شمار زیادی از صنعت گران مشهور چاقو سازی در شهر چاریکار مرکز ولایت پروان می گویند که این صنعت در حال نابودی است.
محمدخلیل تقریبا تمام عمرش را صرف ساختن چاقوهای دست ساز سنتی چاریکاری کرده. این کسب معروف محلی از پدرش به یادگار مانده. اما این مرد چهل و پنج ساله و نان آور خانواده هجده نفری می گوید که حال این صنعت در حال نابودی است.
"چهار سال می شود که چوک چاریکار بسته است و کرایه دکان بالای ما تاوان است، هجده نفر در فامیل هستیم ما نمی توانیم که کرایه دکان خویش را تکمیل کنیم چی رسد بر اینکه خرج فامیل خود را پوره کنیم."
او به رادیو آزادی بیشتر می گوید:
“صنایع دستی چاقو سازی چاریکار در تمام دنیا نام داشت، به تعداد سه صد تن کاریگر داشتیم. فعلاً آن کاریگران با ما نیستند. چون تحولات سیاسی در کشور بازار کار و بار ما را سرد ساخت."
قاری محمدیاسر رئیس اداره صنایع و تجارت حکومت طالیان در ولایت پروان است.
او علل رکود صنعت محلی چاقوسازی را اینگونه بر می شمرد:
چاقو های چاریکار از آهن فولاد ساخته میشوند و از شهرت فراوان برخوردار اند
“اول این که قیمت چاقو های ساخت چاریکار نسبت به چاقو های وارداتی بلندتر است. دوم این که دیزاین چاقو های ساخت شهر چاریکار نسبت به چاقو های وارداتی قدیمی تر است. همین موضوعات باعث شده است که مردم میل به خرید چاقو های شهر چاریکار ندارند. همچنان خود صنعت کاران چاقو در شهر چاریکار نتوانسته اند که به خود بازاریابی کنند و مال خود را در بازار رونق بدهند و برایش خریدار پیدا کنند. در این عرصه ما تلاش های خود را کردیم و تلاش های ما جریان دارد، کوشش می کنیم که چاقو های ساخت چاریکار را در نمایشگاه های ملی و بین المللی عرضه کنیم."
سید محبوب هشتاد و سه ساله که در شهر چاریکار زندگی می کند می گوید که قدمت این صنعت به بیش از صد سال بر می گردد. او به یاد دارد که از شهر کهنه چاریکار برای آشپزی چاقوهای سنتی می خرید.
او می گوید که ویژگی این چاقوها این است که از فولاد ساخته می شود و زود کُند نمی شود.
اما سید محبوب برخی از چاقو سازان محلی را در کم رونق شدن صنعت دیرینه محلی مقصر می داند.
“در چاریکار هر گونه چاقو ساخته می شد. آنکه از خدا می ترسید از فولاد سخت برای ساخت چاقو کار می گیرفت. آنکه از خدا نمی ترسد به نام چاقوی ساخت چاریکار از هر نوع فلز چاقو می سازد. اینگونه کار را انجام دادند که با این سرنوشت مواجه شدند. ویژگی چاقوی ساخت چاریکار این است که دارای فولاد سخت است و بیشتر دوام می کند. چاقو های دیگر اگر در چوب تماس بگیرد کند می شوند.”
تمیم عثمانی فعال جامعه مدنی در ولایت پروان است. او به رادیو آزادی می گوید که در گذشته و در حال حکومت ها به رشد صنایع بومی چندان توجه نکرده اند.
او طرفدار حمایت از صنایع دستی در افغانستان است.
"صنعت چرمگری و چاقو سازی در شهر چاریکار و به همین ترتیب در هر ولایت افغانستان یک صنعت خاص وجود دارد که ظرافت خاص خود را دارد چون با دست ساخته می شود. یکی از مکلفیت های دولت ها این است که برای حمایت از صنعت کاران تلاش کنند و برای شان بازار یابی نمایند. تا این صنایع که ارزش ملی، ارزش فرهنگی و ارزش تاریخی دارند نباید نابود شوند"