Građani beogradskih naselja Mirijevo, Karaburma i Rospi Ćuprija godinama imaju problem sa Mirijevskim potokom, koji se tokom vremena pretvorio u deponiju. Gomila smeća, trulih biljaka i hrane, zagađuju ne samo potok već i njegovu obalu. Nadležne institucije prebacuju odgovornost sa jednih na druge i najavljuju saniranje u budućnosti.

Šest kilometara od centra Beograda nalazi se Mirijevski potok, sa kojeg se već nekoliko godina širi neprijatan miris fekalnih voda i đubreta.

Osim što je prirodni vodotok, na Mirijevski potok tokom godina priključivani su kanalizacioni odvodi naselja koja su se u okolini njega gradila. Jednim delom, kroz naselje Mirijevo, sproveden je ispod zelene površine, kroz podzemni kolektor.

Na mestu poznatijem kao Mirijevski cvet, ovaj potok izlazi iz podzemnog kolektora i počinje svoju transformaciju u deponiju. Svojim daljim tokom, sve do Ade Huje, protiče duž ulice Mirijevski bulevar.

Tik uz izlaz potoka iz kolektora već 25 godina živi i obrađuje baštu Toma Jović, koji kaže da su nekada davno oko potoka bile samo poljane, a da su problemi počeli doseljavanjem ljudi.

“Kad sam došao sve su to bile poljane, onda je normalno sa tim povećan i broj fekalnih voda. Nije dobro da je potok otvoren, to treba da bude zatvoreno. Jer kad su velike kiše tu dolazi do izlivanja fekalija iz Mirijeva, tako da celo naselje do potoka to oseća, posebno kad su velike vrućine”, kaže Jović.

Preko puta raskrsnice ulica Pere Ćetkovića i Mirijevski bulevar, nalazi se romsko naselje na Mirijevskom brdu, nastalo 70-tih godina prošlog veka.

"Iako je korito potoka ozidano, obala se ipak obrušava", rekao je Milan Vasiljković iz romskog naselja.

Radio Slobodna Evropa pokušala je da sazna ko je odgovoran za održavanje i čišćenje ovog potoka.​

Ministarstvo zaštite životne sredine i Javno-komunalno preduzeće (JKP) „Zelenilo“ tvrde da nisu nadležni za bilo kakve radnje u vezi za Mirijevskim potokom, dok je JKP „Gradska čistoća“ objasnila da „nisu sve javne površine ono što obuhvata njihov deo posla, te da oni nisu zaduženi za čišćenje potoka, jezera, izvora ni zelenih površina koje se oko njih nalaze“.

RSE nije dobio nikakav odgovor od beogradske opštine Palilula, a sa druge strane, iz opštine Zvezdara i Gradske uprave grada Beograda, stižu oprečni odgovori.

Iz opštine Zvezdara tvrde da je deo potoka koji nije ucevljen u nadležnosti Javnog vodoprivrednog preduzeća "Beograd vode", te da je opština pre par meseci inicirala da „Beograd vode“ u saradnji sa Direkcijom za građevinsko zemljište i izgradnju grada Beograda izvedu radove na ucevljenju ostatka potoka. Realizacija se kažu, očekuje „u narednom periodu“.

Iz Grada Beograda objasnili su da Mirijevski potok spada u vodotoke drugog reda, te da je JVP „Beograd vode“ utvrdilo da se zbog nepostojanja kanalizacije mora pristupiti zacevljenju ostatka Mirijevskog potoka, čime bi se u velikom delu rešio deo problema zagađenja potoka. „Sekretarijat za privredu će u rebalansu budžeta predvideti sredstva za izradu projekta“, navodi se u odgovoru.

​Stanovnica iz jedne od kuća uz potok rekla je za RSE da se građani sami organizuju i čiste svako ispod svog mosta: „Kad su velike padavine ovim potokom plutaju i frižideri i zamrzivači, plastika, crepovi, kese. Oseća se kanalizacija.“​

Svoj put od izvora na brdima iznad Mirijeva, Mirijevski potok završava ispod Višnjičke ulice, ulivajući se u Dunavski rukavac, nedaleko od Ade Huje.