شماری از نهادهای بین المللی مانند یوسنف، سازمان جهانی غذا و اتحادیه اروپا برنامه یی را برای نجات کودکان کارگر از کار در روی جاده ها و فراهم ساختن زمینه رفتن شان به مکتب در هرات راه اندازی کرده اند.
در چهارچوب این برنامه بیش از یک هزار و ۶۰۰ کودک کارگر در سه مرحله آموزش های فن و حرفه را فرا میگیرند.
همچنان ماهانه به خانواده های این کودکان پول نقد کمک می شود تا اطفال شان را به کار کردن مجبور نسازند.
در همین حال مقام های محلی طالبان در هرات می گویند که شمار کودکان کارگر در این ولایت نسبت به دو سال گذشته ۳۰ درصد افزایش یافته است.
محمود پانزده ساله دو ماه می شود که به جای کار کردن در روی جاده ها، حالا در صنف فن و حرفه، نجاری می آموزد. او یک سال پیش، پس از فوت پدرش نان آور خانواده چهار نفری شد و مجبور مکتب را ترک کند.
محمود مخارج خانواده اش را با گردآوری زباله ها در سطح شهر و رنگ کردن کفش های مردم به دست میاورد و روزانه از ۱۵۰ تا ۲۰۰ افغانی درامد داشت.
محمود می گوید، پس از شامل شدن در برنامۀ آموزش فن و حرفه، دوباره شامل صنف هفتم مکتب شده است.
" من صنف هفت مکتب بودم که پدرم به مریضی سرطان مبتلا شد و پس از شش ماه پدرم فوت کرد. کلان تر از خود نداشتم و مجبور شدم که در سرک ها آشغال جمع آوری کنم. برایم بسیار سخت بود چون برخی ها که من را می دیدند می گفتند که این معتاد را ببین."
دوره های فن و حرفه برای کودکان و نوجوانان زیادی همانند محمود زنده گی تازه داده است.
احمد هفده ساله نوجوانی است که از دست فروشی در سطح شهر هرات نجات پیدا کرده است.
او می گوید، دوباره شامل مکتب شده است و می تواند به کورس انگلیسی و کامپیوتر هم برود.
" در زیر گرمی آفتاب کار می کردم و به درس و تحصیل خود نمی رسیدم. حالا که اینجا میایم به تحصیل خود هم می رسم. هم درس می خوانم و هم یک کسب را یاد می گیرم. در آینده می توانم که عواید داشته باشم از لحاظ تحصیل پیشرفت کنم."
دوره های آموزش های فن و حرفه برای کودکان و اعضای خانواده های شان شش ماهه است.
کودکان بالاتر از چهارده سال خودشان شامل صنف های فن و حرفه شده اند اما به جای کودکان خردسال اعضای خانواده های شان شامل این برنامه شده اند.
این برنامه از سوی صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد یا یونسف، سازمان جهانی غذا، اتحادیه اروپا و موسسه هلپ جرمنی پشتیبانی می شود.
فریدون رحمانیار مسوول مرکز فن و حرفه در شهر هرات می گوید، در مرحله نخست ۵۵۰ کودک زیر پوشش قرار گرفته اند و قرار است بیش از یک هزار کودک دیگر، در دو مرحله دیگر شامل این برنامه شوند.
به گفته رحمانیار، برای هر یک از این کودکان ماهانه ۷۰ دالر امریکایی کمک می شود تا دوباره مجبور به کار در روی جاده ها نشوند.
" ما به تعداد هفت حرفه داریم که چهار حرفه برای مردها و سه حرفه برای زنان است. حرفه هایی که برای خانم ها در نظر گرفته شده شامل خیاطی پیشرفته، قالین بافی و صنایع دستی است. و حرفه های مردها شامل برق صنعتی، ترمیم موبایل، ترمیم تلویزیون و نجاری پیشرفته است."
ریاست کار و امور اجتماعی طالبان در هرات می گوید که نسبت به دو سال گذشته، شمار کودکان کارگر در این ولایت نزدیک به ۳۰ درصد افزایش یافته است.
به گفته میرزا محمد ابو منصور رییس کار و امور اجتماعی طالبان در هرات، قرار است از میان این کودکان کارگر بیش از چهار هزار تن شان شامل برنامه های حمایتی نهادهای جهانی شوند.
او می افزاید، انتخاب این کودکان برای شامل شدن در صنف های فن و حرفه و زیر پوشش قرار گرفتن کمک ها، تصادفی است و روزانه از سوی کارمندان کار و امور اجتماعی در سطح شهر هرات شناسایی و انتخاب می شوند.
" دو سال پیشتر شمار اطفال خیابانی نه هزار تن بود اما اکنون تا پانزده هزار تن رسیده است. تلاش می کنیم که این کودکان را به برنامه های فن و حرفه جلب کنیم و تا آنان بتوانند در آینده به خود کار و بار پیدا کنند."
پیش از این صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد یا یونسف، افغانستان را یک مکان بد برای کودکان در جهان دانسته است.
به گفته این سازمان، بحران اقتصادی، گرسنگی و ناداری به گونه مستقیم کودکان را در معرض خطر قرار داده است.
همچنان سازمان جهانی غذا یا WFP به تازه گی اعلام کرده است که بیش از سه میلیون کودک افغان با کمبود شدید مواد غذایی دست و پنجه نرم می کنند که از این میان، زنده گی بیش از یک میلیون کودک به خاطر نبود غذای کافی تهدید می شود.
