مسولین برخی ترمیگاه های موتر در بامیان می گویند شمار کودکان کارگر امسال نسبت به سال پار در بامیان افزایش یافته است.
کودکان در صحبت به رادیو آزادی می گویند به دلیل فقر و تنگ دستی مجبور شده اند به کارهای شاق رو بیاورند.
پسر چهارده ساله ای که موتری را در ترمیم گاه محلی در شهر بامیان مرمت می کند. برای حفظ هویتش نام وی را در گزارش ذکر نمیکنیم.
او دانش آموز صنف هفتم در یکی از مکاتب بامیان است. اما به دلیل شروع کار در ترمیم گاه از رفتن به مکتب بازمانده است.
این کودک از ساعت هفت صبح تا پنج عصر کار می کند. او به رادیو آزادی می گوید که پدرش بیمار است و او مجبور شده برای پیدا کردن نفقه خانواده اش به این ترمیم گاه بیاید.
"یک سال می شود که اینجا کار می کنم. بخاطر ادامه زندگی در آینده اینجا آمده ام کار می کنم تا یک چیزی را یاد بگیرم تا به خانه و خودم کمک کنم."
کودکان زیادی در این ترمیم گاه ها کار می کنند.
مانند این پسر ۱۳ ساله که میگوید: " در مکتب صنف چهار بودم که ترک کردم. آمدم تا کسب یاد بگیرم. حالا مکتب نمی روم. اگر بخواهم هم نمی توانم. اگر بروم برایم می گویند باید اینجا را ترک کنی."
دست مزد این کودکان بین ۱۰۰ الی ۲۰۰ افغانی در هفته است که به باور بیشتر آنان ناچیز است.
میراجان راسخ: دولت مکلف است که برای بیرون رفت از این معضل کارهایی مناسب را کند
مسئولین ترمیم گاه های موتر در شهر بامیان می گویند که از یک سال به این طرف حضور کودکان افزایش یافته است عمدتا به علت افزایش فقر و بیکاری.
حبیب الله مسئول یکی از ترمیگاه های موتر در شهر بامیان است.
او پنج کار آموز دارد و به رادیو آزادی می گوید که بیشتر کودکان یتیم کار آموزان او هستند.
"نسبت به پارسال و پیرار سال تعداد شاگردان امسال در حال زیاد شدن است. هر روز پدر و مادر ها میاورند نزد ما می گویند که کودکان شان را اینجا شاگرد بگیریم. می گویند اقتصاد ما خوب نیست. کودکانی را می آورند که وقت درس خواندن شان است. اما بخاطری که اقتصاد و زندگی مردم خراب است مانع درس شان می شود تا کار کنند."
سازمان نجات کودکان در ماه جنوری ۲۰۲۳ گفت که به اساس یک گزارش تازه در سال ۲۰۲۲، ۲۹ درصد سرپرستان زن خانواده، حد اقل یک کودک خود را وادار به کار شاق می کردند که این رقم در سال ۲۰۲۱ ، ۱۹ درصد بود.
آگاهان امور اجتماعی می گویند که کودکان محیط کاری مصون ندارند و اینکه از سوی صاحبان کار با خشونت های مختلف روبرو می شوند.
میراجان راسخ یکی از آگاهان امور اجتماعی به رادیو آزادی می گوید که حکومت طالبان باید از کار شاق کودکان جلوگیری کند:
"دولت مکلف است که برای بیرون رفت از این معضل کارهایی مناسب را کند. به اطفال زمینه درس و تعلیم مهیا شود و این ها از انجام کارهای ثقیل و کاری که از توان کودکان بلند است نجات داده شوند."
در یک گزارش مفصل وزارت کار ایالات متحده در سال ۲۰۲۱ آمده است که کودکان در افغانستان در معرض "بدترین اشکال کار کودکان" قرار دارند.
در گزارش به کارهای اجباری در تولید خشت و قالین و نیز اشتراک کودکان در درگیری های مسلحانه اشاره شده است.
به اساس گزارش وزارت کار ایالات متحده، در افغانستان میکانیزمی وجود ندارد که به اساس آن بر تخلفات کار کودکان مجازات اعمال شود.
