Жанчына і двое дзяцей трапілі пад мінамётны абстрэл, калі беглі да разбуранага моста: менавіта па ім з Ірпяня выводзілі людзей, каб потым пасадзіць іх на аўтобус і адправіць у бок Кіева і далей у эвакуацыю, піша «Настоящее время».
«Гэты заплечнік быў на маім сыне. Яго пасекла мінамі, былі аскепкі. А гэта заплечнік, які быў на маёй дачцэ. На ім добра відаць сьляды крыві. Яна атрымала аскепкавае раненьне ў скронь. У момант выбуху міны яна знаходзілася справа ад брата, і ў яе трапіў адзін аскепак. А сын быў у аскепках з ног да галавы», — расказвае Сяргей Перабійніс.
Старэйшаму сыну Сяргея Мікіту было 18 гадоў. Ён вучыўся на другім курсе ва ўнівэрсытэце імя Тараса Шаўчэнкі на праграміста. Дачцэ Алісе было 9 гадоў, яна вучылася ў школе, а яшчэ ў сям’і былі двое сабак.
«Я выехаў з Ірпяня 17 лютага ў горад Данецк, на акупаваную тэрыторыю. Мая маці хварэла на COVID-19, і напярэдадні яна мне патэлефанавала, сказаўшы, што стан пагоршыўся, пачынаецца пнэўманія. Як толькі я туды заехаў, у горадзе пачалася прымусовая мабілізацыя ўсіх цывільных. Я да апошняга ня верыў, што пачнецца поўнамаштабная вайна на тэрыторыі Ўкраіны. Калі зьвязваўся з жонкай, я зьвязваў мабілізацыю з тым, што банальна пачнецца абвастрэньне толькі на Данбасе, як заўсёды гэта бывае».
Вярнуцца дадому да вайны Сяргею так і не ўдалося.
«24 лютага ўсё пачалося. А 5-й раніцы жонка мне напісала ў чат, што „над намі нешта праляцела“, ці то самалёты, ці то ракеты. У першы дзень я ім прапанаваў нікуды ня бегчы. Бо вы памятаеце, што ў той дзень былі велізарныя заторы, чэргі, хаос».
Празь некалькі дзён стала відавочна, што расейскія войскі ідуць на Кіеў з поўначы. Абстрэлы самой сталіцы Ўкраіны і яе прыгарадаў не спыняліся.
«У адзін зь дзён, па-мойму, гэта было ці 3 ці 4 сакавіка, наш мікрараён абстралялі зь мінамётаў. І ў наш жылы комплекс прыляцелі 3 міны. Гэта значыць, ужо было зразумела, што трэба ўцякаць. Яны з сынам загрузілі аўтамабіль з раніцы і ўжо хацелі зьяжджаць, але ў гэты дзень на нашу вуліцу зайшлі расейскія танкі. Пачаўся вулічны бой. Яны кінулі машыну і зноў схаваліся ў падвал. Мы ня тое каб разьвітваліся, але я папрасіў у іх прабачэньня за тое, што ня быў зь імі. За тое, што так атрымалася, што ня змог іх прыкрыць, абараніць. Але жонка не губляла аптымізму, яна сказала: „Мы прарвёмся, не хвалюйся, усё будзе добра“. Гэта былі апошнія яе словы».
Сяргей кажа, што яшчэ да вайны паставіў на тэлефоны сваіх родных праграму, якая вызначае геалякацыю. У дзень, калі ягоная жонка і дзеці загінулі, а 9-й гадзіне раніцы тэлефон жонкі паказаў геалякацыю ў 7-й гарадзкой лякарні, і ў гэты момант Сяргей зразумеў, што здарылася страшнае.
«Дзесьці яшчэ хвілін праз дваццаць-паўгадзіны я ўбачыў першы запіс у твітэры. У тэкставым выглядзе гаварылася, што на Раманаўцы быў мінамётны абстрэл і загінула сям’я. Затым прайшло яшчэ хвілін дваццаць і зьявілася першая фатаграфія. Вось гэтыя рэчы, раскіданыя на зямлі. Целы маіх дзяцей. А затым зьявілася першае відэа зь месца падзеі, дзе ўжо было выразна відаць падзеньне міны, сьмерць сям’і і гэты страшны крык сабакі зь пераноскі. Я патэлефанаваў у Кіеў сябрам і сказаў, што дзеці мёртвыя. Яны ляжаць у Раманаўцы на асфальце», — зь цяжкасьцю гаворыць Сяргей.
Эвакуацыя людзей з Ірпяня і Бучы пад Кіевам у фатаздымках
Таксама Сяргей Перабійніс адзначыў, што злачынствы Расеі ў вайне, яе забойствы мірных жыхароў трэба паказваць усяму сьвету.
