سکینه حسینی یکی از زنان افغان است که در یک سازمان غیردولتی کار می‌کرد، اما از نزدیک به دو ماه به این سو و پس از فرمان حکومت طالبان مبنی بر ممنوعیت کار زنان، خانه نشین شده است.
او به رادیو آزادی گفت، هرچند در طی این دو ماه معاش دریافت می‌کند، اما نگران است که این روند ادامه پیدا نخواهد کرد و دفتر شان حاضر به پرداخت معاش نخواهد بود:
"اگر این وضعیت ادامه پیدا کند نهادی که من کار می‌کنم برایم حقوق نمی‌دهند. چون به ما گفته شده که در مقابل کار حقوق پرداخت می‌کنیم. وقتی ما دست‌آورد نداشته باشیم بخشی از پروگرام که ما در آن کار می‌کردیم فلج می‌شود."
ثریا محمدی، یکی از زنان دیگر که در یکی از موسسات غیردولتی در ولایت نیمروز کار می‌کرد، می‌گوید که بیکاری و محدودیت کار بر زنان بر علاوۀ مشکلات اقتصادی، مشکلات روحی را نیز ایجاد کرده است:
"این محدودیت خیلی تاثیرات منفی بر مردم افعانستان گذاشته است. باعث شده کمک‌های بشردوستانه مختل شود. تاثیر مستقیم بر روحیه زنان گذاشته است. خانم‌ها چند وقت قبل بیرون از خانه کار می‌کردند حالا خانه نشین شوند و افسردگی شدید بر زنان وارد شود."
در همین حال سیما باهوس، رئیس اجرایی ادارهٔ سازمان ملل متحد برای برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان (زنان سازمان ملل متحد) روز دوشنبه در نشست شورای اجرایی این اداره گفته که تاثیر بحران‌ها بر زنان در افغانستان شدیدتر از هر جای دیگر است.
بانو باهوس در بیانیۀ خود از ادامۀ حمایت از زنان افغان برای رساندن صدای زنان افغان و ایجاد گروه‌های مشورتی سخن زده است.
او افزوده که صدای زنان افغان خاموش شده است و آنان از این زنان حمایت می‌کنند.
خانم باهوس از موضع‌گیری کشورهای منطقه، نهادهای بین‌المللی از جمله کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی بر همصدای برای تغییر در محدودیت‌های که طالبان بعد از آگست ۲۰۲۱ آورده اند، ابراز امیدوار کرده است.
او افزوده که اشتراک زنان در تمام بخش‌ها برای کمک و فعالیت‌های بشری نیاز است و سازمان‌های غیردولتی حقوق‌شان را تا اکنون پرداخت می‌کنند و هیچ گاه مردان را جاگزین کارمندان زن نخواهند کرد.
در همین حال او افزود که تلاش‌های آنها ادامه خواهد داشت تا نتایج آن بر وضعیت زنان تاثیر داشته باشد.
سخنگویان حکومت طالبان همواره در پاسخ به واکنش‌ها به این محدودیت‌ها گفته اند که حقوق زنان در چوکات شریعت اسلام تأمین است و وضع محدودیت‌ها هم مسایل داخلی و شریعی افغانستان است.
این در حالیست که طالبان پس از حاکمیت دوباره‌شان در افغانستان، کار زنان در بیشتر اداره‌های دولتی را منع کردند و اخیراً هم در اواخر ماه دسامبر سال ۲۰۲۲ کار زنان را در تمام اداره‌های غیردولتی ممنوع اعلام کردند.
در کنار این محدودیت‌ها، مکتب‌ها به روی دختران بالاتر از صنف ششم بسته است، دختران اخیراً از تحصیل محروم شدند و در کنار ممنوعیت سفر بدون محرم در مسیرهای طولانی، زنان و دختران از رفتن به پارک‌های تفریحی و ورزشگاه‌ها منع شده اند.
محدودیت‌های اخیر حکومت طالبان پای دو هیئت بلند پایۀ سازمان ملل متحد را نیز به افغانستان کشید، اما تا به حال حکومت طالبان تصمیمش را در بارۀ این محدودیت‌ها تغییر نداده است.
