Алӣ Саидзода, сокини деҳаи Тутқавули шаҳри Норак мегӯяд, барои табдили гурдаи фарзандаш Сорбонҷон ба 10 000 доллар кӯмаки молии мардуми савобҷӯ ниёз дорад.
Маҳмадалӣ Нозимов аз рафтори овозхонҳои тоҷик интиқод карда, аз онҳо хостааст, каме дар фикри мухлисони худ ҳам бошанд. Ӯ гуфтааст, дар пайи баргузор нашудани консерти Шабнами Сурайё дар Ню-Йорк 2 ҳазор доллар зиён дидааст.
Як ҷавони тоҷик бо номи Сиёвуш Наботӣ ба “Абӯ Умариён" -- як ҷангии тоҷик дар Ироқ, ки аз раҳбари гурӯҳи "Давлати исломӣ" хостааст ба онҳо иҷозаи "ҷиҳод" дар Тоҷикистонро бидиҳад, посух додааст, ки айнан инҷо нашр мешавад.
Ин бор дар гӯшаи «Блогистон»-и Озодӣ навбати шеър аст. Чанд дубайтиеро ин бор нашр мекунем, ки Гули Мурод Гулов, як тоҷики муҳоҷир аз Русия фиристодааст.
Нигоҳе як шахси огоҳи Тоҷикистон ба ояндаи кишвар ва ҳушдори ӯ аз эҳтимоли «коллапс»-и иқтисоди тоҷик ба иллати фурӯпошии қурби рубли русӣ.
Як рӯзноманигори ҷавон бо номи Фарҳехта матлаберо барои бахши "Блогистон"-и торнамои Радиои Озодӣ фиристодааст, ки инҷо нашр мешавад.
Рӯзноманигори тоҷик Саъдӣ Юсуфӣ дар матлабе мафҳуми "зиндагии бидуни кӯдак"-ро ба баррасӣ гирифтааст, ки инҷо ба нашр мерасад.
Ин матлаб дар бораи "таҷриба"-и чандрӯзаи бистарӣ шуданаш дар шароити бебарқиҳои Тоҷикистонро Шарифхони Тағоймурод аз Мӯъминобод барои гӯшаи "Блогистон"-и Радиои Озодӣ фиристодааст.
Ҳамсӯҳбати мо мегӯяд, ҳарчанд дар Тоҷикистон муаллимӣ касби заҳматталаб аст, вале чун дар гузашта пурифтихор нест.
Бардоштҳои хабарнигори Озодӣ аз таҷрибаи кӯтоҳи "гадоӣ"-яш дар яке аз кӯчаҳои Душанбе ва умуман, омилҳое, ки мардумони дасткӯтоҳ ба ин вартаи зиндагӣ тела медиҳад ва ҳам онҳое ки аз эҳсоси савобҷӯии мардуми тоҷик сӯъиистифода мекунанд.
Агар гуруҳе аз шарҳнависон аз зиёфати оилаи Эмомалӣ Раҳмон ба Сӣ Ҷинпин – раҳбари Чин ва ҳамсари ӯ интиқод кардаанд, иддае дигар онро барои муаррифии Тоҷикистон муҳим донистаанд.
Дар ҳошияи матлабе роҷеъ ба худкушии Шаҳло Рустамҷоноваи 25-сола номае омад, ки онро намешавад, ба ларзаи дил хонд. Зоҳиран, ин нома барои бисёре аз хонандагони торнамои Радиои Озодӣ такондиҳанда буд, ки даҳҳо нафар ба он посух доданд.
Ёфтҳои бештар
