شماری از جوانان از ولایت‌های مختلف افغانستان می‌گویند، با آن‌که اکنون فصل بهار است و اکثر مناطق کشور سرسبز و تفریح‌گاه‌ها پرطراوت شده‌اند، اما مشکلات اقتصادی مانع تفریح و گشت‌وگذار آنان شده است.
واقعاً که بسیاری مناطق کشور ما حالا بسیار زیبا و سرسبز شده‌اند، بعضی‌ها به تفریح می‌روند، ما هم گاهی به مکان‌های نزدیک می‌رویم، اما به ولایات شمالی، پنجشیر، نورستان شرقی و درۀ درونته در ننگرهار نمی‌توانیم برویم، چون مشکلات اقتصادی بسیار زیاد است.
شفیع‌الله، باشندۀ ولایت ارزگان است که می‌گوید، با این‌که فصل بهار است و بیشتر مناطق و ولایات افغانستان سرسبز و زیبا شده‌اند، اما به گفتۀ او، وضعیت اقتصادی جاری در کشور و بیکاری گسترده میان جوانان، شوق گشت‌وگذار و تفریح را از آنان گرفته است.
او به رادیو آزادی گفت:
«واقعاً که بسیاری مناطق کشور ما حالا بسیار زیبا و سرسبز شده‌اند، بعضی‌ها به تفریح می‌روند، ما هم گاهی به مکان‌های نزدیک می‌رویم، اما به ولایات شمالی، پنجشیر، نورستان شرقی و درۀ درونته در ننگرهار نمی‌توانیم برویم، چون مشکلات اقتصادی بسیار زیاد است. واقعاً آرزو داریم که این مناطق را ببینیم، اما مصرف سفر بسیار زیاد است.»
در ولایت ننگرهار نیز برخی جوانان نگرانی مشابهی دارند.
الفت‌الله محب‌زی، باشندۀ ولسوالی اچین این ولایت به رادیو آزادی گفت:
«ما به بعضی از تفریح‌گاه‌ها می‌رویم، اما مانند گذشته که مردم به پارک امیرشاهی یا درۀ درونته می‌رفتند، حالا دیگر نمی‌توانند. قبلاً مردم توانایی داشتند، هوتل‌ها فعال‌اند، اما آن شور و ازدحامی که در سال‌های قبل بود، حالا نیست؛ چون هزینه‌ها بالا رفته، فقر زیاد شده و مردم بیکار هستند و وضعیت اقتصادی خراب است.»
رسول‌خان، باشندۀ ولسوالی لعل‌پور این ولایت نیز به رادیو آزادی گفت:
«اینجا وضعیت اقتصادی مردم بسیار خراب است. اگر کسی پول داشته باشد، همه علاقه دارند به تفریح بروند، خانواده‌های‌شان، اطفال و دوستان‌شان را ببرند. کسانی که ازدواج کرده‌اند، همسران خود را می‌برند. در ولسوالی لعل‌پور ماهی‌های خوبی داریم، ما جال می‌گذاریم، ماهی می‌گیریم و بعد آن را می‌پزیم. اما کسی که وضعیت اقتصادی خوبی داشته باشد، می‌تواند خانواده‌اش را به چکر ببرد.»
اما شماری از جوانان و دختران مقیم کابل می‌گویند که به دلیل محدودیت‌های اجتماعی تحمیل‌شده توسط حکومت طالبان، به‌ویژه بر زنان، نمی‌توانند به تفریح‌گاه‌ها بروند.
یک باشندۀ کابل که نخواست نامش در گزارش ذکر شود و فتانه باشندۀ ولایت خوست، به رادیو آزادی گفتند:
«اینجا در کابل مردم با مشکلات زیادی روبه‌رو هستند. طالبان مردم را اجازه نمی‌دهند که همراه با خانواده‌های‌شان بیرون بروند، بنابراین، سفر به مکان‌های دورتر هم دشوار شده است.»
اینجا در کابل مردم با مشکلات زیادی روبه‌رو هستند. طالبان مردم را اجازه نمی‌دهند که همراه با خانواده‌های‌شان بیرون بروند، بنابراین، سفر به مکان‌های دورتر هم دشوار شده است.
«اکنون زنان نسبت به گذشته بسیار محدود شده‌اند؛ نمی‌توانند به تفریح‌گاه‌ها بروند. حتی زمانی که زنی به کلینیک یا داکتر مراجعه می‌کند، باید حتماً یک محرم مرد همراهش باشد. بنابراین، نسبت به گذشته محدودیت‌های بیشتری بر زنان وضع شده است.»
این در حالی است که حکومت طالبان در سال ۲۰۲۲ رفت‌وآمد زنان را در تمامی مکان‌های عمومی، پارک‌ها و ساحات تفریحی ممنوع کرد.
این جوانان در شرایطی از اقتصاد ضعیف و سطح بلند بیکاری شکایت دارند که پیش از این نیز سازمان ملل متحد و سایر نهادهای بین‌المللی ابراز نگرانی کرده گفته بودند که تقریباً نیمی از مردم افغانستان به کمک‌های بشردوستانۀ دوامدار نیازمندند.
روان‌شناسان نیز تفریح و گشت‌وگذار را برای مردم کشورهای فقیر و جنگ‌زده‌ای مانند افغانستان بسیار مهم می‌دانند، و فصل بهار بهترین فرصت برای این‌گونه فعالیت‌هاست؛ زیرا طبیعت رنگین شده، بیشتر ساحات، دشت‌ها، تپه‌ها و باغ‌ها سرسبز و گلزار می‌شوند.
