Блогистон

Ҳалво гӯед

Ҳой, ҷанобон, бародарон, рафиқон ва ғ. ва ҳ.к... О, ин худаш чӣ гап-а?.. Ман ҳамчун раиси маҳали шумо гарангу ҳайронам. Ман намедонам, ки ба шумо чӣ шудааст...

Идеологический вакуум постсоветского пространства

«Природа не терпит пустоты: там, где люди не знают правды, они заполняют пробелы домыслом». Джордж Бернард Шоу

Андозҳои беандоза барои рушданд ё рукуд?

«Аз дасти андозситонҳо ва андозҳои беандоза намедонӣ додатро ба кӣ гӯӣ. Дар мулоқоти президент бо соҳибкорон маро роҳ надоданд. Вагарна ман танҳо дар бораи бедодии ситемаи андози Тоҷикистон гап мезадам.»

Шикояти ошпаз-сардор

Ман аз бачагӣ аслан яку боз ним ҳунар доштам ва яки бутунаш ҳамин буд, ки дар тўйҳо ош мепухтам. Ними дигараш бошад, ин яъне дар баробари ошпазӣ баъзан чуноне, ки мегўянд, «артисӣ» карданам буд.

Нони исрофӣ ва оҳугузари Амрико

Вақте ки ман ба Амрико омадам, дар як ресторан ба кор даромадам. Бовар намекунед, коргарон аз болои нонрезаҳо пой монда мегузаранд. Нонро ба қуттии ахлот мепартоянд.

Чини пешонӣ аз пештозии Чин

Дӯсти оҳангари ман, Баҳриддин, ки аз рессори мошин беҳтарин корду ханҷар ва аз оҳани кӯҳна садбарги шукуфон сохта метавонад, тобистони гузашта аз чиноиҳо шиква кард.

Чаро мардум “имтиҳони ҷиддии Тоҷикистон”-ро ҷиддӣ намегиранд?

“Не, намедонам, чум, не, ай куҷо медонум” - посухҳои “зебоест”, ба суоли худатон доир ба рӯзи интихобот ва ё ҳатто худи интихоботи порлумонии Тоҷикистон аз мардуми оддӣ мешунавед.

Аксҳои наве аз Муҳаммадраҳими Сайдар

Имрӯз чанд акси Муҳаммадраҳими Сайдар ба дасти мо расид ва хотираҳои дардолуди моро зинда кард. Ин ҳам дар ҳоле ки рӯзе нест, мо ӯро ёд накунем ва ҳанӯз ҳам номаҳое аз хонандагону шунавандагон меоянду меоянд.

Виҷдон

Хотираҳои тозаву озодаи тирамоҳ

Дар блогистони Озодӣ навиштаи Салими Аюбзод -- "Се гузинаи фарҳанги шаҳрдорӣ"-ро хондам ва ба ёд овардам, ки мехостам, дар ин бора тирамоҳи гузашта дар блогам бинависам.

Ӯ худ буд

Муҳаммадраҳими Сайдар, нависанда ва рӯзноманигори тоҷик дар синни 59-солагӣ...

Се гузинаи фарҳанги шаҳрдорӣ

Баъзан чунин иттифоқ меафтад, ки хабаре дар печухамҳои ҳофиза дармемонад ва ҳар сари чанд вақт дар пиндори кас зинда мешавад, медурахшад, оташак мезанад. Аммо кам мешавад, як хабар, он ҳам на аз рӯйдодҳои фавқулода ва сарнавиштсоз чандин сол дар хотир монад.