«Я жыву і думаю на расейскай. І, нягледзячы на тое, што размаўляю на расейскай мове, я карэнны ўкраінец. Я хацеў бы пра гэта сказаць усім расейцам — я не нацыяналіст, ня нейкі там бандэравец! Я звычайны грамадзянін Украіны. Нас зьнішчаюць як нацыю! Я хачу, каб бачылі ва ўсім сьвеце, што робіцца ва Ўкраіне і як подла тут нас забіваюць».
Вайна Расеі супраць Украіны
- А 5-й гадзіне раніцы 24 лютага 2022 году кіраўнік Расеі Ўладзімір Пуцін заявіў пра пачатак ваеннай апэрацыі супраць Украіны на Данбасе па просьбе груповак «ДНР» і «ЛНР». 21 лютага падчас тэлезвароту да расейцаў Пуцін назваў так званыя «ДНР» і «ЛНР» незалежнымі дзяржавамі ў межах абласьцей. 22 лютага Савет Фэдэрацыі ратыфікаваў гэтае рашэньне.
- Расейскія войскі атакавалі ў тым ліку з тэрыторыі Беларусі, выкарыстоўваючы лётнішчы, базы і дарогі. Прадстаўнікі рэжыму Лукашэнкі апраўдваюць вайну, яго праціўнікі лічаць тэрыторыю Беларусі акупаванай, многія заклікаюць да супраціву расейскім захопнікам. Насуперак заявам Пуціна пра атакі выключна на вайсковыя аб'екты, расейцы пачалі бамбаваць школы, дзіцячыя садкі і жылыя кварталы ўкраінскіх гарадоў.
- 2 красавіка 2022 году, пасьля вызваленьня гораду Буча пад Кіевам, фотакарэспандэнты апублікавалі дзясяткі фотаздымкаў, на якіх відаць сотні нябожчыкаў, ахвяр масавых забойстваў, учыненых расейскімі войскамі. Многія пахаваныя ў стыхійных брацкіх магілах. Вялікія разбурэньні прынесла расейская акупацыя і Барадзянцы.
- З 24 лютага Расея захапіла толькі адзін абласны цэнтар — Херсон. Расейскія войскі адступілі зь яго і з правабярэжнай часткі Херсонскай вобласьці ў лістападзе 2022 году. Горад быў акупаваны расейскімі войскамі ў першыя дні вайны фактычна без баёў. Увосень 2022 году ўкраінскія войскі правялі маштабны контранаступ, у выніку якога расейскія сілы пакінулі большасьць сваіх пазыцый у Харкаўскай вобласьці.
- Нягледзячы на першапачатковыя заявы Пуціна пра тое, што акупацыя ўкраінскіх тэрыторыяў не ўваходзіць у пляны ўварваньня, 30 верасьня 2022 году была абвешчана анэксія чатырох вобласьцяў Украіны (Данецкай, Запароскай, Луганскай і Херсонскай), у тым ліку і тэрыторыяў, якія Расея не кантралявала.
- 21 верасьня 2022 году Пуцін заявіў пра мабілізацыю ў Расеі. Пасьля гэтай заявы тысячы расейцаў накіраваліся на памежныя пункты і пачалі выяжджаць у Грузію, Казахстан, Армэнію, Манголію, Фінляндыю і іншыя краіны. У самой Расеі праціўнікі вайны падпалілі некалькі вайсковых камісарыятаў.
- У 2023 годзе Лукашэнка і Пуцін заявілі пра разьмяшчэньне ў Беларусі расейскай ядзернай зброі. 13 чэрвеня Лукашэнка сказаў, што частка ядзернай зброі ўжо дастаўлена з РФ у Беларусь. 16 чэрвеня Пуцін таксама заявіў, што першыя ядзерныя зарады ўжо дастаўленыя на тэрыторыю Беларусі, а астатнюю частку перамесьцяць «да канца лета або да канца году».
- 3 верасьня ўкраінскі брыгадны генэрал Аляксандар Тарнаўскі заявіў, што Ўзброеныя сілы Ўкраіны прарвалі першую лінію абароны на запароскім кірунку, на якую расейцы выдаткавалі больш за ўсё рэсурсаў.
- У канцы 2023 і на пачатку 2024 расейцы працягвалі масавыя абстрэлы ўкраінскіх гарадоў: Дніпры, Кіеве, Харкаве, Адэсе і іншых месцах дзясяткі людзей загінулі і атрымалі раненьні. Украінскі бок у адказ абстрэльваў расейскі Белгарад, некалькі чалавек загінулі. Узброеныя сілы дзьвюх краін рэгулярна атакуюць падкантрольныя адна адной тэрыторыі бесьпілётнікамі.
