی آن انقلاب هفت ثور بوده است، طریق انتقال قدرت‌ها از طریق انقلابات ابعاد منفی بیشتر دارد، چون سیاست انقلابی چه در افغانستان چه در کشورهای دیگر نتایج مثبت نداشته است."
کارشناسان افغان تأکید می‌کنند که بهترین راه برای بدست آوردن قدرت راه‌های مشروع و قانونمند چون انتخابات سراسری است تا مطابق به خواست مردم بوده و باعث تداوم نظام‌ها در یک کشور شود.
