یک شهروند بریتانیایی که از بیشتر از ۹ هفته به اینسو در زندان طالبان به سر می برد، فضای زندان آنان را شبیه جهنم توصیف کرده است.
به گزارش رسانه های بریتانیایی از جمله تلگراف و میل آنلاین ، که به تاریخ ۵اپریل منتشر شده اند، پیتر رینولدز ۷۹ساله که همراه همسرش باربی به تاریخ اول فبروری بازداشت شده ، در یک تماس تیلیفونی از زندان پلچرخی کابل، نگرانی خود را در مورد وضعیت همسرش که جدا از او زندانی است، ابراز کرده است.
رسانه تلگراف گزارش داده که او این اظهارات را در یک صدای ثبت شده که از سوی خانواده اش برای این رسانه ارسال شده ، بیان کرده است.
بر اساس این گزارش ها، پیتر گفته که او را همراه با مجرمانی که مرتکب قتل و تجاوز جنسی شده اند در یک سلول قرار داده اند و فقط یک وعده غذا در روز به او داده می شود که معمولاً نان خشک، نخود همراه با چای سبز است و افزوده که به این دلیل وزن اش کاهش یافته است.
در ادامه به نقل از پیتر رینولدز نوشته، "زندان بانها پیوسته فریاد می زنند و مردم را با توتۀ یک پایپ می زنند، این فضای وحشتناکی است، نزدیک ترین تجربه به جهنم که می توان تصور کرد.»
خواستیم در مورد این ادعا ها از ذبیح الله مجاهد سخنگوی حکومت طالبان بپرسیم، او به پرسش های رادیو آزادی در این مورد پاسخ نداد، اما پیش از این گزارش ها مبنی بر آزار و اذیت، شکنجه و گرفتن اعترافات اجباری در زندان های طالبان را تکذیب کرده است .
اما شماری از افرادی که تجربۀ زندان های طالبان را دارند می گویند که در این زندان ها شکنجه، لت و کوب، اعترافات اجباری و فضای وحشتناک وجود دارد.
زندان طالبان خیلی ترس و وحشت دارد، آنها شکنجه می کنند، زندان طالبان برای ما مانند دوزخ است که هر روز به یاد ما می آید، وقتی نام زندان را می شنویم.یک زن افغان که تجربه زندان طالبان را داشته
یک زن افغان که به دلیل حساسیت موضوع نخواست نامش در گزارش گرفته شود، به شرط تغییر صدایش تجربۀ زندان خود را با رادیو آزادی چنین در میان گذاشت: " زندان طالبان خیلی ترس و وحشت دارد، آنها شکنجه می کنند، زندان طالبان برای ما مانند دوزخ بود که هر روز به یاد ما می آید، وقتی نام زندان را می شنویم، همان شب ها و روز های بدبختی را به یاد ما می آورد که متحمل شدیم، ما زندان طالبان را هیچ وقت فراموش نمی کنیم. این وحشت در ذهن من حک شده و همیشه با من خواهد بود."
شماری از کارشناسان مسائل حقوقی از جمله اختر محمد راسخ نیز می گوید، که روند بازداشت، محاکمه و زندانی کردن افراد مختلف در حکومت طالبان غیر رسمی و نقض گسترده حقوق بشر است.
او در صحبت با رادیو آزادی گفت: " سارنوال، قاضی و وکیل مدافع وجود ندارد، کسی که بر اساس کدام جرم و یا اتهامی به زندان آورده می شود، لت و کوب شده و به شکل ظالمانه از او اقرار گرفته می شود و برای مدتی در زندان نگهداری می شود، این همه به خواست آنها تعلق دارد، این پروسه واقعا به اشخاص غیر مسلکی سپرده شده، متأسفانه تمام حقوق انسانی در افغانستان ، زیر پا شده است"
باربی و پیتر رینولدز، یک زوج بریتانیایی که از ۱۸ سال بدین سو در افغانستان زندگی می کردند، در اول فبروری در ولایت بامیان در حالی که در حال برگشت به خانه بودند، توسط طالبان بازداشت شدند.
جانتن رینولدز پسر آنان در ویدئویی که برای رادیو آزادی فرستاده ،که همراه با دخترش در مقابل قصر سفید آن را ثبت کرده از دونالد ترمپ رئیس جمهور امریکا خواسته تا برای آزادی والدینش کمک کند.
جانتن رینلدز در این ویدیو می گوید:
"به ما به تکرار گفته شده است که آنها هیچ گناهی ندارند، جرمی را مرتکب نشده اند و به زودی رها خواهند شد. اما هنوز در زندان اند. حکومت بریتانیا به ما گفته است که آنچه در توان دارد برای رهایی والدینم انجام خواهد داد. اما به حیث یک فرد متولد در بریتانیا و شهروند داوطلبانۀ امریکا، اینجا ایستاده ام و از شما تقاضا می‌کنم که کمک کنید تا والدینم از زندان بیرون شوند".
او این خواست را پس از آن مطرح کرد که فی دی هال یک زن امریکایی که یکجا با این زوج از سوی طالبان بازداشت شده بود چند روز قبل آزاد شد ،او با ابراز تشکر از دونالد ترمپ رئیس جمهور ایالات متحده برای رهایی اش گفت که زنان افغان در زندان های طالبان از هیچ حقی برخوردار نیستند.
هر چند عبدالمتین قانع، سخنگوی وزارت امور داخله طالبان، به تاریخ ۸ حوت سال گذشته به رادیو آزادی گفت که باربی و پیتر رینولدز بر اساس برخی «ملاحظات» بازداشت شده اند و افزوده بود که تلاش می شود تا هرچه زودتر مشکل را حل کرده و آنها را آزاد کنند، اما هنوز اقدامی برای رهایی آنها صورت نگرفته است.
گفتنی است که پیش از این نیز شماری از نهادهای حقوق بشری بین المللی و داخلی از جمله یوناما گزارش های مختلفی از شکنجه و اعترافات اجباری در زندان های طالبان منتشر کرده اند که طالبان همواره آن را تکذیب کرده است.
یوناما در ماه میزان سال گذشته به نقل از روزا اتنبایوا، نماینده ویژه سازمان ملل متحد و رئیس این اداره گفته بود که«تمام زندانیان حقوق دارند و باید اطمینان حاصل شود که حقوق آنها رعایت می‌شود.»
