«Կոչ ենք անում, որ բոլոր կուսակցությունների նախընտրական ծրագրերում ֆիքսվի, որ գիտությանը տրվող ֆինանսավորումը պետք է աճի համախառն ներքին արդյունքի 1 տոկոսով տարեկան 0.2 տոկոսով աճելու պայմանով», - ասում է «Պահանջում ենք գիտության ֆինանսավորման ավելացում» ֆեյսբուքյան նախաձեռնության անդամ, երիտասարդ գիտնական Արթուր Մովսիսյանը՝ հավելելով, որ երկու կուսակցություններ`«Հայ ազգային կոնգրեսը» եւ «ժառանգությունը», արդեն արձագանքել են իրենց կոչին, առաջինը՝ ֆիքսելով պահանջը իր ծրագրում, երկրորդը՝ խոստանալով ներառել նախընտրական ծրագրում:
«Մաքսլիբերթի»-ի հետ զրույցում նա նշեց, որ աշխարհում գիտությանը տրվում է համախառն ներքին արդյունքի 2-3 տոկոսը, որից 1 տոկոսը հենց պետության կողմից է տրվում, մյուս մասով գիտությունն ինքնաֆինանսավորվում է:
«Ապացուցված է, որ ՀՆԱ-ի մեկ տոկոսից ցածր ֆինանսավորման դեպքում այդ երկրում գիտությունը մեռնում է: Մեր պահանջը պետությունից այն է, որ պետական մինիմումը ապահովվի», - նշեց նա:
Պաշտոնական տվյալներով՝ Հայաստանում միջին աշխատավարձը մոտ 120.000 դրամ է, իսկ գիտնականների խոսքերով իրենցը ՝ 58.000 դրամ, բազմաթիվ երիտասարդ գիտնականներ էլ աշխատում են մինիմալ 32.500 դրամ աշխատավարձով։ Այս պատճառով տեղի է ունենում գիտնականների արտահոսք դեպի այն երկրների բուհեր ու գիտահետազոտական կենտրոններ, որտեղ իրենց աշխատանքը գնահատվում է եւ վարձատրվում ըստ արժանվույն:
«Այդպես եղավ նաեւ այս տարվա ֆիզիկայի ֆակուլտետի մագիստրատուրայի հատուկ խմբում սովորող երիտասարդների հետ, որոնցից երկուսն ավարտեցին Երեւանում, մյուսները «ընդունվեցին Ցյուրիխի համալսարան: Նրանք ասում են, որ իհարկե Հայաստանում չեն ակնկալում շվեյցարական աշխատավարձ, բայց գոնե ինչ-որ համեմատելի բան», - հավելեց երիտասարդ գիտնական Հայկ Իշխանյանը՝ նշելով, որ շատերն են համաձայն Հայաստանի պայմանենրի համար պատշաճ աշխատավարձով այստեղ աշխատել:
Իրենց խոսքերով՝ գիտությունը երիտասարդների համար հրապուրիչ դարձնել այժմ կարելի է ֆինանսավորման ավելացմամբ, ինչպես նաեւ գիտության նկատմամբ վերաբերմունքը փոփոխելով:
Մատնանշվեց նաեւ գիտության ոլորտի մեկ այլ խնդիր․ այժմ Հայաստանի գիտնականների միջին տարիքը 59 տարեկան է, այսինքն` մի քանի տարի հետո, երբ մեծ թվով գիտնականներ անցնեն թոշակի, իսկ երիտասարդների արտահոսքը շարունակվի, կկանգնենք փաստի առջեւ:
«Մաքսլիբերթի»-ի հետ զրույցում նա նշեց, որ աշխարհում գիտությանը տրվում է համախառն ներքին արդյունքի 2-3 տոկոսը, որից 1 տոկոսը հենց պետության կողմից է տրվում, մյուս մասով գիտությունն ինքնաֆինանսավորվում է:
«Ապացուցված է, որ ՀՆԱ-ի մեկ տոկոսից ցածր ֆինանսավորման դեպքում այդ երկրում գիտությունը մեռնում է: Մեր պահանջը պետությունից այն է, որ պետական մինիմումը ապահովվի», - նշեց նա:
Պաշտոնական տվյալներով՝ Հայաստանում միջին աշխատավարձը մոտ 120.000 դրամ է, իսկ գիտնականների խոսքերով իրենցը ՝ 58.000 դրամ, բազմաթիվ երիտասարդ գիտնականներ էլ աշխատում են մինիմալ 32.500 դրամ աշխատավարձով։ Այս պատճառով տեղի է ունենում գիտնականների արտահոսք դեպի այն երկրների բուհեր ու գիտահետազոտական կենտրոններ, որտեղ իրենց աշխատանքը գնահատվում է եւ վարձատրվում ըստ արժանվույն:
«Այդպես եղավ նաեւ այս տարվա ֆիզիկայի ֆակուլտետի մագիստրատուրայի հատուկ խմբում սովորող երիտասարդների հետ, որոնցից երկուսն ավարտեցին Երեւանում, մյուսները «ընդունվեցին Ցյուրիխի համալսարան: Նրանք ասում են, որ իհարկե Հայաստանում չեն ակնկալում շվեյցարական աշխատավարձ, բայց գոնե ինչ-որ համեմատելի բան», - հավելեց երիտասարդ գիտնական Հայկ Իշխանյանը՝ նշելով, որ շատերն են համաձայն Հայաստանի պայմանենրի համար պատշաճ աշխատավարձով այստեղ աշխատել:
Իրենց խոսքերով՝ գիտությունը երիտասարդների համար հրապուրիչ դարձնել այժմ կարելի է ֆինանսավորման ավելացմամբ, ինչպես նաեւ գիտության նկատմամբ վերաբերմունքը փոփոխելով:
Մատնանշվեց նաեւ գիտության ոլորտի մեկ այլ խնդիր․ այժմ Հայաստանի գիտնականների միջին տարիքը 59 տարեկան է, այսինքն` մի քանի տարի հետո, երբ մեծ թվով գիտնականներ անցնեն թոշակի, իսկ երիտասարդների արտահոսքը շարունակվի, կկանգնենք փաստի առջեւ:
