حکومت طالبان از ایالات متحده امریکا میخواهد که در بخش تمویل برنامه های بدیل کوکنار با آنان کمک کند.
وزارت خارجه حکومت طالبان میگوید، در سلسله نشست های اخیر با هيئت حکومت امریکا، در رابطه به جلوگیری از کشت کوکنار، کمک با برنامه های معیشیت بدیل کوکنار و تداوی معتادان مواد مخدر نیز صحبت شده است.
با پایان حضور سیاسی و نظامی ایالات متحده امریکا حدود یک سال قبل در افغانستان، کمک های مستقیم مالی و تخنیکی واشنگتن در بخش مبارزه با مواد مخدر نیز با حکومت طالبان متوقف شد.
حال حکومت طالبان تلاشهای را آغاز کرده است تا با استناد به فرمان اخیر رهبر طالبان در رابطه به منع کشت کوکنار، واشنگتن را به از سرگیری این کمک ها تشویق کند.
ضیا احمد تکل معاون سخنگوی وزارت خارجه حکومت طالبان به رادیو آزادی گفت، در دیدار اخیر مولوی امیر خان متقی با هیئت حکومت امریکا در قطر، در رابطه به راه های جلوگیری از کشت کوکنار، برنامه های معیشیت بدیل کوکنار و تداوی معتادان صحبت شد.
" در این رابطه نیز بحث شد که چگونه میتوانیم برای دهقانان در بخش تهیه بدیل معیشیت همکاری کنیم، برای دهقانان تخم های اصلاح شده زراعتی فراهم نماییم و در بخش تهیه وسایل زراعتی و سایر نیازمندیها با آنان همکاری کنیم."
ایالات متحده امریکا از ۲۰۰۳ تا سال ۲۰۲۰ میلادی بیش از (۹) میلیارد دالر را در بخش برنامه های مبارزه با مواد مخدر در افغانستان هزینه کرد.
بخش بزرگ این کمک ها صرف پروژه های بدیل کشت کوکنار و تداوی معتادان مواد مخدر شد. هرچند واشنگتن از ۲۴ اسد سال گذشته شمسی کمک با بخش تداوی معتادان را متوقف کرد، اما هنوز نیز شماری از پروژه های انکشافی در بخش بدیل کشت کوکنار را تمویل میکند.
ایالات متحده هنوز هم شماری از پروژه ها در بخش کشت بدیل در افغانستان کمک میکند
ایوب رفیقی متخصص بخش زراعت به این باور است که منع کشت کوکنار بدون یک برنامه جامع انکشافی موفق نخواهد بود.
آقای رفیقی در کنار ثبات سیاسی، به وجود آوردن زیربناءها در بخش آب و زراعت را راه حل دایمی برای پایان دادن به کشت کوکنار در افغانستان میداند.
"مسئله تریاک یک مسئله بین المللی است و به سطح حکومتها باید به آن پرداخته شود. در این بخش به ثبات سیاسی شدیداً ضرورت است و به یک پروسه دراز مدت کشاورزی نیاز است، زیرا وقتی ما از کشت و زراعت صحبت می کنیم، زراعت به آب وابسته است و متاسفانه در چهل سال جنگ تمامی سیستم های آبی ما از بین رفت."
با قطع کمکهای مالی و تخنیکی ایالات متحده امریکا با برنامه های تداوی معتادان در افغانستان، اکثریت نهادهای هماهنگ کننده خارجی فعالیت شان را در افغانستان پایان دادند.
با بیرون شدن این نهادها، از میان بیش از هشتاد مرکز تداوی معتادان، نزدیک به نصف آن مسدود شده و خدمات در مراکز فعال تداوی معتادان نیز به کمتر از نصف کاهش یافته است.
