Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Сьвечка памяці ахвяраў галадамору ў Менску


У амбасадзе Ўкраіны адбылася перадача сьвечкі памяці ахвярам галадамору ва Ўкраіне. Яе прывезьлі з суседняй Літвы. Сьвечку перадавалі з краіны ў краіну з Аўстраліі. З Беларусі сьвечку памяці павязуць у Польшчу.


Прадстаўнікі амбасадаў, грамадзкія дзеячы і сябры беларускага згуртаваньня ўкраінцаў наведалі выставу, прысьвечаную падзеям 1932-33 гг. ва Ўкраіне.

Амбасадар Украіны ў Беларусі Ігар Ліхавы адзначыў на цырымоніі перадачы сьвечкі памяці той факт, што галадамор ва Ўкраіне 17 краінаў сьвету прызналі як трагедыю генацыду ўкраінскага народа.

Сьвечка памяці па тры дні была ў Эстоніі, Латвіі і Літве. Украінцы, якія жывуць у гэтых краінах зьбіраліся вакол яе і дзяліліся ўспамінамі пра падзеі 1932-33 гг., калі ва Ўкраіне загінула некалькі мільёнаў чалавек.
























Так адбылося і сёньня ў амбасадзе Ўкраіны.

“Украінская грамадзкасьць аб’ядноўваецца ў сваіх расповедах пра тую страшную старонку гісторыі ХХ стагодзьдзя. Гэта вельмі трагічна для ўкраінцаў. У малітве і памінальнай трызьне згадваюць мільёны загубленых і ня ў чым невінаватых людзей, якіх зьнішчыў у 1932-33 гадах злачынны бальшавіцка-камуністычны рэжым”, - гаворыць амбасадар Ігар Ліхавы.

Ва Ўкраіне будуць служыць імшу на могілках, дзе хавалі людзей нават без труны. На месцах масавых пахаваньняў будуць усталяваныя памятныя знакі ахвярам сталінізму.

Толькі з адной са справаздачаў ОГПУ ў Маскву даводзіцца лічба два з паловай мільёны нябожчыкаў ва Ўкраіне за чатыры месяцы 1932 году. Тагачасны чыноўнік ад уладаў Постышаў назваў 1933 год годам паразы нацыяналістычных элемэнтаў ва Ўкраіне.






“Тады ў Савецкім Саюзе будавалі сьветлую будучыню на магілах украінскіх сялян, якія нічога акрамя таго, каб працаваць на зямлі, вырошчваць хлеб і забясьпечваць ня толькі свой народ, ня толькі дармаедаў-чыноўнікаў і паліцэйскі апарат, але й забясьпечываць усю Эўропу, як гэта магло быць на нашым чарназем’і”, - працягвае амбасадар Украіны Ігар Ліхавы:

Савецкая гістарыяграфія замоўчвала тэму галадамору. Пра жудасны голад, які прыводзіў да канібалізму, людзі распавядалі сваім дзецям. Захаваліся дзёньнікі і надрукаваныя ўспаміны людзей, якія вытрымалі ў тых умовах.

Сьведкі тых падзей пакінулі заявы аб тым, што людзей трымалі ў вёсках, не даючы ім магчымасьці зьехаць у іншыя мясьціны, каб уратавацца.

Людзі запалілі сьвечкі, каб ушанаваць памяць ахвяраў тых часоў. Гучалі ўкраінскія песьні і вершы ўкраінскіх паэтаў. Выступоўцы падкрэсьлівалі, што пра галадамор яшчэ не сказана ўся праўда. Пасьля дасьледаваньняў архіўных зьвестак будуць выдавацца навуковыя манаграфіі.
Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG