Лінкі ўнівэрсальнага доступу

«27 гадоў раскошы». Абмеркаваньне фільму Сьцяпана Пуцілы


Бацька і сын Коля зьбіраюць бульбу. Фота з афіцыйнага сайту Аляксандра Лукашэнкі
Бацька і сын Коля зьбіраюць бульбу. Фота з афіцыйнага сайту Аляксандра Лукашэнкі

Раскошныя аўтамабілі, ашаламляльныя самалёты, асьляпляльныя палацы, багатыя рэзыдэнцыі, верныя алігархі і эфэктныя палюбоўніцы. Гэта ўжо не пра Пуціна. Гэта цяпер пра Лукашэнку.

Каманда блогера Сьцяпана Пуцілы, піша журналістка Расейскай службы Радыё Свабода Алена Рыкаўцава, вырашыла паўтарыць подзьвіг Аляксея Навальнага і зрабіць фільм пра тое, як жыруе прэзыдэнт Беларусі. Наколькі пераканаўчай атрымалася гэтая праца? Ці здольны аказаць нейкі дадатковы эфэкт на аўдыторыю фільм «Залатое дно»? У абмеркаваньні на расейскай Свабодзе бяруць удзел палітоляг Станіслаў Бышок, дэпутат Эўрапарлямэнту Раса Юкнявічэне, палітык Анатоль Лябедзька і вядучая Алена Рыкаўцава.

Алена Рыкаўцава: Кампанія блогера Сьцяпана Пуцілы вырашыла зрабіць прэзыдэнту Беларусі сьвяточны падарунак да 8 сакавіка. Я б сказала, што гэта быў падарунак ня столькі самому Аляксандру Лукашэнку, колькі жанчынам, якія згадваліся ў гэтым фільме, што мае назву «Залатое дно». Я б якраз хацела пачаць з рэзкай крытыкі гэтага фільму з нагоды 8 сакавіка. Таму што Аляксандру Лукашэнку прыпісаныя палюбоўніцы зусім канкрэтныя, там ёсьць вялікі жаночы кавалак, дзе канкрэтная журналістка, або піяршчыца, або хтосьці яшчэ, яна запісваецца яму аўтарамі фільму проста і непасрэдна ў ложак. Больш за тое, адзін зь яго знаёмых называецца сутэнэрам, зводнікам, які пастаўляе яму дзяўчат. І Больш за тое, частка гэтых дзяўчат прыпісваецца ужо ў якасьці падарунку Аляксандра Лукашэнкі іншым прэзыдэнтам, накшталт казаскага. Мне здалося, што гэтага ня трэба было рабіць.

Станіслаў Бышок: Я з вамі згодны, калі мы глядзім гэты фільм, трэба ня толькі жахацца або, наадварот, пачынаць зайздросьціць раскошы прэзыдэнта Лукашэнкі, але яшчэ зьвяртаць увагу на тыя агрэхі, якія былі ў гэтым фільме. Зразумела, мы робім агаворку, што гэта не прафэсійныя сьледчыя, то бок гэта не Аляксей Навальны і ня ФБК. Але, тым ня менш, усе-ткі ў фільме было шмат хэйт-сьпічаў, калі прамаўляліся словы накшталт «мутанты», «ябацькі», прабачце за выраз, калі Лукашэнка неаднаразова называўся «пляшывы дыктатар» і гэтак далей. Гэта, вядома, непрыгожа, гэта трошкі зьніжае агульную плянку. Таму што і так фактура, якая была паказана аб гэтых дачах, аб гэтых аўтамабілях і гэтак далей, яна ўжо цалкам сьведчыць сама за сябе. Навошта гэта пагаршаць, навошта зьніжаць агульны ўзровень апавяданьня, прычым зьніжаць такім чынам, што, па вялікім рахунку, тая крытыка з боку беларускага афіцыёзу ў адносінах да пратэстоўцаў, да апазыцыі, калі іх таксама называюць нядобрымі словамі, «пратэстуны» і гэтак далей, атрымліваецца, што тут адны другіх вартыя.

Алена Рыкаўцава: Мы ўжо адразу налічылі два агрэхі. Я лічу, што гэта вельмі нядобра — паказваць пальцам на гэтую міс Беларусь, казаць, што яна выйшла са спальні — гэта нядобра, няправільна, бяздоказна, дарэчы, зусім. Бываюць у людзей адносіны, можа быць, пра гэта можна сказаць, тым больш ён прэзыдэнт, але тут нічога ня сьведчыць пра тое, што яны такія, як іх паказваюць у фільме. І другое, гэта тое, што вы сказалі — лексыка вульгарная, грубая. Мы паставілі два мінусы. Цяпер мы будзем казаць ужо пра сур’ёзныя рэчы, пра сур’ёзныя пытаньні, якія ставіць гэты фільм.

Цалкам тэкст абмеркаваньня чытайце тут.

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG