هماهنگ کننده امور بشردوستانه سازمان ملل متحد در افغانستان از جهان میخواهد که مردم افغانستان را در این شرایط حساس رها نکنند.
رامز الاکبروف طی یک اعلامیهای که روز پنجشنبه منتشر کرده ضمن نگرانی از محدودیتهای طالبان بر کار زنان در ادارات مربوط به سازمان ملل متحد، از جامعهٔ جهانی خواسته که با قطع کردن کمکهای مهم و حیاتی مالیشان، مردم افغانستان را بیشتر مجازات نکنند.
آقای الاکبروف در بیانیه یی که منتشر کرده افزوده که افغانستان از قبل با بزرگترین و شدیدترین بحران بشردوستانه در جهان مواجه است، کمبود شدید بودجه و ممنوعیت بر زنان مددرسان کمکرسانی را در سراسر افغانستان شدیداً متأثر ساخته و همچنان ۲۸،۳ میلیون نفر برای نجات زندگیشان نیازمند شدید کمکهای بشری اند.
در اعلامیه به نقل از آقای الاکبروف آمده که تأثیرات و آسیبهای عمیق ممنوعیتهای پیشین بر زنان مدد رسان در مؤسسات غیر دولتی همراه با گسترش محدودیتهای اخیر به همه کارکنان زن سازمان ملل متحد ضربهٔ غیر قابل تصور و ویرانگر را وارد میکند.
در اعلامیه به نقل از او آمده است، ممکن تأثیر ممنوعیتها در کوتاه مدت قابل ملاحضه نباشد، اما امکان دارد علاقهمندی و توانایی شرکای بشری را در حمایت از مردم افغانستان به ویژه زنان و دختران که به گفته وی قشر آسیبپذیر جامعه هستند را تضعیف کند.
آقای الکبروف گفته است، بهخاطر یافتن راه حلی برای این فرامین با مقامهای بلندپایهٔ طالبان کار میکنند و به گفته او این عاقلانه نیست که با محروم ساختن مردم افغانستان از کمکهای بشری آنها را بیشتر آسیبپذیر کنند.
مونسه: همین مقدار کم کمک هم که میرسد غنیمت است٬ اگر قطع شود چی کنیم؟
ملیون ها تن از افراد فقیر در افغانستان٬ به ویژه زنان نیز میخواهند تا این کمک ها قطع نشود.
مونسه ۳۰ ساله باشندهٔ کابل است که از چهار فرزند سرپرستی میکند.
مونسه به رادیو آزادی گفت، از پول گلدوزی که انجام میدهد نمیتواند شکم فرزندانش را سیر کند از همین رو نیاز شدید به کمکهای جامعهٔ جهانی دارد.
"همی هم بود که کمی زندگیشان را پیش میبردند، برای ما یک دو سه ماه مواد خوراکه میداد خیلی خوب بود، از همی کمک گرفتیم که روزگار ما را پیش میبریم، اگر نباشد چیکنیم، در خانه نشستیم گلدوزی میکنم، بلوچی میدوزم، در آخر ما چهارصد افغانی به دست میآورم یک پسرم هم پلاستیک فروشی و کراچیرانی میکند، سازمان ملل و جامعه جهانی اگر کمکها را قطع کنند به این معنی است که فاجعه بزرگ رخ میدهد و طفلها نان پیدا نکند میمیرند دیگه چی شود؟"
مریم از دیگر باشندهگان کابل است که به رادیو آزادی میگوید، با قطع کمکها زندگی افراد نیازمند بدتر خواهد شد. او هم میافزاید:
"یک دو دفعه گرفتیم کمک بسیار کم، در بوجیهای خرد آٰرد میدهند، در یک پلاستیکک بسیار کم مکرونی، لوبیا همین چیزها بسیار زیاد نی، همین هم اگر قطع شود بالای مردم زندگی از بد بدتر میشود."
از طالبان در مورد اعلامیهای سازمان ملل متحد و نگرانیهای مردم پرسیدیم، اما ذبیحالله مجاهد سخنگوی حکومت طالبان هرچند به این پرسش پاسخ نداد، اما وی به روز جمعه به رادیو آزادی گفت در این مورد منتظر پاسخ وزارت اقتصاد و وزارت خارجهٔ طالبان است.