د افغانستان اکثره خلک د بې وزلۍ نیستۍ او غریبۍ شيې ورځې د یوه روښانه سبا په هیله تیروي؛ خو دا چې روښانه سبا ته به څنګه رسي ډیرو په دې اړه فکر نه دی کړي.
له یوې خوا بیکاري له بلې خوا که څوک کار هم ولري لږه ګټه یې د ژوند ټول ضروریات نه شي پوره کولای؛ دوی وایي چې که چېرې یوڅه روپۍ په واک کې ولري؛ کولی شي چې ځان ته ښه کار او بار برابر کړي.
خو ټول هغه کسان چې پیسې مال او داریي لري؛ له اول نه یې دا هر څه نه درلودل، هغوی بیلابیلې لارې د خپل اقتصادي ژوند د ښه کېدلو لپاره تجربه کړي.
د لغمان اوسېدونکې لیمه وایي چې دې په پیل کې په کلي کې لیدلي وو چې خلک په خپلو کې پیسې سره ټولوي بیا یې په نوبت یو کس ته ورکوي؛ اوس دوی په ښار کې هم همدا کار کوي.
