“Грунвальд” ад Анатоля Тараса — па-расейску

Гісторык Анатоль Тарас на 160 старонках сваёй кнігі дэталёва вывучае падрабязнасьці бітвы і палітычны аспэкт гэтай важнай для ўсёй гісторыі Ўсходняй Эўропы падзеі.

Тарас: «Не было б Грунвальду — мы б зараз з вамі размаўлялі на добрай нямецкай мове. І нашая правінцыя называлася б „Вайсрутэнія“, а можа быць і неяк па-іншаму — больш мудрагеліста».

Аўтар, працуючы над кнігай, у асноўным карыстаўся польскімі крыніцамі, робячы, аднак, папраўку на адмысловае польскае бачаньне гісторыі. Анатоль Тарас расказвае, што перамогу пад Грунвальдам беларуска-польскія войскі здабылі ў многім дзякуючы нямецкаму здрадніку.

Тарас: «Здрады так проста не бывае — відаць, чалавеку някепска заплацілі. Сьцяганосец Ульмскай зямлі ў самы разгар контранаступу ордэнскага рэзэрву падаў падманны сыгнал да адступленьня. І дзьве харугвы Ульмскай зямлі пайшлі, а за імі пайшлі чатыры ордэнскія харугвы. Гэта пераламала ход бітвы. Гэтым скарысталіся ліцьвіны — ударылі ў флянг, і палякі. І ў мясарубцы — атрымалася два „катлы“ — перамалолі гэты рэзэрв, і ўсё кіраўніцтва ордэна загінула менавіта тут, да апошняга чалавека».

Анатоль Тарас лічыць, што беларусаў трэба выхоўваць пазытыўнымі прыкладамі з гісторыі. Падчас прэзэнтацыі кнігі «Грунвальд» дасьледчык сказаў, што плянуе дэталёва вывучыць іншыя слаўныя для беларусаў бітвы — пад Воршай, Клецкам ды Кірхгольмам — а таксама пачаць пісаць па-беларуску.

600-я ўгодкі Грунвальдзкай бітвы адзначаюцца сёлета. У 1410 годзе аб’яднанае войска Вялікага княства Літоўскага і Польскай Кароны разьбіла армію Тэўтонскага ордэну, фактычна спыніўшы на некалькі стагодзьдзяў нямецкую агрэсію на ўсход.