“Звязда”ў 1937 годзе адзначае: “Дашкольныя ўстановы Беларусі надзвычайна засмечаны класава-варожымі элементамі... Даволі ўказаць, што толькі ў мінскіх дзіцячых садах працуе не мала такіх “выхавальніц”. Не выпадкова ў дзіцячым садзе №42 дзеці распяваюць песеньку “Подайте христа ради”. Аказваецца, загадчыца дзіцячым садам Салавейчык гэту песеньку наігрывае дзецям на патэфоне. Пры праверцы ў яе выявілі да 80 старых грамафонных пласцінак з ідэалагічна шкодным зместам”.
“Чырвоная змена” ў 1967 годзе апавядае: “Не так даўно група турыстаў Мінскага сувораўскага ваеннага вучылішча... адправілася на Паўночны Каўказ, каб прыняць удзел у юбілейнай Альпініядзе Кабардзіна-Балкарскай АССР па ўзыходжанню на Эльбрус... К пачатку Альпініяды на вяршыні Эльбруса была ўстаноўлена металічная урна. На ёй надпіс: ускрыць у 2017 годзе, у дзень 100-годдзя Савецкай дзяржавы. Кожнаму ўдзельніку паходу была прадастаўлена магчымасць апусціць у гэту урну свой металічны жэтон з указаннем прозвішча, імя і імя па бацьку. Сувораўцы з вялікай радасцю выканалі гэты рытуал”.
“Имя” ў 1997 годзе піша пра нямецкую дабрачыннасьць: “Нядаўна прадстаўнікі адной ініцыятывы сабралі вельмі добрыя дарункі дзецям. На мяжы транспарт, зразумела, спынілі і прапанавалі зрабіць сэртыфікацыю грузу. Гэта значыць, раскрыць усе скрыні, вызначыць кошт кожнай рэчы і пры гэтым аплаціць кожны дзень знаходжаньня грузу на беларускіх мытных складах. Сума аказалася даволі круглай. Ад прапаноў беларускіх мытнікаў адмовіліся, машыну павярнулі”.
“Чырвоная змена” ў 1967 годзе апавядае: “Не так даўно група турыстаў Мінскага сувораўскага ваеннага вучылішча... адправілася на Паўночны Каўказ, каб прыняць удзел у юбілейнай Альпініядзе Кабардзіна-Балкарскай АССР па ўзыходжанню на Эльбрус... К пачатку Альпініяды на вяршыні Эльбруса была ўстаноўлена металічная урна. На ёй надпіс: ускрыць у 2017 годзе, у дзень 100-годдзя Савецкай дзяржавы. Кожнаму ўдзельніку паходу была прадастаўлена магчымасць апусціць у гэту урну свой металічны жэтон з указаннем прозвішча, імя і імя па бацьку. Сувораўцы з вялікай радасцю выканалі гэты рытуал”.
“Имя” ў 1997 годзе піша пра нямецкую дабрачыннасьць: “Нядаўна прадстаўнікі адной ініцыятывы сабралі вельмі добрыя дарункі дзецям. На мяжы транспарт, зразумела, спынілі і прапанавалі зрабіць сэртыфікацыю грузу. Гэта значыць, раскрыць усе скрыні, вызначыць кошт кожнай рэчы і пры гэтым аплаціць кожны дзень знаходжаньня грузу на беларускіх мытных складах. Сума аказалася даволі круглай. Ад прапаноў беларускіх мытнікаў адмовіліся, машыну павярнулі”.
