Валянцін Голубеў — гісторык, палітык, доктар гістарычных навук, старшы навуковы супрацоўнік Інстытуту гісторыі Нацыянальнай акадэміі навук.
Нарадзіўся 21 чэрвеня 1955 году ў Крывым Розе (Украіна).
Працаваў плітачнікам-абліцоўшчыкам у будаўнічым трэсьце ў Сьветлагорску, служыў у войску.
У 1981 годзе скончыў гістарычны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту. Праходзіў навуковыя стажыроўкі ў Жэнэўскім, Беластоцкім, Варшаўскім, Ягелонскім, Пазнанскім унівэрсытэтах, Віленскім пэдагагічным унівэрсытэце.
У 2006 годзе стаў першым, хто атрымаў узнагароду імя Льва Сапегі. Узнагарода дазволіла яму амаль год за кошт фундатараў займацца навуковаю працай і выкладаць у 5 польскіх унівэрсытэтах.
Мае вялікі досьвед выкладаньня гістарычных дысцыплін у Беларускім дзяржаўным унівэрсытэце, Беларускім дзяржаўным эканамічным унівэрсытэце, Беларускім гуманітарным ліцэі.
З 1990 па студзень 1996 году — дэпутат Вярхоўнага Савету Беларусі 12-га скліканьня, каардынатар Апазыцыі БНФ, сакратар Камісіі ВС па міжнародных справах і эканамічных сувязях.
Адзін з аўтараў Дэклярацыі аб дзяржаўным сувэрэнітэце Беларусі.
Быў сябрам Канстытуцыйнай камісіі.
У 1991–1995 гадах — намесьнік старшыні Беларускага Народнага Фронту, кіраўнік Менскай гарадзкой арганізацыі БНФ. Удзельнік галадоўкі дэпутатаў Апазыцыі БНФ у красавіку 1995 году супраць ініцыяванага Лукашэнкам рэфэрэндуму.
Нарадзіўся 21 чэрвеня 1955 году ў Крывым Розе (Украіна).
Працаваў плітачнікам-абліцоўшчыкам у будаўнічым трэсьце ў Сьветлагорску, служыў у войску.
У 1981 годзе скончыў гістарычны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту. Праходзіў навуковыя стажыроўкі ў Жэнэўскім, Беластоцкім, Варшаўскім, Ягелонскім, Пазнанскім унівэрсытэтах, Віленскім пэдагагічным унівэрсытэце.
У 2006 годзе стаў першым, хто атрымаў узнагароду імя Льва Сапегі. Узнагарода дазволіла яму амаль год за кошт фундатараў займацца навуковаю працай і выкладаць у 5 польскіх унівэрсытэтах.
Мае вялікі досьвед выкладаньня гістарычных дысцыплін у Беларускім дзяржаўным унівэрсытэце, Беларускім дзяржаўным эканамічным унівэрсытэце, Беларускім гуманітарным ліцэі.
З 1990 па студзень 1996 году — дэпутат Вярхоўнага Савету Беларусі 12-га скліканьня, каардынатар Апазыцыі БНФ, сакратар Камісіі ВС па міжнародных справах і эканамічных сувязях.
Адзін з аўтараў Дэклярацыі аб дзяржаўным сувэрэнітэце Беларусі.
Быў сябрам Канстытуцыйнай камісіі.
У 1991–1995 гадах — намесьнік старшыні Беларускага Народнага Фронту, кіраўнік Менскай гарадзкой арганізацыі БНФ. Удзельнік галадоўкі дэпутатаў Апазыцыі БНФ у красавіку 1995 году супраць ініцыяванага Лукашэнкам рэфэрэндуму.
