شمار جان باختهگان حمله بر آموزشگاه «کاج» در منطقهٔ دشت برچی به ۵۵ تن رسید.
یکی از استادان در این مرکز آموزشی این رقم را با رادیو آزادی شریک کرده، اما برخی از رسانههای دیگر ادعا کرده که ۵۸ تن در این حمله جان باختند و ۱۲۶ تن دیگر زخم برداشته اند.
نجیبه باشندۀ بامیان، یکی از قربانیان این رویداد که از ۹ سال گذشته به اینسو در غرب کابل برای ادامهٔ آموزشش در خانه کاکای خود زندگی میکرد، در حمله بر آموزشگاه «کاج» زخمی شدهاست.
او را دو روز پیش از شفاخانه به خانه برده ا ند، اما بهگفتۀ بستهگانش او دیگر نجیبۀ سابق نیست.
حسن پویا پسر کاکای نجیبه در مورد وضعیت فعلی او به رادیو آزادی گفت: "آی کیو اش در کل کمی کار نمیکند، مثلاً خیلی حوادث که پیش از حادثه اتفاق افتاده فراموشش شده، چیزیکه در جریان حادثه افتاده اصلاً یادش نیست، حتی حال نمیتواند که رمز تیلیفون خود را که قبلاً داده بود باز کند، یک طرف دست و پای چپش کار نمیکند."
روایتهای همسان از وضعیت دیگر زخمیهای کاج نیز وجود دارد.
این در حالیست که صبح روز جمعه ۲۲ میزان یک استاد مرکز آموزشی «کاج» که به علت حساسیت موضوع میخواهد نامش در گزارش نوشته نشود، به رادیو آزادی گفت شمار کشته شدهگان در این رویداد به ۵۵ تن رسیده است.
به قول او بیشتر کشته شدهگان دختران جوان هستند.
بیشتر کشته شدهگان دختران جوان هستند.
از سوی دیگر شماری از رسانهها گزارش دادهاند که در حمله بر آموزشگاه «کاج» ۵۸ تن جان باخته و ۱۲۶ تن دیگر زخمی شدهاند.
عبدالنافع تکور سخنگوی وزارت امور داخلهٔ حکومت طالبان در این مورد به پرسشهای رادیو آزادی پاسخ نداد.
پیش از این آقای تکور این رقم را رد کرده بود.
هفتهٔ گذشته یوناما شمار کشته شدهگان در حمله بر این مرکز را ۵۳ تن گفته بود.
حمله آموزشگاه «کاج» واکنشهای گستردهٔ جهانی را در پی داشت.
به تازهگی دفتر وزارت خارجهٔ امریکا برای آسیای جنوبی و مرکزی از حملات اخیر بر هزارهها در افغانستان ابراز نگرانی کردهاست.
دفتر وزارت خارجهٔ امریکا برای آسیای جنوبی و مرکزی از حملات اخیر بر هزارهها در افغانستان ابراز نگرانی کردهاست.
این اداره در صفحهٔ رسمی تویترش نوشته است، "آنها به این باور اند که هر کسی بدون در نظرداشت جنسیت، نژاد یا عقیده حق آموزش و زندگی در صلح را دارد."
این نگرانیها در حالی مطرح میشوند که خانوادههای قربانیان بر آموزشگاه کاج میگویند، حکومت طالبان هیچ توجهی به آنها نکردهاست.
همچنان در حالیکه جهانیان صدای آنها را بلند کرده، اما برای کمک به آنها تا اکنون هیچ اقدامی صورت نگرفته است.