- ستارز اند سترایپس
روزنامۀ ستارز اند سترایپس مقالۀ را در مورد پایان یافتن هشتمین دور گفتگوهای امریکا و طالبان در مورد صلح افغانستان در قطر، نشر کردهاست.
به نوشتۀ روزنامه، در صورت دست یافتن دو طرف به یک موافقتنامه، انتظار میرود تضمینهایی از سوی طالبان در آن شامل باشد که افغانستان دیگر مرکز گروههای افراطی در آینده نخواهد بود.
در ادامه آمده است، هرچند شاخۀ از گروه دولت اسلامی و القاعده در این کشور همچنان فعال اند.
روزنامه مینویسد، طالبان تقریباً روزانه حملهها را در سراسر افغانستان انجام میدهند و عمدتاً نیروهای افغان و مقامهای حکومت را هدف قرار میدهند، اما به نوشتۀ روزنامه، این گروه بسیاری از غیر نظامیان را نیز میکشد.
در مقاله آمده است، آتشبس و اینکه طالبان با نمایندههای حکومت افغانستان گفتگو خواهند کرد نیز در موافقتنامۀ احتمالی شامل خواهد بود.
این گروه تا کنون گفتگو با نمایندههای حکومت کابل را رد کرده و حکومت را دست نشاندۀ ایالات متحده خوانده است.
روزنامه مینویسد، طالبان تقریباً کنترول نیم افغانستان را در دست دارند و از زمان سرنگون شدن حکومت پنج سالۀشان در سال ۲۰۰۱ در قویترین وضعیت اند.
هشتمین دور گفتگوهای صلح امریکا و طالبان بدون اعلام نتیجۀ رسمی از سوی دو طرف، دوشنبه پایان یافت.
طالبان میگویند، حالا مذاکره کنندههای امریکایی و طالبان با رهبرانشان مشوره خواهند کرد.
صدیق صدیقی، سخنگوی ریاست جمهوری افغانستان در واکنش به پایان یافتن این دور گفتگوها به رادیو آزادی گفت که نتیجۀ گفتگو ها بسیار مهم است و باید سبب ختم جنگ شود.
با وصف ادامۀ تلاشهای صلح، از شدت جنگ در افغانستان کاسته نشدهاست.
- گاردین
روزنامۀ گاردین مینویسد، کودکان، سوم حصۀ تلفات این جنگ را که چندین دهه است ادامه دارد، تشکیل میدهند.
روزنامه نوشته است که سازمان مللمتحد سال گذشته کشته شدن بیش از ۹۲۰ کودک و زخم برداشتن ۲۱۰۰ کودک دیگر را ثبت کرده بود.
گاردین تصاویر شماری از کودکانی را نشر کرده که در خط مقدم جنگ در افغانستان زندگی میکنند.
روزنامه به نقل از اسد ۶ ساله باشندۀ ولایت خوست مینویسد، زمانیکه شبهنگام صدای هلیکوپترها را میشنود، میترسد.
اسد افزوده است، برای محافظت از جانش استفاده از تفنگ را آموخته است.
به نوشتۀ روزنامه، راضیۀ ۱۶ ساله، باشندۀ ولایت هلمند، دو برادر و یک خواهرش را در یک درگیری میان طالبان و نیروهای حکومت از دست داده و خودش زخم برداشته است.
روزنامه مینویسد، راضیه که در یک شفاخانه بستری است، از بازگشتن به خانهاش میترسد، زیرا بهگفتۀ او، جنگ بیشتر اوقات در آنجا رخ میدهد.