ورانوس مهدی یکی از داختران دانش‌آموز در ولایت بدخشان است.
او می‌گوید پس از محروم شدن از آموزش و بسته شدن مکاتب بروی دختران از سوی حکومت طالبان، درس‌هایش نا تمام ماند، اما با استفاده از انترنت به گونه آنلاین با یک مکتب بین‌المللی به درس‌هایش ادامه می‌داد.
اورانوس که حال صنف نهم است، روز جمعه «۱۹ سپتمبر» به رادیو آزادی گفت که با قطع شدن خدمات انترنتی فایبر نوری در بدخشان دوباره با محدودیت آموزشی روبه‌رو شده و درس‌هایش یکبار دیگر نا تمام باقی مانده است.
با قطع شدن «وای‌فای» تمام امید خود را از دست دادم
به گفته اورانوس، این وضعیت او را به شدت مأیوس ساخته است: "از این‌که سه سال کاملاً از درس و تعلیم فاصله داشتم، انترنت «وای‌فای» یک راهی بود که توانستم دوباره خودم را پیدا کنم، اما با قطع شدن «وای‌فای» تمام امید خود را از دست دادم، چرا که امتحان‌های چهارونیم ماهه را سپری کرده و اول‌نمره شده بودم، زیاد زحمت کشیدم، حالا بسیار زیاد ناراحت شدیم."
این وضعیت نگرانی شماری از دانش‌آموزانی را نیز برانگیخته است که تا هنوز به خدمات انترنتی فایبر نوری دسترسی دارند.
نیروانا ابرام یکی از محصلین رشته حقوق وعلوم سیاسی در یکی از پوهنتون‌های آنلاین زنان در کابل که درس‌هایش را از با استفاده از انترنت «وای‌فای» و به گونه آنلاین تعقیب می‌کند، می‌گوید: "انترنت‌ام خیلی کیفیت‌اش پائین آمده و سرعتی‌که قبلاً داشت، ندارد. تمام نگرانی‌که من در چند روز اخیر دارم همین تمرکز من روی انترنت است که انترنت را کاملاً سر ما قطع بکنند، اما با آن هم تصمیم دارم هر قدر کتابی‌که در شهر مطابق رشته من وجود داشته باشد آنرا خریداری کرده و می‌خوانم و از هدفی‌که برای خود تعیین کرده‌ام، دور نمی‌شوم."
در این حال شماری از فعالان آموزش و استادانی‌که مضامین مختلف را به دختران محروم از مکتب و پوهنتون از طریق صنف‌های آنلاین آموزش می‌دهند، نیز قطع انترنت را یک مشکل جدی در برابر دختران دانش‌آموز و محصلان می‌دانند.
فریده مهمند یکی از استادانی‌که به گونه آنلاین به شاگردان‌اش تدریس می‌کند، در مورد به رادیو آزادی گفت: "قطع انترنت یکی از چالش‌های بزرگ است برای دانش‌آموزان و محصلان، من شخصاً یک برنامه آموزشی آنلاین را پیش می‌برم که خودم در کابل و شاگردان من از ولایات با من درس می‌خوانند، درس‌های آنلاین یگانه فرصت است که شاگردان می‌توانند به اهداف خود برسند، اگر انترنت قطع شود دیگر فرصتی وجود ندارد و شاگردان تمام فرصت‌ها را از دست می‌دهند، در دنیای امروز آموزش آنلاین یک نیاز است، نه یک انتخاب."
او افزود که پس از قطع خدمات انترنتی فایبر نوری در مزارشریف یکی از شاگردان دخترش دیگر نتوانست درس‌هایش را به شکل آنلاین تعقیب کند که این مسئله او و شاگردش را به شدت مأیوس و نگران کرده‌است.
پس از آن‌که حکومت طالبان رفتن دختران به مکتب فراتر از صنف ششم را ممنوع کرد و زنان را از رفتن به پوهنتون‌ها منع کرد، شمار زیادی از آنان به مکاتب و پوهنتون‌های آنلاین به عنوان یگانه راه بدیل روی آوردند.
اما در روزهای اخیر، حکومت طالبان خدمات انترنتی فایبر نوری را در بیش از ۱۰ ولایت افغانستان قطع کرد که مشکلات جدی را در بخش‌های مختلف از جمله آموزش آنلاین به وجود آورد.
این اقدام حکومت طالبان با واکنش‌های جدی سازمان ها و نهادهای مختلف حقوق بشری و نهادهای حامی رسانه‌ها و خبرنگاران روبه‌رو شده و همه خواهان دوباره فعال شدن انترنت در ولایات مختلف افغانستان شدند.
این درحالی‌ست که همزمان با گذشت چهار سال از مسدود ماندن دروازه‌های مکاتب بروی دختران بالاتر از صنف ششم از سوی حکومت طالبان در افغانستان، سازمان ملل متحد می‌گوید که تا ۷ میلیون کودک در افغانستان به دلیل ممنوعیت‌های طالبان و محدودیت‌های دیگر از دسترسی به آموزش محروم مانده‌اند.
روز چهارشنبه «۱۷ سپتمبر» چهار سال از محرومیت دختران افغان از آموزش متوسطه در افغانستان گذشت.
طالبان با برگشت به قدرت در ۲۰۲۱ دروازه‌های مکاتب را به روی دختران بالاتر از صنف ششم مسدود کردند.
سازمان ملل متحد گفته است که بیش از ۲،۲ میلیون دختر از ادامه آموزش فراتر از دوره ابتدایی در این کشور منع شده‌اند.
