یکی از آنها که به دلیل حساسیت موضوع نخواست نامش در گزارش گرفته شود به رادیو آزادی گفت جامعه به حضور کارکنان زن نیاز مبرم دارد، زیرا آنان میتوانند نه تنها درد و نیازهای زنان دیگر را بهتر درک کنند، بلکه با توجه به حساسیتها و ملاحظات فرهنگی، خدماتی مؤثر و قابل اعتماد برای آنان ارائه دهند:
اگر به زنان اجازه کار و آموزش داده نشود نه تنها آنان بشکل فردی متضرر می شوند؛ بلکه این مسئله بر اقتصاد، پیشرفت و صحت یک جامعه تاثیرات عمیق و منفی برجا میگذارد
"جامعه ما یک جامعه فرهنگی است و زنان در اینجا با مشکلات زیاد روبهرو اند، اگر به زنان اجازه کار و آموزش داده نشود نه تنها آنان بشکل فردی متضرر می شوند؛ بلکه این مسئله بر اقتصاد، پیشرفت و صحت یک جامعه تاثیرات عمیق و منفی برجا میگذارد، جامعه جهانی چشم پوشی نکند و محدودیت های را که آنان «طالبان» در این بخش ها وضع کرده اند، آن را به یک طوری رفع بسازند."
یک زن دیگر که در بخش تقویت اقتصاد زنان نیازمند در سازمان ملل متحد در افغانستان فعالیت میکند میگوید که محدودیتهای طالبان مانع دسترسی آنان به زنان مستحق شده و برخی حامیان مالی پروژهها نیز فعالیت خود را محدود یا متوقف کردهاند.
"به دلیل همین مسایل که به زنان کارمند زیاد سهم داده نمیشد یا این که از خانه کار میکردند و به ساحه نمیرفتند و به سبب برخی محدودیت های دیگر حکومت (طالبان) تمویل کنندگان بیشتر پروژهها را متوقف کردند یک بخش بزرگ از بودجه ما نیز سال قبل قطع و تمامی فعالیت های مربوط به آن متوقف شد این واضح است وقتی بودجه کاهش یابد کارمندان به ویژه تعداد کارمندان زن کاهش مییابد، بنا آنان نمیتواند خدمات به موقع را برای نیازمندان ارائه کنند."
سازمان ملل متحد میگوید محدودیت های اعمال شده بر کار زنان افغان در اداراتش در افغانستان توانایی این سازمان را برای اجرای مأموریتش در این کشور تضعیف میکند.
واضح است وقتی بودجه کاهش یابد کارمندان به ویژه تعداد کارمندان زن کاهش مییابد، بناً آنان نمیتواند خدمات به موقع را برای نیازمندان ارائه کنند
بخش زناناین سازمان (یوان ومن) روز یکشنبه ۷ دسمبر در اعلامیهای گفت که این محدودیت ها با اصول بنیادین حقوق بشر و برابری در منشور ملل متحد در تضاد است و سازمان ملل متحد همچنان قاطعانه مخالف آن است.
در ادامه آمده که سه ماه از جلوگیری ورود کارمندان زن افغان به دفاتر سازمان ملل متحد در افغانستان سپری شده است.
در گزارش آمده که در این مدت کارمندان زن افغان کارشان از خانه پیش برده اند؛ اما تاکید شده که هرچه این محدودیتها طولانیتر ادامه یابد، ارائه خدمات نجاتبخش بیشتر در معرض خطر قرار می گیرد.
(یوان ومن) گفته که کارمندان زن افغان در ادارات این سازمان غیر قابل جاگزین اند و خواستار لغو ممنوعیت در مورد کارمندان و قراردادی های زنان افغان شده است.
گزارش افزوده که ادارات، صندوقها و برنامههای سازمان ملل متحد در افغانستان، در واکنش به این وضعیت، تعدیلات عملیاتی موقت بیشتری را به اجرا گذاشتهاند و همچنان گزینه های ممکن برای ادامهٔ فعالیتهای اصولمحور و ضروری خود را ارزیابی میکنند.
در ادامه تاکید کرده که زنان کارمند ملل متحد در افغانستان باید دسترسی امن به دفاتر و ساحات کاری داشته باشند تا کمکها بتواند به زنانی و دخترانی برسد که بیش از همه به آن نیاز دارند.
حکومت طالبان پیش از این گفته است که منع زنان افغان از کار در سازمان ملل متحد یک «مسئله داخلی» کشور است و تصمیمگیری درباره آن باید از سوی همه طرفها رعایت شود.
حکومت طالبان طالبان در اپریل ۲۰۲۳، ممنوعیت کار زنان افغان در سازمان ملل متحد را اعلام کرد، پیش از آن در دسمبر ۲۰۲۲ فعالیت زنان در دیگر نهادهای غیردولتی ملی و بینالمللی را ممنوع کرده بود.
با این حال، زنان شاغل در سازمان ملل متحد تا مدتی با رعایت برخی مقررات مانند همراه داشتن محرم و کار فقط در محل ویژه زنان به فعالیت خود ادامه دادند، تا این که در سپتمبر امسال هیئت معاونت سازمان ملل متحد (یونوما) اعلام کرد که طالبان از ورود کارمندان زن به دفاترشان در کابل و چند ولایت دیگر جلوگیری کردهاند.
در این حال قرار است شورای امنیت سازمان ملل متحد روز چهارشنبه، ۱۰ دسمبر، همزمان با روز جهانی حقوق بشر جلسهای دربارهٔ وضعیت افغانستان برگزار کند.
طالبان پس از بازگشت به قدرت در سال ۲۰۲۱، قوانین سختگیرانهای را اجرا کردند، از جمله بر کار زنان محدودیت وضع کردند و آموزش دختران بالاتر از صنف ششم را ممنوع قرار دادند.
با آنکه حکومت طالبان مدعی است که با زنان مطابق قوانین شریعت اسلامی رفتار میکند، سازمانهای جهانی مدافع حقوق بشر، از جمله سازمان ملل متحد، بارها این اقدامات را به عنوان «تبعیض سیستماتیک» علیه زنان محکوم کردهاند.