Lošem ekonomskom stanju privrede RS početkom godine, prema mišljenju Borislava Bojića iz Srpske demokratske stranke, više su doprinijeli loši potezi Vlade i bahato trošenje javnih sredstava nego globalna ekonomska kriza:
„A to se odnosi prije svega na nekoliko važnih projekata - npr. zgrada Vlade, plata perdsjednika Republike, izgradnja autoputeva. Kada je u pitanju revizija procesa privatizacije preduzeća i banaka, oduzimanje nezakonito stečene imovine - sve su to obaveze Vlade koje je ona trebala da uradi kako bi stanje u RS bilo bolje. Pošto to nisu uradili, onda su oni uzročnici krize u RS, a ne svjetska ekonomska kriza. Stoga smatram da treba prije svega Vlada da podnese ostavku.“
Branislav Borenović, iz Partije demokratskog progresa, takođe misli da je Vlada RS donošenjem nekih zakona krajem 2008. godine samo dodatno opteretila privredu i otežala njen rad:
„Posebno oni koji se tiču procesa fiskalizacije i izvlačenja velikih sredstava direktno iz privrede RS. Druga stvar koja se dosta negativno odrazila na privredu RS je ona ad hok promjena Zakona o doprinosun gdje je došlo do određenih povećanja doprinosa koje je imalo direktnog uticaja na privredu RS, što se isto tako jednim dijelom negativno odrazilo.“
Ako se nastavi s ovim tempom rasta krize, planirani budžet od milijardu i 600 miliona konvertibilnih maraka do kraja godine mogao bi biti u deficitu većem od 100 miliona, što traži hitne mjere za smanjivanje nepotrebne potrošnje, ističe Branislav Škobo iz Demokratske partije:
„Demokratska partija smatra da Vlada RS već sada treba pristupiti izradi rebalansa budžeta za 2009. godinu i pri tome projektovati budžetsku potrošnju bez bilo kakvih investicija u administrativne objekte, i još restriktivnijim mjerama za redukciju troškova, sa jasno propisanim mjerama za podsticaje proizvodnje i mjerama za pomoć socijalno najugroženijem stanovništvu. U trenutku kada Vlada RS javno objavljuje mjere štednje radi ublažavanja efekata globalne krize, istovremeno ne objavljuje da će 90 miliona KM ove godine utrošiti za kupovinu aviona, a svima je poznato da se širom svijeta aviokompanije zatvaraju zbog krize ili ih subvencionišu države vlasnici nacionalnih aviokompanija.“
Opozicija Vladi zamjera i što njene mjere za suzbijanje posljedica globalne ekonomske krize ne daju nikakve rezultate. Borislav Bojić:
„Tamo postoji mnogo toga opisanog, ali nema konkretnih radnji koje će Vlada preduzimati. Prvo i osnovno je rebalans budžeta, smanjenje troškova budžetskih korisnika, no Vlada se ponašala na način da je, pored izgradnje administrativnog centra Vlade, primljeno na stotine državnih službenika koji su na teretu upravo te privrede koja je u problemima.“
U PDP-u, osim smanjenja javne potrošnje, smatraju da treba praviti nove aranžmane sa međunarodnim monetarnim institucijama. Branislav Borenović:
„Jedan čvrst stendbaj aranžman koji prije svega nam je potreban zbog discipline trošenja sredstava jer smatramo da najveći problem koji imamo u ovoj zemlji je nedisciplina kada su u pitanju trošenja.“
Ono što svaka vlada u ovom trenutku može da uradi kako bi se smanjila ekonomska kriza, bez obzira da li govorili o RS ili Federaciji, je rasterećenje privrede, kaže ekonomistica Svjetlana Cenić:
„Znači prvo mora rasteretiti privredu i smanjiti svoju potrošnju, ali sad i odmah. Dalje, treba da rastereti svoje građanstvo, odnosno stanovništvo, bez obzira gdje je ono, rasteretiti također ovih davanja. A da ne pominjem ono skandalozno plaćanje svih doprinosa po svim osnovama, pa tako i na redovno i na ugovore i na sve živo - što svijet još nije vidio, i brkanje šta su obligacije, a šta je radno pravo - znači da spriječi svoje stanovništvo da može jednostavno da troši, jer nije sad stvar da stanovništvo troši, a Vlada da rasipa, nego obratno - Vlada da štedi, a stanovništvo da troši i da troši na domaću proizvodnju.“
Cenićeva takođe upozorava da bi se javna potrošnja i budžeti trebali uskladiti sa realnim stanjem:
„Ako nema rasta produktivnosti, ako je produktivnost u padu, za onoliko koliko padne produktivnost, za toliko minimum mora da se spusti. A mora i više ako hoće da ima viška sredstava da investira, odnosno viška sredstava da rastereti privredu, a da zadovoljava ono što je najneophodnije kod budžetskih korisnika.“
