یان پالاخ در ۱۶ جنوری ۱۹۶۹ در اعتراض به تهاجم ماه اگست ۱۹۶۸ اردوی پیمان وارسا بالای چکسلواکیا خود را در پراگ آتش زد.
این جوان ۲۰ ساله که محصل پوهنتون بود، سه روز پس از خودسوزی جان داد.
مراسم خاکسپاری پالاخ به تظاهرات گستردۀ اپوزیسیون علیه سرکوب اصلاحات آزادی‌بخش بهار
پراگ توسط اتحاد جماهیر شوروی، مبدل شد.
این عمل اعتراضی پالاخ دو تبعه دیگر چک یان زاییتس و اوژن پلوتسک را برانگیخت تا در ماه‌های بعدی در اعتراض به اشغال کشور شان دست به خودسوزی بزنند.
پس از آن در کشورهای کمونیستی دیگر نیز اقدامات مشابه توسط معترضان صورت گرفت.
در بیستمین سالگرد درگذشت پالاخ در سال ۱۹۸۹، گردهمایی‌های یادبود از او به اعتراضات گستردۀ ضد کمونیستی تبدیل شدند.
این اعتراضات باعث انقلاب مخملی شده و یک سال بعد رژیم کمونیستی چکسلواکیا سقوط کرد.
این جوان ۲۰ ساله که محصل پوهنتون بود، سه روز پس از خودسوزی جان داد.
مراسم خاکسپاری پالاخ به تظاهرات گستردۀ اپوزیسیون علیه سرکوب اصلاحات آزادی‌بخش بهار
پراگ توسط اتحاد جماهیر شوروی، مبدل شد.
این عمل اعتراضی پالاخ دو تبعه دیگر چک یان زاییتس و اوژن پلوتسک را برانگیخت تا در ماه‌های بعدی در اعتراض به اشغال کشور شان دست به خودسوزی بزنند.
پس از آن در کشورهای کمونیستی دیگر نیز اقدامات مشابه توسط معترضان صورت گرفت.
در بیستمین سالگرد درگذشت پالاخ در سال ۱۹۸۹، گردهمایی‌های یادبود از او به اعتراضات گستردۀ ضد کمونیستی تبدیل شدند.
این اعتراضات باعث انقلاب مخملی شده و یک سال بعد رژیم کمونیستی چکسلواکیا سقوط کرد.
