Пасьля працяглага перапынку атрымала ліст ад Алеся Бяляцкага ягоная жонка Натальля Пінчук. Яна мяркуе, што Алесь доўга не пісаў з прычыны сваёй занятасьці ў калёніі:
«Ён прыслаў ліст, і я для сябе гэтак патлумачыла, што ён вельмі заняты: шмат каму трэба адказаць на лісты, таксама ён працуе ў швейным цэху на ўпакоўцы прадукцыі. Ён ніколі ня піша, ці адбываецца на яго ціск, акрамя тых спагнаньняў, якія на яго былі ўскладзеныя. Усё гэта застаецца ў сіле: Алесь пазбаўлены кароткатэрміновага спатканьня, доўгатэрміновага, прадуктовых перадач, а таксама грашовыя пераводы скарочаныя з 500 да 100 тысяч рублёў».
Чарговы ліст даслаў сваёй жонцы Марыне Адамовіч палітвязень Мікола Статкевіч. Марына Адамовіч кажа, што ня можа чытаць гэты ліст бязь сьлёз:
«У гэтым лісьце Мікола адказаў мне на напісанае Алесем Бяляцкім: як ні дзіўна, але мы зараз перажываем ня самыя горшыя часы ў сваім жыцьці. Мікола пагадзіўся і сказаў, што цалкам згодны з Алесем, сказаў, што зараз мы перажываем, магчыма, ня толькі ня самыя горшыя, але і самыя высокія часы. Ён піша, што, безумоўна, хочацца на волю, хочацца пабачыць бацьку, вас, пабачыць неба не праз краты і празь сетку, дакрануцца да жывога дрэва. Але такой маральнай яснасьці, такога дакладнага разуменьня, што патрэбна, чаго нельга, як зараз — цяжка знайсьці. І кажа, што сёньня ён бы ня змог на свабодзе зрабіць болей дзеля адстойваньня чалавечай годнасьці, чым на гэтым „полі бітвы“ памерам у дзесяць квадратных мэтраў. У гэтым — увесь Мікола, увесь Алесь, увесь Зьміцер і ўсе тыя хлопцы, якія за нас там змагаюцца значна больш, чым мы тут за іх».
«Ён прыслаў ліст, і я для сябе гэтак патлумачыла, што ён вельмі заняты: шмат каму трэба адказаць на лісты, таксама ён працуе ў швейным цэху на ўпакоўцы прадукцыі. Ён ніколі ня піша, ці адбываецца на яго ціск, акрамя тых спагнаньняў, якія на яго былі ўскладзеныя. Усё гэта застаецца ў сіле: Алесь пазбаўлены кароткатэрміновага спатканьня, доўгатэрміновага, прадуктовых перадач, а таксама грашовыя пераводы скарочаныя з 500 да 100 тысяч рублёў».
Чарговы ліст даслаў сваёй жонцы Марыне Адамовіч палітвязень Мікола Статкевіч. Марына Адамовіч кажа, што ня можа чытаць гэты ліст бязь сьлёз:
«У гэтым лісьце Мікола адказаў мне на напісанае Алесем Бяляцкім: як ні дзіўна, але мы зараз перажываем ня самыя горшыя часы ў сваім жыцьці. Мікола пагадзіўся і сказаў, што цалкам згодны з Алесем, сказаў, што зараз мы перажываем, магчыма, ня толькі ня самыя горшыя, але і самыя высокія часы. Ён піша, што, безумоўна, хочацца на волю, хочацца пабачыць бацьку, вас, пабачыць неба не праз краты і празь сетку, дакрануцца да жывога дрэва. Але такой маральнай яснасьці, такога дакладнага разуменьня, што патрэбна, чаго нельга, як зараз — цяжка знайсьці. І кажа, што сёньня ён бы ня змог на свабодзе зрабіць болей дзеля адстойваньня чалавечай годнасьці, чым на гэтым „полі бітвы“ памерам у дзесяць квадратных мэтраў. У гэтым — увесь Мікола, увесь Алесь, увесь Зьміцер і ўсе тыя хлопцы, якія за нас там змагаюцца значна больш, чым мы тут за іх».