Каб падтрымаць адзінаверцаў, сёньня у Менск прыехалі пастары зь іншых рэгіёнаў Беларусі. Прайшоў калектыўны малебен у абарону будынка, які гарадзкія ўлады вызначылі пад высяленьне і далейшы знос. Пастар царквы “Новае жыцьцё” Вячаслаў Ганчарэнка гаворыць, што будынак кантралюецца ягонымі паплечнікамі круглыя суткі:
Вячаслаў Ганчарэнка“Мы не спыняем наш малебны збор. Сёньня ў нас цягам усяго дня адбываюцца малебны. Прыехалі многія пастары шмат зь якіх месцаў, будуць разам з намі. Дарэчы, хто жыве ня так далёка, падтрымліваюць нас досыць рэгулярна. З аддаленых раёнаў прыяжджаюць на так часта, але ў любым выпадку мы пад увагай, з падтрымкай. І гэты будынак мы ў прынцыпе не пакідаем ні ўдзень, ні ўначы”.
Нядаўна Менгарвыканкам распаўсюдзіў інфармацыю, што неўзабаве прыватны сэктар паміж сталічнымі мікрараёнамі Сухарава і Малінаўка будзе актыўна забудоўвацца, тут, паводле Генпляну, зьявяцца чатыры новыя жылыя кварталы. Будынак царквы фармальна падпадае якраз у зону патэнцыйнай забудовы. Ці тлумачыць гэтая акалічнасьць абвастрэньне сытуацыі вакол былога кароўніка? Гаворыць Вячаслаў Ганчарэнка:
“Так, мы бачым, што горад забудоўваецца па ўсіх франтах. І няхай забудоўваецца. Але калі ўлада хоча на гэтым месцы штосьці будаваць, то ні ў судзе, ні ў іншых інстанцыях нам не даказалі, што тут царква быць ня можа, ня можа знаходзіцца. Гэта проста чыёсьці прыватнае жаданьне. Але мы нікому не аддадзім гэты будынак”.
У гэтай рашучасьці і адміністратар нязручнай для гарадзкіх уладаў царквы Васіль Юрэвіч:
“Працягваецца кругласутачная бесперапынная малітва, то бок, у царкве пастаянна знаходзяцца ад 5 да 50 чалавек. Людзі, якія моляцца, адзін аднаго зьмяняюць, прыяжджаюць, усе моляцца за вырашэньне сытуацыі, якая зараз узьнікла з падачы гарадзкіх уладаў”.
У сваю чаргу Вячаслаў Ганчарэнка канстатуе, што цяжкасьці ў пэўным сэнсе пайшлі на карысьць абшчыне. Колькасьць тых, хто салідарны зь вернікамі, увесь час павялічваецца. І неўзабаве, па словах пастара, паўстане пытаньне пашырэньня цяперашніх плошчаў:
“Канечне, мы хацелі б будавацца ўжо таму, што нам тут цесна. Мы хацелі б узьвесьці побач прыгожы будынак як мінімум на 2,5-3 тысячы месцаў, каб усе нашы службы, школы біблейская, нядзельная школа ды іншыя служэньні, якія ў нас маюцца, маглі вольна разьмясьціцца, працаваць на карысьць грамадзтва. Ёсьць вялікія мары, маштабныя пляны. Нічога, прарвёмся…”
Паводле афіцыйнай статыстыкі, запыты на выдзяленьне зямлі пад культавыя збудаваньні найменей задавольваюцца ўладамі ў адносінах да пратэстанцкіх абшчынаў. І, як лічыць Вячаслаў Ганчарэнка, рэлігійная няроўнасьць сыходзіць менавіта з кабінэтаў чыноўнікаў:
“Як увогуле было? Мы пакуль яшчэ не набылі гэты кароўнік, пісалі заявы аб выдзяленьні зямлі пад будаўніцтва культавага будынку. Нам адказалі, што да 2010 году ўсе надзелы ўжо разьмеркаваныя і трэба чакаць. Якое выйсьце можа быць з такой сытуацыі? Мы зразумелі, што да 2010-га проста пасіўна чакаць ня варта, трэба штосьці набываць. Тады мы і набылі кароўнік. А цяпер, калі мы ўжо праводзім служэньні, раптам зьявіліся ўчасткі. І тут падман! Нібыта няма, а калі ўзьнікла вострая сытуацыя і трэба яе разрульваць, яны нам штосьці прапануюць! Праўда, тое, што прапануецца, гэта насамрэч сьмешна. Гэта ня ёсьць канструктыўнай размовай. Увогуле я лічу, што гэты выключна пазыцыя асобных чыноўнікаў; гэткі душок савецкіх часоў, абсалютна рэпрэсіўны па сваёй сутнасьці. Але ж час ўжо зьмяніць сваё мысьленьне -- ХХІ стагодзьдзе як-ніяк на вуліцы”.
30 жніўня а 9-й і 12-й раніцы ў царкве “Новае жыцьцё” адбудуцца традыцыйныя служэньні ў абарону царкоўнага будынка.
Напярэдадні юрыст царквы Сяргей Луканін паведаміў, што атрымаў ліст з фонду “Менгармаёмасьць”, які падпарадкоўваецца Менскаму гарвыканкаму. Адміністрацыю царквы, у прыватнасьці, праінфармавалі: права прыватнай уласнасьці на будынак зьмененае без ведама абшчыны. То бок, калі яшчэ некалькі дзён таму гэтае права было за вернікамі, то зараз яно перайшло да фонду “Менгармаёмасьць”. У фондзе спаслаліся на закон, паводле якога ўласнасьць могуць перадаць прымусова, калі добраахвотна не выконваецца судовае рашэньне аб перадачы будынка Менгарвыканкаму. Далейшыя крокі чыноўнікаў адносна царквы застаюцца без камэнтароў.
Нядаўна Менгарвыканкам распаўсюдзіў інфармацыю, што неўзабаве прыватны сэктар паміж сталічнымі мікрараёнамі Сухарава і Малінаўка будзе актыўна забудоўвацца, тут, паводле Генпляну, зьявяцца чатыры новыя жылыя кварталы. Будынак царквы фармальна падпадае якраз у зону патэнцыйнай забудовы. Ці тлумачыць гэтая акалічнасьць абвастрэньне сытуацыі вакол былога кароўніка? Гаворыць Вячаслаў Ганчарэнка:
мы нікому не аддадзім гэты будынак ...
“Так, мы бачым, што горад забудоўваецца па ўсіх франтах. І няхай забудоўваецца. Але калі ўлада хоча на гэтым месцы штосьці будаваць, то ні ў судзе, ні ў іншых інстанцыях нам не даказалі, што тут царква быць ня можа, ня можа знаходзіцца. Гэта проста чыёсьці прыватнае жаданьне. Але мы нікому не аддадзім гэты будынак”.
У гэтай рашучасьці і адміністратар нязручнай для гарадзкіх уладаў царквы Васіль Юрэвіч:
“Працягваецца кругласутачная бесперапынная малітва, то бок, у царкве пастаянна знаходзяцца ад 5 да 50 чалавек. Людзі, якія моляцца, адзін аднаго зьмяняюць, прыяжджаюць, усе моляцца за вырашэньне сытуацыі, якая зараз узьнікла з падачы гарадзкіх уладаў”.
У сваю чаргу Вячаслаў Ганчарэнка канстатуе, што цяжкасьці ў пэўным сэнсе пайшлі на карысьць абшчыне. Колькасьць тых, хто салідарны зь вернікамі, увесь час павялічваецца. І неўзабаве, па словах пастара, паўстане пытаньне пашырэньня цяперашніх плошчаў:
“Канечне, мы хацелі б будавацца ўжо таму, што нам тут цесна. Мы хацелі б узьвесьці побач прыгожы будынак як мінімум на 2,5-3 тысячы месцаў, каб усе нашы службы, школы біблейская, нядзельная школа ды іншыя служэньні, якія ў нас маюцца, маглі вольна разьмясьціцца, працаваць на карысьць грамадзтва. Ёсьць вялікія мары, маштабныя пляны. Нічога, прарвёмся…”
Паводле афіцыйнай статыстыкі, запыты на выдзяленьне зямлі пад культавыя збудаваньні найменей задавольваюцца ўладамі ў адносінах да пратэстанцкіх абшчынаў. І, як лічыць Вячаслаў Ганчарэнка, рэлігійная няроўнасьць сыходзіць менавіта з кабінэтаў чыноўнікаў:
“Як увогуле было? Мы пакуль яшчэ не набылі гэты кароўнік, пісалі заявы аб выдзяленьні зямлі пад будаўніцтва культавага будынку. Нам адказалі, што да 2010 году ўсе надзелы ўжо разьмеркаваныя і трэба чакаць. Якое выйсьце можа быць з такой сытуацыі? Мы зразумелі, што да 2010-га проста пасіўна чакаць ня варта, трэба штосьці набываць. Тады мы і набылі кароўнік. А цяпер, калі мы ўжо праводзім служэньні, раптам зьявіліся ўчасткі. І тут падман! Нібыта няма, а калі ўзьнікла вострая сытуацыя і трэба яе разрульваць, яны нам штосьці прапануюць! Праўда, тое, што прапануецца, гэта насамрэч сьмешна. Гэта ня ёсьць канструктыўнай размовай. Увогуле я лічу, што гэты выключна пазыцыя асобных чыноўнікаў; гэткі душок савецкіх часоў, абсалютна рэпрэсіўны па сваёй сутнасьці. Але ж час ўжо зьмяніць сваё мысьленьне -- ХХІ стагодзьдзе як-ніяк на вуліцы”.
30 жніўня а 9-й і 12-й раніцы ў царкве “Новае жыцьцё” адбудуцца традыцыйныя служэньні ў абарону царкоўнага будынка.
Напярэдадні юрыст царквы Сяргей Луканін паведаміў, што атрымаў ліст з фонду “Менгармаёмасьць”, які падпарадкоўваецца Менскаму гарвыканкаму. Адміністрацыю царквы, у прыватнасьці, праінфармавалі: права прыватнай уласнасьці на будынак зьмененае без ведама абшчыны. То бок, калі яшчэ некалькі дзён таму гэтае права было за вернікамі, то зараз яно перайшло да фонду “Менгармаёмасьць”. У фондзе спаслаліся на закон, паводле якога ўласнасьць могуць перадаць прымусова, калі добраахвотна не выконваецца судовае рашэньне аб перадачы будынка Менгарвыканкаму. Далейшыя крокі чыноўнікаў адносна царквы застаюцца без камэнтароў.
