دختران محروم از آموزش در بامیان می گویند که طالبان تبعیض آزار دهنده یی بین دختران و پسران قایل شده و این طرز برخورد بسیار مایوس کننده است.
به گفته این دختران، پس از مسدود شدن مکاتب بالاتر از صنف ششم توسط طالبان، ناامید شده اند و رویا هایشان از بین رفته است.
زحل ۱۳ ساله که آرزوی دیدن دنیا را دارد، اکنون نمی تواند به نزدیکترین مرکز آموزشی در منطقه خود برود.
"من میخواستم در آینده یک جهان گرد شوم اطراف جهان را ببینم فرهنگ ها و زیبایی های دیگه کشور ها را ببینم."
زحل که در ولسوالی یکاولنگ بامیان زندگی می کند، به رادیو آزادی می گوید که دیدن تبعیض بین دختران و پسران توسط حکومت طالبان برای او آزار دهنده است.
"واقعا ما تحقیر می شویم بخاطریکه دختر هستیم نمی توانیم مکتب برویم خیلی سخت است واقعا اینکه ما از ابتدایی ترین حقوق خود که همانا درس خواندن است محرومیم."
بیشتر از ۵۰۰ روز می شود که مکاتب دختران بالا تر از صنف شش از سوی طالبان در افغانستان بسته شده است.
عاقله ۱۵ ساله نیز یکی از این دختران است می گوید که آرزو داشت برای مردم و افغانستان خدمت کند.
عاقله : هیچ امیدی به زندگی ندارم تا قبل از اینکه طالبان بیآیند واقعا ما امید و هدف داشتیم
اما او اکنون از بی برنامه گی و بی سرنوشتی اش سخن می گوید:
"هیچ امیدی به زندگی ندارم تا قبل از اینکه طالبان بیآیند واقعا ما امید و هدف داشتیم و هر روز برای هدف خود کوشش می کردیم که روز به روز ظرفیت خود را بالا ببریم و پیشرفت کنیم و افغانستان بسازیم."
عاطفه ۳۳ ساله مادر عاقله نیز که برای بهتر شدن آینده کودکانش سه سال پیش از یک منطقه دور دست به مرکز بامیان آمده می گوید که دخترانش مانند خودش بیسواد خواهند ماند.
"از آن منطقه دور دست خود را به بامیان رساندیم دختران خود را به زحمات زیاد سه پارچه کردیم تا اینها بتوانند درس بخوانند به بامیان هم که آمدیم مکتب ها را بسته کردند به روی همه ما هم حیران هستیم که آینده دختران ما چی قسم می شود آیا مانند ما می شود یا یگان امید وجود دارد؟."
پس از آنکه طالبان در ۱۵ آگست سال ۲۰۲۱ اداره افغانستان را در کنترول گرفتند محدودیت های زیادی را علیه زنان و دختران افغانستان وضع کرده اند. نخست آنان دروازه های مکاتب بالاتر ازصنف شش را به روی دختران بستند و در اواخر سال ۲۰۲۲مانع حضور دختران در پوهنتون ها و کار زنان در چندین ادارت دولتی و تمام ادارات غیر دولتی شدند.
با وجود اینکه این محدودیت ها از سوی جهان با واکنش های روبرو شدند اما طالبان از تصمیم شان عقب نشینی نکرده اند.
طالبان گفته اند که به حقوق زنان و دختران مطابق شریعت اسلامی پایبند هستند.
به تازه گی اداره سازمان عفو بین‌الملل در حساب تویتری خود نوشته که طالبان زنان و دختران را از حقوق ورزش کردن، رفتن به ورزش‌گاه‌ها، ظاهر شدن در تلویزیون، کار در ادارات غیر دولتی ، رفتن به پوهنتون و مکتب، دسترسی به خدمات صحی و سفر بدون محرم در فاصلۀ بیش از ۷۲ کیلومتر منع کرده اند.
اکنون زحل می خواهد که جهان آنان را فراموش نکند.
"ما از نهاد های حقوق بشر، جامعه جهانی و سازمان بین المللی میخواهیم که زنان افغانستان را فراموش نکنند."
