Да завяршэньня збору подпісаў для рэгістрацыі кандыдатаў на ўдзел у прэзыдэнцкай выбарчай кампаніі застаўся адзін тыдзень. Актывісты ініцыятыўных груп, якія зьбіраюць подпісы за сваіх вылучэнцаў, заяўляюць, што ў першы дзень апошняй сямідзёнкі людзі падпісваюцца найбольш актыўна.
Не зважаючы на цёплае летняе надвор’е і на тое, што субота — выходны дзень, на пляцы каля Камароўскага рынку Менску разьмясьціліся пікеты некалькіх кандыдатаў. Адзін з маладзёнаў стаіць каля партрэта Віктара Цярэшчанкі. Называцца ня хоча, але пра збор подпісаў паведамляе ахвотна:
Валянтэр: «Зьбіраем подпісы даволі актыўна — сёньня вось за гадзіну ня менш за дваццаць чалавек падпісаліся».
Карэспандэнтка: «У суботні дзень людзей ня менш?»
Валянтэр: «Як у гэтым месцы, на Камароўцы, то нават і больш».
Жанчына-пэнсіянэрка, якая ў гэтую хвіліну аддала свой пашпарт на подпіс, гэтак патлумачыла сваё рашэньне:
«Хачу, каб была хоць якая-небудзь альтэрнатыва. Каб ня толькі адзін... Няхай дапамогуць, бо аднаму ж дужа цяжка...»
Спадарыня Лілія, якая зьбірае подпісы за Тацяну Караткевіч, наадварот, называецца, але даваць камэнтар пад запіс адмаўляецца. Кажа, што ня верыць у вынікі выбараў, але ўдзельнічае ў кампаніі з павагі да Тацяны Караткевіч і яе матулі — сваёй суседкі. Спадарыня Лілія кажа, што адпаведны настрой і ў падпісантаў. Тым ня менш, літаральна за хвіліну каля пікета спыніліся некалькі чалавек, каб падпісацца. Жанчына сярэдняга веку не адмовілася і адказаць на пытаньні:
Карэспандэнтка: «Вы чаму спыніліся менавіта тут?»
Падпісантка: «Бо я хачу прагаласаваць за жанчыну. Бо жанчыны — добрыя гаспадыні. Думаю, што і ў краіне яны здольныя навесьці парадак».
Неспадзявана да размовы далучаецца бабуля на мыліцах, каб выказаць сваё бачаньне рэчаіснасьці:
Пэнсіянэрка: «Раней лекары былі бясплатныя, паводле прысягі лячылі людзей. А цяпер — толькі за хабар. А калі не дасі, то здыхай».
Карэспандэнтка: «Як вы лічыце, хто ў гэтым вінаваты, што так ёсьць?»
Пэнсыянэрка: «Грошы вінаватыя».
На пытаньне, ці вінаватая ў гэтым цяперашняя ўлада, жанчына моўчкі адыходзіць на сваіх мыліцах. За некалькі мэтраў — пікет за Сяргея Калякіна.
Валянтэр Арцём кажа, што вынікам збору подпісаў у суботні дзень таксама задаволены. І агулам актыўнасьць людзей апошнімі днямі толькі ўзрастае:
«Я лічу, што гэты апошні тыдзень вырашальны, і таксама ў гэты час народу стала больш падпісвацца. Калі ў першыя дні я мог па 5 подпісаў за дзень назьбіраць, то цяпер — 40-50. Людзі кажуць: любы, акрамя Лукашэнкі. Да мяне падышоў мужчына і кажа: падпішуся за ўсіх, акрамя аднаго — яму і так дастаткова».
Каля кожнага зь пікетаў сапраўды спыняліся па некалькі чалавек, чыталі біяграфіі кандыдатаў, задавалі пытаньні валянтэрам. Адзіны пікет пад бел-чырвона-белым сьцягам каля Камароўскага рынку быў за Анатоля Лябедзьку.
Менавіта каля яго спынялася найбольшая колькасьць мінакоў, і гэтак жа актыўна людзі і падпісваліся. Перадусім — людзі сярэдняга і пэнсійнага веку:
Карэспандэнтка: «За каго падпісваецеся і чаму?»
Пэнсіянэр: «У мяне за 60 гадоў — адразу склероз зьявіўся. Таму я падпісваюся за чалавека больш маладога, каб пры памяці быў».
Жанчына з унукам: «Хачу, каб мае дзеці і ўнукі жылі ў больш прыстойных умовах, у лепшай краіне, чым мы пражылі».
Спадар сярэдняга веку: «Я падпісваюся за Анатоля Лябедзьку, бо цяперашні кандыдат у нас ужо пэнсійнага веку, а таму трэба даваць дарогу больш маладым, адукаваным і культурным людзям».
Збор подпісаў для рэгістрацыі кандыдатаў на ўдзел у прэзыдэнцкай выбарчай кампаніі прадоўжыцца да 21 дніўня.
