شماری از افغانها میگویند اعتراضی که در ۲۱ اکتوبر در کابل راه اندازی شد، نشان دهنده ناامیدی روزافزون زنان افغان است که از زمان به دست گرفتن قدرت در ۱۵ اگست از سوی طالبان، آزادیهای آنها سلب شده است.
عکسهای گرفته شده توسط چندین خبرگزاری در ۲۱ اکتوبر، تظاهراتی پرخطر در کابل را نشان میدهد که با خشونت ختم شد، زیرا طالبان زنان معترض را متوقف کردند و به خبرنگارانی که این رویداد را پوشش میدادند حمله کردند.
یک خبرنگار زن در کابل که نامش به دلایل امنیتی گرفته نشده، به رادیو آزادی گفت که تظاهرات ۲۱ اکتوبر نشانه آن است که زنان پس از سلب آزادی توسط طالبان، به سرعت گزینه ها را از دست میدهند. او توضیح میدهد: "برخی خانوادهها پسر ندارند یا پدر شان واقعاً ضعیف است یا زنان شوهران شان را در حملههای انتحاری از دست داده اند. برخی از زنان مسئولیت خانواده را بر دوش دارند."
بیش از یک ماه است که دانش آموزان دختر بالاتر از صنف ششم از آموزش دور مانده اند و از زمانی که طالبان در ۱۵ ماه اگست کنترل کابل را به دست گرفتند، بسیاری از زنان از بازگشت به کار منع شده اند.
این روزنامه نگار کابلی به رادیو آزادی گفت: "اگرچه میدانند [اعتراض] خطر بزرگی است، اما زنان چارهای ندارند. "از آنجا که آنها نمیتوانند رنج خانواده خود را ببینند، بنابراین تنها گزینه این است که حتی اگر طالبان آنها را از بین ببرند، اقدام کنند. زیرا زنان در اینجا قبلاً آنچه را که داشتند مانند شغل، دسترسی به آموزش و غیره در حال حاضر دست داده اند. چیزی باقی نمانده، آنها میخواهند به دنیا نشان دهند که ساکت نخواهند بود."
پس از گذشت حدود ۹۰ دقیقه از راهپیمایی زنان، طالبان بالای خبرنگارانی که این رویداد را پوشش میدادند، حمله کردند.
یکی دیگر از ساکنان کابل که پوشش اعتراضات را بصورت آنلاین مشاهده کرد، به رادیو آزادی گفت وقتی که اعضای طالبان به مطبوعات حمله کردند، هنگام تعقیب و ضرب و شتم روزنامه نگاران از الفاظ رکیک و واضح جنسی استفاده کردند.
او میگوید که اوضاع پایتخت افغانستان جو غمانگیز دارد که طالبان حتی کودکان را در خیابان سرکوب میکنند. او میگوید در ۲۲ اکتوبر، اعضای طالبان به سه پسر که مصروف بازی معروف Battlegrounds در تلفونهای همراه شان بودند حمله کرده، کودکان را سیلی زدند و تلفونهای شان را گرفتند و این بازی را از نظر اسلام حرام خواندند.
زهرا محمدی یکی از سازمان دهندگان این تظاهرات به خبرگزاری فرانسه گفت: "پیام من به همه دختران و زنان این است: از طالبان نترسید، حتی اگر خانواده تان به شما اجازه خروج از خانه را ندهند. نترس، برو بیرون، فداکاری کن، برای حقوقت بجنگ."
یک خانم افغان که نامش فاش نشده به رادیو آزادی گفت: «این بار، زنان ترجیح میدهند بمیرند تا مانند برده یا زندانی زندگی کنند. من زن جوانی هستم که پس از این فقط نمینشینم که مرگ پدر پیرم یا رنج مادرم را تماشا کنم. یقیناً من میایستم حتی اگر آنها [طالبان] مرا بکشند."