Імя Мікалая Карпянкова даўно пачало зьяўляцца ў СМІ. Шырокую вядомасьць ён атрымаў пасьля таго, як у верасьні 2020-га ўласнаручна біў шыбу ў кавярні O’Petit на менскай Нямізе. З таго часу Карпянкоў вызначыўся шэрагам гучных заяў, а таксама атрымаў падвышэньне да камандзіра Унутраных войскаў МУС. Свабода згадвае, з чаго пачыналася кар’ера Мікалая Карпянкова.
Танкіст
Мікалай Карпянкоў нарадзіўся ў Менску ў 1968 годзе.
Вучыўся ў менскай сувораўскай вучэльні, якую ў той час узначальваў герой Савецкага Саюзу, славуты танкіст Фёдар Рудзкі. Ці паўплывала гэта на выбар будучай вайсковай прафэсіі Мікалая Карпянкова, сказаць складана. Аднак адразу пасьля заканчэньня вучобы 17-гадовы Карпянкоў паступіў ва Ўльянаўскую танкавую вучэльню, якая рыхтавала для Савецкай арміі камандзіраў танкавых войскаў. Цяпер яе ўжо не існуе, але ў савецкі час гэтая навучальная ўстанова лічылася найлепшым месцам для падрыхтоўкі афіцэраў танкавых войскаў.
Ульянаўскую вучэльню Мікалай Карпянкоў скончыў незадоўга да распаду СССР, у 1989 годзе. Маладога афіцэра накіравалі служыць на радзіму, у Менск, у раскватараваную ва Ўруччы 120-ю мотастралковую дывізію. На яе ўзбраеньні былі і танкі, таму ведам 21-гадовага Мікалая Карпянкова можна было знайсьці месца.
Распад СССР і незалежнасьць Беларусі Карпянкоў сустрэў акурат на вайсковай службе ва Ўруччы. Аднак у 1993 годзе ён пакінуў войска і пайшоў на працу ў міліцыю.
Спэцназавец
Пакінуўшы службу ў войску, Мікалай Карпнякоў стаў камандзірам баявой групы падразьдзяленьня «Беркут» — своеасаблівага міліцэйскага спэцназу, створанага пры МУС БССР усяго за некалькі тыдняў да падпісаньня Белавескіх пагадненьняў. Першапачаткова асноўнай задачай «Беркута» было задушэньне забурэньняў на тэрыторыі турмаў і калёній. Падразьдзяленьне нават непасрэдна падпарадкоўвалася Дэпартамэнту выкананьня пакараньняў.
У «Беркуце» Мікалай Карпянкоў служыў пад кіраўніцтвам будучага міністра ўнутраных спраў Уладзімера Навумава. Неўзабаве пасьля выбараў 1994 году «Беркут» быў расфармаваны, а замест яго стварылі новае спэцпадразьдзяленьне «Алмаз», якое павінна было займацца барацьбой з арганізаванай злачыннасьцю. Разам са сваім начальнікам у «Алмаз» перайшоў і Мікалай Карпянкоў. Але прапрацаваў ён там толькі год: ужо ў 1995-м Карпянкоў перайшоў у Службу аховы кіраўніка дзяржавы, дзе затрымаўся на 8 гадоў і зноў перасекся са сваім былым шэфам Навумавым (Навумаў кіраваў Службай аховы Лукашэнкі ў 1999–2000 гадах, пасьля чаго быў прызначаны на пасаду міністра МУС).
Паралельна з працай у Службе аховы Лукашэнкі Мікалай Карпянкоў вучыўся ў Акадэміі МУС у Менску, а пасьля яе заканчэньня ў 2002 годзе атрымаў пасаду камандзіра «Алмазу», якую займаў да 27 сьнежня 2010 году.
Юрыст Алег Воўчак мяркуе, што менавіта падначаленыя Мікалая Карпянкова ўдзельнічалі ў пабіцьці кандыдата ў прэзыдэнты Аляксандра Казуліна на пачатку сакавіка 2006 году, калі Казулін спрабаваў трапіць на «ўсебеларускі сход». Па вэрсіі Воўчака, выкладзенай ім у скарзе на імя пракурора Менску Куліка, загад затрымліваць Казуліна аддаваў асабіста Карпянкоў, які знаходзіўся на месцы падзей у цывільнай вопратцы.
Паводле непацьверджанай інфармацыі, байцы «Алмазу» удзельнічалі таксама ў затрыманьні і пабіцьці другога кандыдата ў прэзыдэнты, Уладзімера Някляева, увечары 19 сьнежня 2010 году. Для Някляева тыя падзеі скончыліся стратай прытомнасьці, паездкай у шпіталь і турэмным зьняволеньнем. Усяго праз тыдзень пасьля гэтага Карпянкоў пазбавіўся сваёй пасады ў «Алмазе» і неўзабаве ўзначаліў 6-е ўпраўленьне ГУБАЗіК, якое займалася барацьбой з экстрэмізмам і тэрарызмам.
На судовым працэсе ў справе Уладзімера Някляева яго пабіцьцё невядомымі на вуліцы Калектарнай не разглядалася.
Затрымліваў Канавалава і Кавалёва
Як казаў сам Карпянкоў у інтэрвію часопісу «Садружнасьць», у першы год працы ў ГУБАЗіКу ён удзельнічаў у апэрацыі затрыманьня падазраваных у арганізацыі выбуху ў менскім мэтро Канавалава і Кавалёва. Падрабязнасьці той апэрацыі Карпянкоў у размове з журналістамі не раскрыў, аднак паведаміў, што за яе атрымаў асабістую падзяку ад тагачаснага кіраўніка МУС Куляшова.
Ужо ў 2012-м Мікалай Карпянкоў узначаліў Упраўленьне барацьбы з наркагандлем і гандлем людзьмі ў крымінальнай міліцыі Менску.
«Самае галоўнае, што ў нас ёсьць стрыжань і характар, якія каваліся ў 90-я, — казаў Мікалай Карпянкоў. — Нашая місія ганаровая і адказная».
У верасьні 2014 году Мікалай Карпянкоў вярнуўся ў ГУБАЗіК і ўзначаліў гэтую структуру. Падчас нядзельных маршаў жніўня і верасьня яго можна было бачыць на скрыжаваньні вуліцы Леніна і Рэвалюцыйнай. Карпянкоў у цывільным, не хаваючы твару за маскай, асабіста кіраваў сваімі падначаленымі, якія з дапамогай бранятэхнікі блякавалі падыходы да будынку ГУБАЗіКу.
Намесьнікам міністра МУС і камандзірам унутраных войскаў Мікалая Карпянкова прызначыў асабіста Лукашэнка адмысловым указам 19 лістапада 2020 году. Ужо пасьля гэтага ў інтэрнэце былі апублікаваныя аудыёзапісы, на якіх чалавек з падобным да Мікалая Карпянкова голасам заклікае сілавікоў да самых жорсткіх дзеяньняў супраць дэманстрантаў, а таксама расказвае пра сапраўдныя прычыны сьмерці Аляксандра Тарайкоўскага.
На пасадзе камандзіра ўнутраных войскаў МУС Мікалай Карпянкоў працягвае рабіць гучныя заявы. Сярод апошніх, у прыватнасьці, можна згадаць яго ідэю раздаць дружыньнікам сьмяротную зброю для патруляваньня вуліц Менску дзеля яе «гуманнага прымяненьня».
