Існуе шмат сьведчаньняў аб магчымай датычнасьці да гэтага зьнікненьня высокапастаўленых службовых асобаў беларускага кіраўніцтва.
Карэспандэнт “Свабоды” патэлефанаваў Ульяне Рыгораўне Захаранцы — маці зьніклага генэрала.
“Добры дзень, Ульяна Рыгораўна! Хачу запытацца, як Ваша здароўе, як маецеся?”
“Добры дзень! Ну, яшчэ пакуль хаджу паціху. Калі ляжу, калі хаджу. Я ж 72 гады адпрацавала. Але ж і сёньня паціху рухаюся”.
Са словаў спадарыні Ўльяны, якраз сёньня ў яе хаце ў пасёлку Васілевічы Рэчыцкага раёну — госьці. Да гутаркі далучаецца праваабаронца Алег Волчак:
“Ульяна Рыгораўна заўжды рыхтуецца да гэтага дня і чакае нас — сяброў і тых, хто піша пра яе сына. І мы заўважылі, што калі наведваемся,то ў яе вышэйшы настрой і яна нават адчувае сябе здаравейшай. Вось і зараз павесялела, нават жартуе”.
Спадарыня Ўльяна:
“Юру ўспамінаюць, а я расказваю, як жыву, як гарую. Сябры сына прыяжджалі ў дзень яго народзінаў зімою. Цяпер вось дзень выкраданьня...”
Сям’я Юрыя Захаранкі апошнія гады жыве ў Нямеччыне. Бабуля Ўльяна кажа, што нявестка Вольга, унучкі Алена і Юля часта пішуць і тэлефануюць:
“Вось і ўчора тэлефанавалі. Яны жывуць то горш, то крыху лепш. Яны ж там працуюць, нібы рабы. Папрацуюць, да прыкладу, тры гадзіны – атрымаюць 30 эўра. А пасьля яшчэ якую працу адшукаюць. Так працуе Вольга — жонка Юры. Алена — старэйшая дачка — скончыла курсы, працуе ў краме. А меншая выйшла замуж. Што будзе далей, хто ведае?”
Ужо восем гадоў пракуратура вядзе адразу тры справы адносна Юрыя Захаранкі. Першая — крымінальна-росшукавая. Другая — паводле артыкулу “Забойства”. І трэцяя — грамадзянская, аб прызнаньні Юрыя Захаранкі памерлым. “У ніводнай з гэтых спраў не пастаўлена кропка”, — кажа юрыст Алег Волчак:
“Толькі аднаго разу, у 2001 годзе, перапынялася справа Юрыя Захаранкі. А цяпер тэрміны падаўжаюцца. Ужо дзявяты год. Але ніякіх новых вынікаў няма. Фармальна падаўжаецца. Ніхто нічога не шукае і не дасьледуе”.
Юры Захаранка нарадзіўся ў мястэчку Васілевічы на Гомельшчыне 1 студзеня 1952 году.
У 1991 годзе, калі Беларусь стала незалежнай, ён быў намесьнікам старшыні Міжрэгіянальнага аддзелу па барацьбе з арганізаванай злачыннасьцю МУС СССР.
У 1994 годзе Юры Захаранка быў прызначаны міністрам унутраных спраў Беларусі.
16 кастрычніка 1995 году быў звольнены з пасады ўказам Аляксандра Лукашэнкі. Далучыўшыся да апазыцыі, быў абраны ў кіраўніцтва Аб’яднанай грамадзянскай партыі.
Бясьсьледна зьнік увечары 7 траўня 1999 году.
Карэспандэнт “Свабоды” патэлефанаваў Ульяне Рыгораўне Захаранцы — маці зьніклага генэрала.
“Добры дзень, Ульяна Рыгораўна! Хачу запытацца, як Ваша здароўе, як маецеся?”
“Добры дзень! Ну, яшчэ пакуль хаджу паціху. Калі ляжу, калі хаджу. Я ж 72 гады адпрацавала. Але ж і сёньня паціху рухаюся”.
Са словаў спадарыні Ўльяны, якраз сёньня ў яе хаце ў пасёлку Васілевічы Рэчыцкага раёну — госьці. Да гутаркі далучаецца праваабаронца Алег Волчак:
“Ульяна Рыгораўна заўжды рыхтуецца да гэтага дня і чакае нас — сяброў і тых, хто піша пра яе сына. І мы заўважылі, што калі наведваемся,то ў яе вышэйшы настрой і яна нават адчувае сябе здаравейшай. Вось і зараз павесялела, нават жартуе”.
Спадарыня Ўльяна:
“Юру ўспамінаюць, а я расказваю, як жыву, як гарую. Сябры сына прыяжджалі ў дзень яго народзінаў зімою. Цяпер вось дзень выкраданьня...”
Сям’я Юрыя Захаранкі апошнія гады жыве ў Нямеччыне. Бабуля Ўльяна кажа, што нявестка Вольга, унучкі Алена і Юля часта пішуць і тэлефануюць:
“Вось і ўчора тэлефанавалі. Яны жывуць то горш, то крыху лепш. Яны ж там працуюць, нібы рабы. Папрацуюць, да прыкладу, тры гадзіны – атрымаюць 30 эўра. А пасьля яшчэ якую працу адшукаюць. Так працуе Вольга — жонка Юры. Алена — старэйшая дачка — скончыла курсы, працуе ў краме. А меншая выйшла замуж. Што будзе далей, хто ведае?”
Ужо восем гадоў пракуратура вядзе адразу тры справы адносна Юрыя Захаранкі. Першая — крымінальна-росшукавая. Другая — паводле артыкулу “Забойства”. І трэцяя — грамадзянская, аб прызнаньні Юрыя Захаранкі памерлым. “У ніводнай з гэтых спраў не пастаўлена кропка”, — кажа юрыст Алег Волчак:
“Толькі аднаго разу, у 2001 годзе, перапынялася справа Юрыя Захаранкі. А цяпер тэрміны падаўжаюцца. Ужо дзявяты год. Але ніякіх новых вынікаў няма. Фармальна падаўжаецца. Ніхто нічога не шукае і не дасьледуе”.
Юры Захаранка нарадзіўся ў мястэчку Васілевічы на Гомельшчыне 1 студзеня 1952 году.
У 1991 годзе, калі Беларусь стала незалежнай, ён быў намесьнікам старшыні Міжрэгіянальнага аддзелу па барацьбе з арганізаванай злачыннасьцю МУС СССР.
У 1994 годзе Юры Захаранка быў прызначаны міністрам унутраных спраў Беларусі.
16 кастрычніка 1995 году быў звольнены з пасады ўказам Аляксандра Лукашэнкі. Далучыўшыся да апазыцыі, быў абраны ў кіраўніцтва Аб’яднанай грамадзянскай партыі.
Бясьсьледна зьнік увечары 7 траўня 1999 году.
