“Гэта адміністрацыйны цуд, які немагчымы. Бо нерэальна замяніць імпарт на 27 мільярдаў даляраў, паколькі мы залежым ад энерганосьбітаў, залежым ад машын і іншага. Размовы пра гэта сьведчаць пра неразуменьне асноваў эканомікі. Што да абяцаньняў кантраляваць прыватызацыю і абмежаваць акцыянаваньне — гэта сьведчыць пра тое, што Лукашэнка ня хоча, каб у першай хвалі прыватызацыі ўдзельнічаў замежны капітал. Гэта будзе прыватызацыя пад беларускую намэнклятуру, пад тых людзей, якія назапасілі рэсурсы. Хто будзе купляць і па якіх коштах, будзе вырашаць ня рынак, а адміністрацыя прэзыдэнта. Такім чынам, мы бачым альянс намэнклятуры і вышэйшай улады. Мяркую, гэта робіцца і дзеля таго, каб потым намэнклятура пазытыўна паставілася да абраньня Лукашэнкі ў 2011 годзе”.
Яраслаў Раманчук сумняецца, што пры заявах аб кантролі над замежнымі інвэстарамі яны пачнуць укладаць грошы ў беларускую эканоміку. “Альбо інвэстыцыі, альбо кантроль”, — кажа эканаміст.
