Аляксандар Салагуб нарадзіўся 26 кастрычніка 1935 года ў шахтарскім гарадку Алес на поўдні Францыі.
Сёлета ён адзначыў 90 год, быў рады публікацыі на сайце Свабоды ягонай гісторыі, а потым кнігі Валера Каліноўскага «Дзеці Францыі», яшчэ пабачыў фільм Свабоды пра ягоны лёс «Француз зь Беларусі. Як сям’я Салагубаў паверыла Сталіну і вярнулася ў СССР».
Ён быў актыўны і жыцьцярадасны да 90 год, але неўзабаве пасьля юбілею перанёс інсульт і месяц прабыў у коме.
Менавіта Алесь Салагуб першым у размове з францускімі дыпляматамі ў Менску назваў сябе «дзіцём Францыі».
Ён у 1999-м напісаў ліст прэзыдэнту Францыі Жаку Шыраку, дачакаўся ад таго адказу, атрымаў запрашэньне наведаць родны горад Алес (Alès) у Правансе.
Аляксандар Салагуб больш 10 разоў пабываў у Францыі, праз 53 гады пасьля ад’езду з Францыі да яго «вярнулася» француская мова. Ён уладкаваў у Францыі сям’ю свайго сына Аляксандра.
Дакумэнтальны фільм Свабоды пра лёс сям’і Алеся Салагуба, якая паддалася на савецкую прапаганду і пасьля Другой сусьветнай вайны вярнулася ў СССР:
У 1930 годзе бацька Алеся паехаў на заробкі ў Францыю, а пасьля Другой сусьветнай вайны, паверыўшы Сталіну, вырашыў прыехаць у СССР, аб чым пазьней шкадаваў. Такіх беларускіх рээмігрантаў з Францыі было некалькі тысяч.
Пасьля Францыі Алесь, як і яго бацька, цяжка працаваў у шахце на Данбасе, пераехаў у Беларусь на радзіму бацькоў, заўчасна пахаваў жонку, шмат год перапісваўся з прэзыдэнтам Францыі Жакам Шыракам, больш за 10 разоў наведваў родны горад Алес у Францыі, але жыць заставаўся ў Маладэчне.
Меў там шмат артэфактаў са свайго францускага і данецкага жыцьця, добра гаварыў па-беларуску, быў патрыётам Францыі, Беларусі і Ўкраіны.
Форум