پس از آن که وزارت تحصیلات عالی حکومت طالبان معاشهای استادانی را که به خارج از کشور برای تحصیل رفتهاند٬ قطع کرده، این استادان در واکنش به این تصمیم میگویند که این فیصله منطقی نیست.
عبیدالله وردک، دانشجوی مقطع دوکتورا در هند و استاد پوهنتون کابل در صحبت به رادیو آزادی میگوید، این تصمیم خانواده وی را در افغانستان با مشکلات اقتصادی روبرو ساخته است.
«بدبختانه از یک سال به این سو پولهای شان باقی مانده که اکنون داده نمیشود و در آیندههم از دادن آن جلوگیری میشود، تاثیرات این تصمیم بسیار زیاد است. در قدم نخست، استادان تحصیلات خود را بخاطر خانوادۀ شان کنار گذاشته اند. مشکلات اقتصادی خود در جایش، با این تصمیم استادان از تحصیلات خود دور میشوند.»
حضرت الله پکتین، دانشجوی دیگر مقطع دوکتورا در هند که استاد پوهنتون پکتیاست در صحبت به رادیو آزادی میگوید که این تصمیم غیر منطقی است و این معاش حق استادان است و باید برای شان پرداخت شود:
«این حق استادان است و این استادان که در سایر کشور های درس میخوانند، این معاش برای شان داده میشود، اطفال و خانوادههای ما در کابل باقی ماندند و این راه درآمد بود، یکی از تاثیرات بزرگ آن این است که استادان از لحاظ روحی آسیب میبینند. »
به گفته این استادان، بر این تصمیم باید بازنگری شود.
برخی از استادان: قطع معاشات منجر به ایجاد مشکلات اقتصادی برای خانواده های ما شده است که در افغانستان هستند
در همین حال وزارت تحصیلات عالی حکومت طالبان با تائید مکتوب نشر شده در رسانههای اجتماعی میگوید که تلاشها برای حل این چالش جریان دارند .
احمد تقی، سخنگوی این وزارت به رادیو آزادی می گوید:
«آن استادانی که در خارج از افغانستان در مقطع دوکتورا و ماستری تحصیل میکنند در ارتباط به آنان یک مکتوب نشر شده که معاشهای آنان قطع شده، معنای این مکتوب این نیست که معاشهای آنان به طور کامل قطع شده است. در اواخر نظام پیشین جمهوری، بودیجه انکشافی وزارت تحصیلات عالی به بخش جنگ اختصاص مییافت. این تصمیم به علت نبود بودیجه انکشافی از سوی وزارت مالیه و کمیته تنظیم معاشها گرفته شده. از طرف وزارت تحصیلات عالی کار روی یک راهکار جریان دارد تا که مشکلات تخنیکیی که در این بخش وجود دارد رفع شود.»
پیش از این در زمان جمهوریت، آن استادانی که برای تحصیل به خارج میرفتند، بر اساس رتبه علمی برای شان معاش پرداخت میشد.
بر اساس معلومات این استادان، حد اوسط معاش هر استاد از ۲۵ تا ۶۵ هزار افغانی بود.