- Агулам з пачатку 2024 году ўкраінскія дроны пашкодзілі 18 расейскіх НПЗ, што прывяло да скарачэньня вытворчасьці амаль на 14%. У сакавіку былі атакаваныя такія абʼекты, як Разанскі НПЗ «Раснафты» і завод «Лукойла» ў Кстове ў Ніжагародскай вобласьці. Абодва ўваходзяць у топ-10 найбуйнейшых НПЗ Расеі і забясьпечваюць бэнзінам Маскву.
- 6 жніўня 2024 году Ўкраіна пачала апэрацыю ў Курскай вобласьці. 19 жніўня прэзыдэнт Украіны Ўладзімір Зяленскі заявіў, што пад кантролем Украіны ў ходзе апэрацыі Ўзброеных сілаў Украіны знаходзяцца 92 паселішчы Курскай вобласьці Расеі. Галоўнакамандуючы Ўзброенымі сіламі Ўкраіны Аляксандар Сырскі ўдакладніў, што такіх населеных пунктаў 82. Улады Ўкраіны заявілі пра стварэньне ваенных камэндатураў і арганізацыі перадачы «гуманітарнай дапамогі ў населеныя пункты, якія знаходзяцца пад кантролем Украіны». Экспэрты Інстытуту вывучэньня вайны, прааналізаваўшы заявы і відэаматэрыялы з геалякацыяй, выказалі меркаваньне, што Ўкраіна кантралюе ў Курскай вобласьці ня ўсю тэрыторыю ў заяўленых межах прасоўваньня.
- 16-18 жніўня ўкраінскія сілы падарвалі тры масты, якія мелі стратэгічнае значэньне для матэрыяльна-тэхнічнага забесьпячэньня групоўкі расейскіх войскаў ва Ўкраіне і вайсковай авіяцыі, якая базуецца ў Курскай вобласьці.
- 17 лістапада Джо Байдэн зьняў абмежаваньні на нанясеньне ўдараў амэрыканскай дальнабойнай зброяй па тэрыторыі Расеі.
- З прыходам да ўлады ў ЗША Дональда Трампа рэзка актывізавалася тэма магчымых мірных перамоваў. Прэзыдэнт ЗША абнавіў свае патрабаваньні да эўрапейскіх краінаў-сяброў NATO павялічваць выдаткі на абарону. Таксама палітык заявіў, што хоча, каб Украіна дала Злучаным Штатам кантроль за сваімі радовішчамі рэдказямельных выкапняў у абмен на фінансавую падтрымку яе ваенных дзеяньняў супраць Расеі.
- У ноч на 14 лютага Расея бесьпілётнікам атакавала Чарнобыльскую АЭС, на саркафагу над разбураным у 1986-м пры чарнобыльскай катастрофе энэргаблёку пачаўся пажар, які ня могуць патушыць некалькі дзён.
- 12 лютага 2025 Трамп пагутарыў па тэлефоне з Пуціным, і 18 лютага 2025 году ў Эр-Рыядзе (Саудаўская Арабія) пачалася двухбаковая сустрэча з удзелам дзяржаўнага сакратара ЗША Марка Рубіё і кіраўніка МЗС Расеі Сяргея Лаўрова. Украіна на перамовы не запрошаная. Перад гэтым у Мюнхэне (Нямеччына) і Парыжы (Францыя) адбыліся, адпаведна, канфэрэнцыя па бясьпецы і саміт вядучых краінаў ЭЗ, але на іх так і ня выпрацавалі пляну доўгатэрміновай падтрымкі Ўкраіны. Акрамя таго, Вугоршчына — сябра Эўразьвязу, NATO і пры гэтым ляяльная да Расеі — дыстанцыявалася ад абмеркаваньня далейшай вайсковай дапамогі Кіеву, абвінаваціўшы іншыя краіны ў падбухторваньні далейшай вайны.
- У красавіку высьветлілася, што мірныя перамовы пакуль ня маюць посьпеху, а тым часам Украіна заявіла, што ведае імёны 155 кітайскіх наймітаў, якія падпісалі кантракты з Расеяй і пайшлі на вайну. Афіцыйны Пэкін заявіў, што сваіх грамадзянаў на вайну не адпраўляў, а наадварот, раіў жыхарам краіны трымацца падалей ад абодвух бакоў.
- Дзяржаўны ўкраінскі праект «Хачу жыць», які выконвае Каардынацыйны штаб у пытаньнях абыходжаньня з ваеннапалоннымі, у красавіку 2025 году апрылюдніў прозьвішчы 742 грамадзян Беларусі, якія з 2023 году ваююць супраць Украіны на баку Расеі, зь іх 96 ужо загінулі.
- Незалежная праверка інфармацыі пра ваенныя дзеяньні, якую даюць афіцыйныя асобы розных бакоў, не заўсёды магчымая.
