«Сто гадоў Максіму Танку — аж ня верыцца. Здаецца, учора я бачыў яго ў прэзыдыюмах розных зьездаў, пленумаў, і было такое ўражаньне, што ён ня слухаў, седзячы там, нічога і не зьвяртаў увагі ні на што навокал, а пісаў свае вэрлібры. Творчасьць Максіма Танка — гэта цэлая эпоха ў нашай паэзіі, і яшчэ доўга будзе ягоная паэзія жыць. Я некалі пісаў яму такія радкі:
І палітычная гайданка
Не разгайдала канчаткова
Аўтарытэт Максіма Танка.
Стараўся ж не безвынікова
Быць у застольныя часы
Паэтам чыстае красы
І, часам плоцячы даніну,
Прыгожую захоўваў міну.
Хай яго слова будзе гучаць доўга».
І палітычная гайданка
Не разгайдала канчаткова
Аўтарытэт Максіма Танка.
Стараўся ж не безвынікова
Быць у застольныя часы
Паэтам чыстае красы
І, часам плоцячы даніну,
Прыгожую захоўваў міну.
Хай яго слова будзе гучаць доўга».
