Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Цытаты, якія дапамагаюць жыць. Прапануе Вольга Гапеева


Марш пэнсіянэраў у Менску, 26 кастрычніка 2020 г.
Марш пэнсіянэраў у Менску, 26 кастрычніка 2020 г.

Новая рубрыка Свабоды: «Цытаты, якія дапамагаюць жыць». Дасылайце нам свае ўлюбёныя цытаты, якія судакранаюцца зь цяперашнім часам беларусаў і Беларусі і з надзённымі для беларускай рэчаіснасьці пытаньнямі: Як годна жыць? Што рабіць і думаць? Як супрацьстаяць барбарству, гвалту і хлусьні?

Вольга Гапеева:

Мяне падтрымліваюць наступныя цытаты на розныя няпростыя жыцьцёвыя сытуацыі.

З Натальлі Арсеньневай:

калі людзі пакрыўдзяць цябе,
калі хочацца плакаць, маліцца
ты ідзі ў цямнеючы лес
там у цішы так лёгка забыцца.

Як навальваецца шмат усяго, або калі бачу, як блізкія людзі пераймаюцца дробязямі (канешне ж, у іхнім разуменьні, гэта ніякія ня дробязі), кажу сабе і ім:

усё гэта пыл.

Цытата існуе ў розных варыянтах і, пэўна, зьяўляецца інтэрпрэтацыяй выразу з кнігі Эклезіяста „Vanitas vanitatum et omnia vanitas“, але менавіта ў такім выглядзе я пачула яе ад выдаўца Ігара Логвінава шмат гадоў таму.

Калі ж пачынаю хвалявацца, што мала зрабіла за дзень, узгадваю цытату аргентынскага паэта Рабэрта Хуараса (Roberto Juarroz) і ўсьміхаюся:

Сёньня я не зрабіў нічога
але столькі ўсяго адбылося ўва мне.

Для многіх людзей, якія занятыя інтэлектуальнай працай, творчы працэс працякае нябачна, даводзіцца шмат думаць, уяўляць, чытаць і абмяркоўваць, і часта пасьля цэлага дня такой працы — адзін радок ці ўвогуле — ніводнага. Але гэта ня значыцца, што працы не было, проста яна была схаваная ад вачэй і ня мела матэрыяльнага ўвасабленьня.

І на завяршэньне — цытата з прыпавесьці пра Будду:

Бо я ня раб твой.

Сэнс прыпавесьці ў тым, што ня варта залежаць ад таго, як цябе ацэньваюць іншыя людзі: сёньня яны цябе славяць, а заўтра — ганяць. Самаацэнка чалавека не павінна будавацца на знешніх меркаваньнях, якія пераменлівыя.

Выбар рэдакцыі:

Мужнасьць і настойлівасьць — чароўны талісман, перад якім цяжкасьці і перашкоды зьнікаюць, як дым у паветры.

Заўсёды галасуйце за прынцып, нават калі вы адзіны, хто так робіць.

Гэтыя словы належаць Джону Куінсі Адамзу (1767–1848), шостаму прэзыдэнту ЗША (1825–1829), сыну Джона Адамза — другога прэзыдэнта ЗША. На сваю прэзыдэнцкую пасаду Джон Куінсі Адамз быў абраны Кангрэсам ЗША, і гэта быў другі такі выпадак у амэрыканскай гісторыі; раней Кангрэс абраў прэзыдэнтам Томаса Джэфэрсана (займаў пост у 1801–1809 гг.).

Цытаты дасылайце Яну Максімюку на ягоную электронную пошту maksymiukj@rferl.org альбо праз Messenger на ягонай старонцы ў Фэйсбуку: https://www.facebook.com/jan.maksymiuk.

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG