Плякат спадар Хамайда разьмясьціў побач са сваім столікам, дзе зазвычай раскладзеныя газэты «Наша Ніва» і нумары часопіса «ARCHE». Некалькі міліцыянтаў моўчкі прайшлі міма і ніяк не адрэагавалі, апавёў Свабодзе віцебскі апазыцыянэр:
«Падобна, яны ўжо зьмірыліся з тым, што я буду выходзіць сюды зноў і зноў, нягледзячы на абвінавачаньні ў незаконным пікетаваньні, суды і штрафы. Я „адваяваў“ гэтае месца, ігнаруючы ўсё забароны, і, мабыць, міліцыя лічыць за лепшае мяне не чапаць. Усё-ткі гэта самы цэнтар Віцебску, тут заўжды шмат мінакоў. І калі мяне затрымліваюць, усім ясна, за што — бо ў мяне тут і бел-чырвона-белы сьцяжок, і бел-чырвона-белы парасон, і стужкі, і вышытая малітва „Ойча наш“. І размаўляю я па-беларуску»...
Надпіс чырвоным па белым «Мы памятаем сваіх Дзядоў» таксама адрасаваны ўсім беларусам, якія павінны шанаваць сваіх продкаў і народныя традыцыі, кажа Барыс Хамайда. Таму ён і выйшаў зь ім менавіта сёньня, напярэдадні Дзядоў, калі прынята адведваць магілы бацькоў і блізкіх людзей, — каб нагадаць пра гэты абавязак. Сёй-той зь мінакоў спыняўся, распытваў, да чаго гэткі плякат, але большасьці й так усё было зразумела.
Штогод спадар Хамайда разам зь сябрамі і аднадумцамі наведвае могілкі, дзе пахаваныя віцебскія актывісты, якія ўжо сышлі ў нябыт — Уладзімер Плешчанка, Алена Залеская, Аляксандар Мудрычэнка, Сяргей Цярэнцьеў ды іншыя. Сёлетнія Дзяды ня будуць выключэньнем.
