برخی کودکان کارگر خیابانی میگویند که حکومت طالبان آنان را از کار منع کرده، اما هیچ گونه کمکی هم به آنان نمیکند.
مریم که تازه آوان کودکیاش را سپری میکند، به جای درس و مشق و بازیهای کودکانه به فکر برگشت به کار در جادههای کابل است.
کاری که چندی پیش انجام میداد؛ فروش قلم یا خودکار در جادههای کابل بود.
مریم به رادیو آزادی میگوید که افراد طالبان او را از کار منع کردند، اما به وعدۀ کمک که به او و خانوادهاش کرده بودند، عمل نکردند: "برای بار دوم که ما را گرفته اند ما برایشان عذر کردیم که ما را رها کنید ولی برای ما گفتند که ما برایتان گفته بودیم کارت غذا برایتان میدهیم اما یک ماه شده است که نه برای ما کارت غذا دادند و نه چیزی برای خوردن داریم. مرا برای چهار روز به زندان پل چرخی بردند و بعد از چهار روز مادرم آمد تا مرا آزاد کردند، اما مادرم را لت و کوب کردند که چرا اینها را برای کار فرستادهای من پدر ندارم."
کرشمه: اگر ساجقفروشی نکنم نان خانه را برای ما کی پیدا کند ما گرسنه میمانیم و میمیریم."
کرشمه و مرتضی، دو کودک کارگر دیگر در جادههای کابل، روایتی مشابهی دارند:
"کرشمه هستم مه در کابل ساجقفروشی میکنم. ما را طالبان یک بار بایومتریک کردند و به مدت یک ماه از خانه بیرون نشدم، اما نه برای ما کارت مواد دادند و نه چیزی دیگری. من پدر ندارم و نانآور خانه هستم، اگر ساجقفروشی نکنم نان خانه را برای ما کی پیدا کند ما گرسنه میمانیم و میمیریم."
"نامم مرتضی است و اسپندی میکنم. در شهرنو طالبان ما را یک بار بایومتریک کردند و گفتند که برایتان کمک میکنیم، ما خوشحال شدیم و تا بیست روز از خانه بیرون نشدیم. اما حالا که برآمدهایم طالبان در پیش روی مردم ما را گیر کردند و لت و کوب کردند. ما را پنج روز بندی کردند و مادرم آمد که تا ما را رها کند اما مادرم را هم لت کردند که چرا اینها را برای کار فرستاده ای."
این در حالیست که حکومت طالبان اخیراً کمیتۀ جمعآوری گداها را به دستور ملاهبت الله آخندزاده، رهبر طالبان ایجاد کرده و روند جمعآوری گداها را از شهر کابل آغاز کرده است.
ریاست این کمیته را ملا عبدالغنی برادر، معاون رئیس الوزرای حکومت طالبان به عهده دارد.
این که تا کنون برای چه تعداد از گداها کمک صورت گرفته، در این زمینه چه کاری انجام شده است و در مورد بد رفتاری با کودکان کارگر خواستم نظر سخنگوی وزارت داخله حکومت طالبان و فرماندهی امنیۀ حکومت طالبان در کابل را داشته باشیم، اما آنان به پرسشهای ما در این باره پاسخ ندادند.
اما یک ماه پیش بلال کریمی، معاون سخنگوی حکومت طالبان به رادیوآزادی گفته بود که تا تاریخ ۱۲ سنبلۀ سال جاری به تعداد ۳۰۴۸ گدا را از مناطق مختلف شهر کابل جمعآوری کرده اند.
به گفتۀ او، از این میان ۲۱۰۹ تنشان زنان هستند که پس از ارزیابی، ۶۲۹ تن آنها مستحق و به تعداد ۱۴۸۰ تن دیگر شان گداهای حرفهای شناسایی شدهاند.
به گفتۀ آقای کریمی، در میان گداهای جمعآوری شده تعداد ۶۵۶ تن شان کودک هستند که تعداد ۲۶۹ تن آنها مستحق و ۳۷۰ تن دیگرشان گداهای حرفهای هستند.
سخنگویان طالبان گفته بودند که تمام گداهای جمعآوری شدۀ مستحق را به جمعیت هلال احمر افغانی معرفی کردند که کمکهای لازم از سوی نهادهای مسئول صورت خواهد گرفت.
این در حالیست که پس از به قدرت رسیدن دوبارۀ طالبان در افغانستان که حالا بیش از یک سال و چهار ماه از آن میگذرد، فقر و بیکاری در این کشور به گونۀ بیپیشینهای افزایش یافته است.
بر بنیاد گزارش سازمانهای بینالمللی، بیش از ۲۴ میلیون شهروند افغانستان به کمکهای بشری نیاز دارند.