Афіцыйная суполка Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту ў сетцы «УКантакце» апублікавала фота дыплёму выпускніцы 1930 году.
Дыплём аформлены па-беларуску, клясычным правапісам. Так званая «тарашкевіца» афіцыйна выкарыстоўвалася ў БССР да рэформы беларускай артаграфіі 1933 году.
Здымкамі зь сямейнага архіву падзялілася Кацярына Ванхадла, якая сёлета паступіла ў БДУ.
Важныя адрозьненьні «тарашкевіцы» ад «наркамаўкі»:
- Асыміляцыйная мяккасьць зычных заўсёды пазначаецца мяккім знакам: сьвятло, дзьверы, зьехаў;
- Е пераходзiць у Я ў першым складзе перад нацiскам у «не» й «без», нават калi яны пiшуцца асобна;
- Зьбегi зычных пiшуцца як чуваць: чэскі, пяшчаны, сьмяесься;
- Заўсёды пазначаецца пераход У ў Ў пасьля галосных: ва Ўкраіне;
- Словы з заходнеэўрапейскiх моваў зьберагаюць Л мяккае: лямант, акуляры, калёна;
- Яны ж зьберагаюць цьвёрдасьць іншых зычных: сэсія, праспэкт, газэта.
У 1918 годзе мовазнаўца Браніслаў Тарашкевіч нармалізаваў правапіс у кнізе «Беларуская граматыка для школ». Кніга вытрымала 8 выданьняў лацінкай і кірыліцай, апошняе ў 1991 г. Тарашкевіца ўжывалася ў БССР да рэформы правапісу ў 1933 годзе, а ў Заходняй Беларусі да 1939 году.
У 1988 годзе газэта «Літаратура і мастацтва» апублікавала адкрыты ліст «Рэпрэсаваны правапіс» з заклікам да рэдактараў літаратурных выданьняў не зьмяняць правапіс у тэкстах аўтараў, напісаных клясычным правапісам. У 1990-х гадах тарашкевіцай пачалі пісаць творы Васіль Быкаў, Вячаслаў Адамчык, Уладзімер Арлоў, іншыя пісьменьнікі.
5–6 сьнежня 1998 г. у Празе адбылася правапісная канфэрэнцыя з удзелам мовазнаўцаў, журналістаў і пісьменьнікаў зь Беларусі і дыяспары, якая абмеркавала праект сучаснай нармалізацыі клясычнага правапісу, падрыхтаваны Вінцуком Вячоркам.
У 2005 годзе ў кнізе «Беларускі клясычны правапіс. Збор правілаў» філёлягі Юрась Бушлякоў, Вінцук Вячорка, Зьміцер Санько і Зьміцер Саўка сыстэматызавалі сучасны варыянт тарашкевіцы.
