ده ها باشنده ولایت غور به رادیو آزادی گفته اند که طالبان کمک های توزیع شده از سوی برخی از موسسه های مددرسانی را از نزد آنان پس گرفته اند.
این کمک ها در طی دوماه گذشته توزیع شده است. مردم ولسوالی های شهرک، دولینه، پسابند، تیوره و شهرک مهاجرین غور از این وضع شکایت دارند.
آنان از ترس مجازات طالبان نخواستند که نام هایشان در گزارش گنجانده شود.
این کمک ها شامل پول نقد و نیز مواد غذایی مانند آرد، روغن، دال و مواد غذایی مقوی برای کودکان، زنان حامله و شیرده بوده است.
مردم می گویند٬ طالبان گفته اند که این کمک ها را در بدل بازسازی برخی از سرک های محلی در غوردوباره برای شان توزیع خواهند کرد.
این کمک ها از سوی سازمان های محلی زیر چتر برنامه جهانی غذا برای مردم از شش ماه به اینسو پس از سروی توزیع شده .
محمد حسن حکیمی، هماهنگ کننده نهادهای جامعه مدنی غور از موضوع آگاهی دارد. وی میگوید:
"تعداد زیاد باشنده های غور طی تماس های شان به ما از جمع آوری پول و جمع آوری کمک ها و از فشاری که طالبان همه روزه به آنان وارد می کنند، شکایت داشتند. این درحالی است که مردم در سرمای سرد ولایت غور غذای کافی برای خوردن و مواد سوخت برای گرم کردن ندارند."
اما عبدالواحد حماس، سخنگوی والی طالبان در غور این موضوع را رد می کند. او به رادیو آزادی می گوید که بزرگان قومی همراه با مردم این تصمیم را گرفته اند.
"مجاهدین این کمک ها را پس نگرفته اند. در بعضی ولسوالی ها موی سیفد ها به اتفاق مردم یک اندازه از کمک ها را برای بازسازی سرک ها استفاده کرده اند، این کار مسئولین حکومتی نبوده."
اما حکیمی می گوید که طالبان در سال های گذشته سرک ها را ویران کرده و مانع تطبیق پروژه ها شده بودند. او می گوید که اکنون کمک ها را از مردم جمع آوری کرده اند.
"در حکومت طالبان چیزی به نام خواست و نظر مردم وجود ندارد آنها هرچه که گفتند باید مردم بپذیرند و هیچ کسی نمیتواند اعتراض کند. هرگونه اعتراض و مخالفت با محکومیت شدید رو به رو می شود."
یک منبع ناظر بر توزیع کمک های سازمان های مدد رسان در غور نیز به دلیل ترس از طالبان نمی خواهد نامش گرفته شود می گوید که به دلیل فشار طالبان و شکایت های پی هم مردم برنامه جهانی غذا تمام فعالیت هایش را در ولایت غور متوقف کرده است.
نزدیک یک ماه است که روند کمک رسانی در غور متوقف شده. در کنار این، ممنوعیت اخیر طالبان بر کار زنان در موسسه های غیردولتی خارجی و داخلی هم فعالیت های عادی مددرسانی را در سراسر افغانستان مختل کرده است.
صدها خانواده در سرمای شدید زمستان در اوج فقر و بیکاری در غور بی صبرانه منتظر ازسرگیری روند مددرسانی هستند.
دفترمطبوعاتی والی طالبان در غور در خبرنامه ای تازه گفته که چندی قبل شاهرخ یک نماینده محلی سازمان ملل در دیدار با والی غور گفته که آنان شکایت های مردم را در مورد پس گیری کمک ها از سوی طالبان دریافت کرده اند.
یک منبع که در جلسه حضور داشته و نمی خواهد نامش گرفته شود می گوید که شاهرخ خواهان ضمانت کتبی طالبان برای تطبیق عادلانه کمک ها شده، اما تا اکنون این گفتگو ها نتیجه مثبت نداده است.
دفتر محلی ملل متحد در زون غرب افغانستان هنوز به درخواست ها برای تبصره در این مورد پاسخ نداده است.
اکنون صدها خانواده در سرمای شدید زمستان در اوج فقر و بیکاری بی صبرانه منتظر ازسرگیری روند مددرسانی هستند.
سامعه ۵۰ ساله که در شهر فیروزکوه زندگی می کند، سرپرست چهار نواسه اش است. نواسه های سامیه از سرناچاری گدایی می کنند.
سامعه می گوید سال هاست که فقط با کمک نهادهای مددرسانی زندگی می کند. اما امسال زندگی اش در خطر است.
"از سردی، بیچاره گی و غریبی کم است بمیرم ، نی پول است نه پیسه، بد بخت و بیچاره هستم."
مارتین گریفیتس معاون سرمنشی سازمان ملل متحد در امور بشردوستانه به تازگی وضعیت زندگی مردم افغانستان را نگران کننده خوانده و گفته که در پانزده سال گذشته چنین زمستان سرد و بدون امکانات در افغانستان پیشینه نداشته است.
او گفته شش میلیون تن در افغانستان با تهدید جدی قحطی روبرو هستند.
اکنون سامیه نیز نگران است که با چهار نواسه اش چگونه سرمای شدید زمستان را سپری خواهند کرد.
"اگر همین دولت کمک های موسسات را به ما ندهد با همین چهار کودک میمیرم. زندگی برای ما نمانده."