Намесьнік дырэктара “Беларусьфільма” Сяргей Леановіч ўскосна пацьвердзіў інфармацыю.
(Карэспандэнт: ) “Хто сёньня выконвае абавязкі дырэктара кінастудыі?”
(Леановіч: ) “Ну, я…”
(Карэспандэнт: ) “Гэта значыць, што просьба Аляксандра Яфрэмава пра вызваленьне з пасады задаволеная?”
(Леановіч: ) “А што вы пра гэта ў мяне пытаеце?! Я яго не прызначаю і не звальняю, спытайце ў яго самога!”
(Карэспандэнт: ) “І пра прызначэньне Замяталіна таксама?”
(Леановіч: ) “Я ня буду камэнтаваць таксама! Калі ўсё адбудзецца, тады і будзе. Я не сарафаннае радыё!”
Кінадакумэнталіста Віктара Асьлюка, які апошнімі гадамі атрымаў, бадай, найбольшую колькасьць узнагародаў на міжнародных фэстах, навіна прывяла ў стан разгубленасьці.
(Асьлюк: ) (сьмяецца ) “Гэта трэба перажыць. Віталь, я ня ведаю, што табе сказаць, я проста разгублены…”
У патрыярха беларускага кіно, народнага артыста Беларусі Ігара Дабралюбава я спытаў:
(Карэспандэнт: ) “Замяталін – той чалавек, які патрэбны “Беларусьфільму”?”
(Дабралюбаў: ) “Ды не, канечне, не. Ён у кіно ня меў удзелу. Што ёсьць на “Беларусьфільме”, тое і будзе: няма кадраў, рэдактараў, мастакоў. Патрэбны такі прафэсіянал, як Цясьлюк…”
А вось і рэакцыя 65-гадовага кінарэжысэра Ўладзімера Цесьлюка:
(Цясьлюк: ) “А пры чым тут кіно? Дырэктар і кіно – гэта розныя рэчы. Дырэктар мусіць быць гаспадарнікам. Дэпартамэнт жа Мінкульта прымае фільмы – а там хто прафэсіянал?!.. А чым ён для мяне благі? А пра дырэктараў, што былі, у нас не спытвалі, калі прызначалі! Ён жа займаўся прапагандай, а кіно тая ж прапаганда…”
Яшчэ адзін з патрыярхаў беларускай дакумэнталістыкі пажадаў, каб ягонае прозьвішча да часу не называлася.
(Спадар: ) “Зьдзіўляюся, што ён згадзіўся – гэта ж проста загадчык гаспадаркі ў нейкім калгасе, таму што зараз “Беларусьфільм” нічога сабой не ўяўляе. Гэта проста разбураны будынак і разбураныя мастацкія вартасьці ў людзей”…
Экс-рэжысэр “Тэлефільму” ды калісьці забароненай уладамі тэлепраграмы “Крок” Уладзімер Міхарскі.
(Міхарскі: ) “Прыход Замяталіна – зусім ня першы шок. Да гэтага нядаўна, са словаў студыйнага начальства, ужо і так стала вядома, што большасьць структураў – а гэта гаражы, сталярка, асьвятляльны цэх – цягам двух гадоў будуць пераведзеныя ў Калодзішчы. А небезьвядомы Замяталін – гэта ня Корш-Саблін ці Пыр’еў, якія дасканала ведалі кінавытворчасьць і бачылі сапраўдныя таленты. А ці ведае, што гэта такое, ідэоляг суслаўскага пашыбу палкоўнік Замяталін?! Ня ведае! І ці ўсьвядоміў перад прыходам у кіно, што, каб мы ўкладалі столькі грошай у культуру, колькі ў міліцыю ды АМАП, іх столькі і не трэба было б?!”
(Карэспандэнт: ) “Хто сёньня выконвае абавязкі дырэктара кінастудыі?”
(Леановіч: ) “Ну, я…”
(Карэспандэнт: ) “Гэта значыць, што просьба Аляксандра Яфрэмава пра вызваленьне з пасады задаволеная?”
(Леановіч: ) “А што вы пра гэта ў мяне пытаеце?! Я яго не прызначаю і не звальняю, спытайце ў яго самога!”
(Карэспандэнт: ) “І пра прызначэньне Замяталіна таксама?”
(Леановіч: ) “Я ня буду камэнтаваць таксама! Калі ўсё адбудзецца, тады і будзе. Я не сарафаннае радыё!”
Кінадакумэнталіста Віктара Асьлюка, які апошнімі гадамі атрымаў, бадай, найбольшую колькасьць узнагародаў на міжнародных фэстах, навіна прывяла ў стан разгубленасьці.
(Асьлюк: ) (сьмяецца ) “Гэта трэба перажыць. Віталь, я ня ведаю, што табе сказаць, я проста разгублены…”
У патрыярха беларускага кіно, народнага артыста Беларусі Ігара Дабралюбава я спытаў:
(Карэспандэнт: ) “Замяталін – той чалавек, які патрэбны “Беларусьфільму”?”
(Дабралюбаў: ) “Ды не, канечне, не. Ён у кіно ня меў удзелу. Што ёсьць на “Беларусьфільме”, тое і будзе: няма кадраў, рэдактараў, мастакоў. Патрэбны такі прафэсіянал, як Цясьлюк…”
А вось і рэакцыя 65-гадовага кінарэжысэра Ўладзімера Цесьлюка:
(Цясьлюк: ) “А пры чым тут кіно? Дырэктар і кіно – гэта розныя рэчы. Дырэктар мусіць быць гаспадарнікам. Дэпартамэнт жа Мінкульта прымае фільмы – а там хто прафэсіянал?!.. А чым ён для мяне благі? А пра дырэктараў, што былі, у нас не спытвалі, калі прызначалі! Ён жа займаўся прапагандай, а кіно тая ж прапаганда…”
Яшчэ адзін з патрыярхаў беларускай дакумэнталістыкі пажадаў, каб ягонае прозьвішча да часу не называлася.
(Спадар: ) “Зьдзіўляюся, што ён згадзіўся – гэта ж проста загадчык гаспадаркі ў нейкім калгасе, таму што зараз “Беларусьфільм” нічога сабой не ўяўляе. Гэта проста разбураны будынак і разбураныя мастацкія вартасьці ў людзей”…
Экс-рэжысэр “Тэлефільму” ды калісьці забароненай уладамі тэлепраграмы “Крок” Уладзімер Міхарскі.
(Міхарскі: ) “Прыход Замяталіна – зусім ня першы шок. Да гэтага нядаўна, са словаў студыйнага начальства, ужо і так стала вядома, што большасьць структураў – а гэта гаражы, сталярка, асьвятляльны цэх – цягам двух гадоў будуць пераведзеныя ў Калодзішчы. А небезьвядомы Замяталін – гэта ня Корш-Саблін ці Пыр’еў, якія дасканала ведалі кінавытворчасьць і бачылі сапраўдныя таленты. А ці ведае, што гэта такое, ідэоляг суслаўскага пашыбу палкоўнік Замяталін?! Ня ведае! І ці ўсьвядоміў перад прыходам у кіно, што, каб мы ўкладалі столькі грошай у культуру, колькі ў міліцыю ды АМАП, іх столькі і не трэба было б?!”
