این کمیسیون سه شنبه، ۲۳ سپتمبر، در اعلامیه‌ای به ویژه به زنان باردار اشاره کرده که نیاز جدی به مراقبت‌های صحی دارند، اما به دلیل ترس از بازداشت از سوی پولیس نمی توانند از خانه های شان بیرون شوند
در اعلامیه آمده است که: «به ویژه این نگران کننده است که حتی زنان باردار که به مراقبت های عاجل صحی نیاز دارند، نیز به همین دلیل از خواستن کمک خودداری می‌کنند.»
کمیسیون مستقل حقوق بشر پاکستان همچنان افزوده است که گزارش های وجود دارد که شماری از شفاخانه‌ها از درمان بیماران افغان که مدت ویزه های شان پایان یافته، خودداری می‌کنند.
این نهاد چنین برخورد را نقض کرامت انسانی خوانده و تأکید کرده است که این عمل نه تنها خلاف قانون اساسی پاکستان است، بلکه با تمام تعهدات بین المللی حقوق بشری که این کشور آن را امضا کرده نیز در تضاد قرار دارد.
در همین حال، شماری از افغان های مقیم پاکستان می‌گویند اکنون که روند تمدید ویزه متوقف شده است، با مشکلات جدی در این کشور روبرو هستند.
مهاجران افغان اینجا به دلیل نداشتن ویزه هنگام بیماری از ترس پولیس به شفاخانه نمی روند، چون می ترسند بازداشت شوند
یاسمین نبی زاده، خبرنگار پیشین و فعال حقوق زنان که اکنون در شهر اسلام آباد زندگی می کند، می گوید به دلیل ترس از بازداشت پولیس حتی نمی تواند از خانه بیرون شود.
"مهاجران افغان اینجا به دلیل نداشتن ویزه هنگام بیماری از ترس پولیس به شفاخانه نمی روند، چون می ترسند بازداشت شوند. به همین خاطر نمی‌توانند نزد داکتر بروند و به خود دوا بگیرند."
در همین حال، یک زن دیگر افغان ساکن در منطقۀ بی–۱۷ اسلام آباد، که تخلص خود را علیزی معرفی می‌کند به رادیو آزادی گفت که مدتی پیش بیمار شده بود، اما به نداشتن ویزه در یکی از شفاخانه های دولتی این شهر برایش دوا داده نشد.
"از این وضعیت بیشترین آسیب متوجه زنان است، به‌ویژه زنان باردار که نیاز دارند به طور منظم به داکتر مراجعه کنند، مشوره بگیرند و مشکلات شان را شریک سازند، اما به خاطر نداشتن ویزه، مثل زندان در خانه‌ها محبوس هستیم و هنگام بیماری حتی به داکتر هم نمی‌توانیم مراجعه کنیم، توقف تمدید ویزه ما را با مشکلات بسیار جدی روبه‌رو ساخته است."
آنان می‌گویند که از ماه جولای سال روان، پاکستان روند تمدید ویزه های آنان را متوقف کرده است؛ اقدامی که سرنوشت ده ها هزار افغان مقیم این کشور را که در حال حاضر پرونده های مهاجرت به کشورهای مهاجرپذیر را دارند، با تهدید جدی روبرو ساخته است.
مثل زندان در خانه‌ها محبوس هستیم و هنگام بیماری حتی به داکتر هم نمی‌توانیم مراجعه کنیم
در میان آنان فعالان حقوق بشر، خبرنگاران، اعضای پیشین نیروهای مسلح نظام جمهوری مخلوع و شماری دیگر شامل اند که پس از بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان، به دلیل تهدید های امنیتی ناچار به ترک کشور شدند.
کمیسیون مستقل حقوق بشر پاکستان تأکید کرده است که در شرایط کنونی، وضعیت زنان افغان در این کشور بسیار حساس است و اگر آنان دوباره به افغانستان بازگردانده شوند، به جایی که به طور گسترده آپارتاید جنسیتی اعمال می شود، زندگی و آینده شان با خطر جدی روبرو خواهد شد.
پاکستان در سال ۲۰۲۳ روند اخراج مهاجران فاقد اسناد افغان را آغاز کرد که بر اساس گزارش ها تا کنون نزدیک به دو میلیون مهاجر را به افغانستان بازگردانده است.
با آنکه سازمان ملل متحد و شماری از نهاد های مدافع حقوق بشر بارها از پاکستان خواسته اند تا روند اخراج اجباری افغان ها را متوقف سازد، اما این کشور تا هنوز این خواسته ها را نپذیرفته و روزانه هزاران مهاجر افغان را از طریق گذرگاه های تورخم و سپین بولدک به افغانستان بازمی گردانند.
نهاد «اسلامیک ریلیف» به تازگی اعلام کرده است که از آغاز سال جاری میلادی تاکنون نزدیک به سه میلیون افغان به کشور شان بازگشته اند؛ که این بزرگترین بازگست مرزی در سطح جهان است.
این نهاد افزوده است که روزانه میان ده تا پانزده هزار مهاجر افغان به افغانستان باز می گردند که بر منابع محدود این کشور فشار سنگینی وارد کرده، منابعی که با کمبود کمک ها، زلزله های مرگبار و خشکسالی شدید روبرو است.