یک جوان افغان که چهارده سال معتاد به مواد مخدر بودهاست می‌گوید که بیش از ده سال میشود دست از اعتیاد برداشتهاست.
مظفر ۳۷ هفت ساله زمانیکه در یکی از مکاتب ایران درس میخواند به مواد مخدر روی آورد.
او اکنون چندین مرکز ترک اعتیاد را در ولایت هرات ایجاد کرده و ادعا میکند که بیش از چهار هزار معتاد به مواد مخدر را در این مراکز تداوی کرده‌است.
او داشتن اراده قوی را بزرگترین راه برای نجات از اعتیاد به مواد مخدر میداند.
او چهارده سال زندهگی خود را با استفاده از مواد مخدر سپری کرده‌است و می‌گوید حدود ده سال شدهاست که از اعتیاد دست کشیدهاست.
وی می‌گوید:
"به صنف یازده که بودم معتاد بودم بخاطرهم صنفیهای که داشتم چون اینها اعتیاد داشتند، قرصهای تریمادول استفاده میکردند و من از روی کنجکاوی که داشتم که اینها چی است که اینها مصرف میکنند و اینها هم مرا تشویق میکردند که اگر تو از اینها استفاده کنی ذهنت باز میشود و یک انرژی برایت میدهد.
دو سه مرتبه با قرصهای تریمادول شروع کردم و این ادامه پیدا کرد به کریستال، پودر و در آخرهم به تزریق."
نه تنها مظفر بلکه دو برادر کوچکترش هم معتاد به مواد مخدر شده بودند.
با این حال نگاههای بدبینانه اجتماع و خانواده به مبتلایان به مواد مخدر را میتوان از انگیزههای اصلی مظفر یوسفی و برادرانش به ترک اعیتاد خواند.
او افزود:
"نگاهها بسیار زننده بود، هر کسی زمانیکه زحمت کشیدند وقتی دیدند که از زحمات خود برای ما نتیجه نگرفتند، بدترین رفتارها را با ما داشتند.
در هر جا به سر ما زدند، چی از دولت، چی از مردم، چی از فامیل و چی از قوم.
شاید باور نکنید پدر و مادر من روزی صد بار آرزوی مرگ مرا میکردند."
این مرد سی و هفت ساله حالا با راه اندازی چندین مرکز ترک اعتیاد کوشش دارد تا معتادین را با استفاده از شیوههای مختلف از جمله گفتار در مانی که خودش نیز از آن بهره بردهاست تداوی کند.
او در زیر پلچکها و مکانهای مخروبه شهر هرات دنبال یافتن معتادانیست که باورشان را برای ترک اعتیاد از دست داده‌اند اما مظفر کوشش دارد تا این مفکوره شان را غلط ثابت کرده و آنان را به زندهگی عادی شان برگرداند.
وی افزود:
"هشت سال پیش به این نگیزه شدم،تمام خانواده زن و زندهگی و سرمایه و کارم را رها کردم و آمدم به هرات و اولین بنیانگزار تمام مراکز ترک اعتیاد به هرات و کل افغانستان من بودهام. دلیل اش این بود که هموطنان ما از درد اعتیاد میمیرند. و امروز خدا را شکر که دوازده مرکز ترک اعتیاد به ولایت هرات فعالیت دارد."
هرات بیش از شصت هزار معتاد به مواد مخدر دارد که بیست درصد آنان را زنان و اطفال تشکیل می‌دهند.
مظفر یوسفی می‌گوید در هشت سال اخیر بیش از چهار هزار معتاد به مواد مخدر را در مراکز ترک اعتیاد اش در هرات تداوی کرده که هفتاد درصد آنان از مواد مخدر دست کشیده و سی درصد دیگر آنان دوباره به مواد مخدر روی آوردند.
او زندهگی با مواد مخدر را خیلی سخت و زجر آور توصیف کرده اما باور دارد که راه نجات برای ترک اعتیاد وجود دارد.
هرات با داشتن سرحد با ایران یکی از ولایاتی در افغانستان است که بیشتر افراد مبتلا به مواد مخدر را دارد.
جیلانی دقیق رئیس مبارزه علیه مواد مخدر می‌گوید که بیشتراین افراد در ایران به این پدیده روی آوردند و سپس از سوی ماموران ایرانی به ولایت هرات فرستاده شدند.
با این حال مظفر یوسفی که خود سالهای زیاد زندهگی را با مواد مخدر گذشتانده بود، فقر، بیکاری و نبود امنیت را از عمده ترین دلایل رجوع جوانان به این پدیده میخواند.
او می‌گوید مصصم است تا معتادین را کمک کند تا دست از مواد مخدر بردارند.
گزارش: شاه پور صابر-هرات
