زلزله اخیر در کنر برخی زنان را بی‌سرپرست و بی‌پناه کرده است

سوله، زنی است که هشت عضو خانواده اش را در زلزله اخیر کنر از دست داده است.

او به رادیو آزادی گفت: "در شفاخانه صحت عامه اسعد آباد بستر هستم. هشت عضو خانواده خود را از دست داده‌ام. نمی‌دانم کی مرا به اینجا آورده است نه پایوازی دارم و نه هم سرپرست خانواده."

او که در شفاخانه صحت عامه اسعدآباد مرکز ولایت کنر تحت درمان است ،چهارشنبه ۳ سپتمبر به رادیو آزادی گفت که سرپرستی ندارد و نمی‌داند پس از خارج شدن از شفاخانه به کجا برود و چگونه زندگی اش را پیش ببرد.

او بیشتر افزود: "داکتران زن هم نیستند. بعضی از قسمت های بدنم آسیب دیده که نمی‌توانم به داکتران مرد نشان بدهم. فعلا در اینجا تحت درمان قرار دارم، کسی که تمام خانواده خود را از دست داده باشد او در باره مشکلات چه بگوید. آنجا خانواده ام بود حیوانات ما بود؛ اما حالا نمی‌دانم تنها به کجا بروم، اینجا کسی برایم ده هزار داده؛ اما نمی‌دانم با آن چه کنم و از آن چه بخرم، پایوازی هم ندارم که آنچه که برای درمان ضرورت دارم، برایم بیاورد."

به گفتهٔ شماری از رضا کاران، تعداد زیادی از زنان زخمی در کنر بدون همراه به شفاخانه ‌ها منتقل شده ‌اند.

نثار احمد احمدی، یکی از رضاکاران در ساحات زلزله زده کنر به رادیو آزادی گفت که زنان زیاد در این ولایت پس از دست دادن خانواده های شان بی سرپرست شده اند.

"مشکلات زنان بسیار زیاد بود، ما که به شفاخانه ها رفتیم اکثر زنانی بودند که هیچ پایوازی نداشتند، فقط مردم، حکومت یا تیم های صحی در ساحه وقت متوجه شده اند که آنان به کمک ضرورت دارند این زنان را به صحت عامه انتقال داده اند، حالا که در آنجا هستند نه کسی را می‌شناسند و نه پایوازی دارند، برخی شان به ما می‌گویند که از فلان قریه هستیم، اما تمام آن قریه از بین رفته است و ما نمی‌دانیم که چگونه سرپرست آنان را پیدا کنیم."

زلزله ناوقت شب یک ‌شنبه ۳۱ اگست با شدت ۶ ریشتر در ولایت های شرقی افغانستان به ویژه کنر، ننگرهار و لغمان، تلفات جانی و مالی سنگینی برجا گذاشت.

ذبیح‌ الله مجاهد سخنگوی حکومت طالبان چهارشنبه ۳ سپتمبر در شبکه ایکس خود نوشته که تنها در ولایت کنر ۱۴۵۷ نفر جان باخته و حد اقل ۳۳۹۴ تن دیگر زخمی شده‌ اند، به گفته او ۵۴۱۲ خانه در این ولایت تخریب شده اند.

داکتر فوزیه نعیم که در اسد‌آباد مرکز کنر در بخش صحی با موسسه Health Net کار می‌کند و در حال حاضر به عنوان عضو یک تیم امداد‌ رسانی به ساحه دیوه‌گل ولسوالی چوکی این ولایت رفته است، وضعیت این منطقه را بحرانی توصیف می‌کند.

او به رادیو آزادی گفت که تیم‌ های امداد رسان در بخش آگاهی‌دهی عامه و توزیع آب آشامیدنی، جوس، کیک، صابون، شامپو، روی‌ پاک، چپلک، چراغ‌ های دستی و برخی نیازمندی‌ های دیگر کمک کرده‌ اند، اما تأکید کرد که نیاز فوری به خیمه و سرپناه به ویژه برای زنان و کودکان وجود دارد.

"در وضعیت فعلی زنان و کودکان در این ساحات به سرپناه و محل امن نیاز دارند تا از حوادث طبیعی در امان بمانند، زیرا آنان سرپرستان خود را از دست داده اند، کاملا واضح است که در اینجا نیازمندی ها زیاد اند مثل ضرورت به مواد خوراکی و نوشیدنی، کمبود آب وجود دارد و ضرورت های زیاد دیده می شود؛ اما تا آنجا که ما ارزیابی کرده و دیدیم به سرپناه و خیمه بی نهایت ضرورت دارند، زیرا بسیاری خانه ها ویران شده اند، آنهایی که باقی مانده اند قابل سکونت نیستند."

موسی نورزی، مدیر پلان و هماهنگی ریاست زراعت حکومت طالبان در ولایت کنر، نیز تأکید می‌کند که در برخی بخش‌ های ولسوالی چوکی تاکنون هیچ کمکی به مردم نرسیده و آنان بدون سرپناه زندگی می‌‌کنند.

او در صحبت با رادیو آزادی گفت: "در ساحه سوماژ و دره سپرکی آنجا کمک انتقال نمی‌شود و مردم متضرر کاملا در زیر آسمان کبود بدون سرپناه بسر می‌برند، احتمال بارندگی زیاد است، امروز در ولسوالی چوکی شدیدا باران بارید، در آنجا امکانات داشتن سر پناه و خیمه وجود ندارد."

این در حالیست که برنامه اسکان بشر سازمان ملل (UN-Habitat) اعلام کرده که پس از زلزله اخیر در شرق افغانستان، کمک‌ های اولیه ادامه دارد، اما تاکید کرده که بازسازی فوری و ساخت خانه‌های مقاوم در برابر زلزله باید همزمان با امدادرسانی آغاز شود.

این نهاد چهارشنبه ۳ سپتمبر در بیانیه ای هشدار داده که بدون سرپناه پایدار، خانواده‌ های آسیب‌ دیده، به ویژه زنان، کودکان، سالمندان و افراد دارای معلولیت، در زمستان پیشرو با مشکلات جدی روبرو خواهند شد و از همه کمک‌ کنندگان خواسته فوراً در بازسازی و تأمین نیازمندی ‌های ضروری همکاری کنند.