افغان‌های نیازمند در ماۀ رمضان امسال به کمک‌های خیریه چشم دوخته‌ اند

مسئولان این سازمان‌ها می‌گویند که با توجه به افزایش فقر در این کشور، از این طریق می‌توانند به شماری از نیازمندان در محلات خود کمک کنند.

در همین حال، برخی از افغان‌های نیازمند نیز از سازمان‌های خیریه و افغان‌های ثروتمند خارج از کشور انتظار حمایت دارند.

دلاور، یکی از ساکنان پکتیا، که یک عضوبیمار خانواده اش را به شفاخانه حوزوی این ولایت آورده، می‌گوید: "مردم با یک بیسکویت و نان خشک افطار می‌کردند."
اما حالا دلاور خوشحال است که یک سازمان خیریه برای همراهان بیماران غذا برای افطار ترتیب داده است.

او می‌گوید: "وقتی که داکتر برای ما نسخه می‌نوشت ما حتی، امکانات خرید دارو را نداشتیم. اکنون بسیار خوشحالیم زیرا در این افطار امکانات خوبی برای ما فراهم شده است."
طلا لیوال، مسئول یکی از سازمان‌های خیریه در ولایت پکتیا که این برنامه افطاری را ترتیب داده، به رادیو آزادی گفت: "این چهارمین یا پنجمین سال است که هر رمضان به اینجا می‌آییم، زیرا بیماران و پایوازان آن‌ها در اینجا هستند. تقریباً ۳۵۰ تا ۴۰۰ نفر هر روز به اینجا می‌آیند."
او افزود که آن‌ها دو نوع کمک دیگر نیز دارند که شامل توزیع نان خشک و مواد غذایی اولیه به خانواده‌های نیازمند است.
قابل یاد آوری است که با توجه به گسترش فقر درافغانستان، تعداد زیادی سازمان خیریه برای کمک به مردم تأسیس شده‌اند، اما برخی از آن‌ها متهم هستند که تمامی کمک‌های جمع‌آوری‌شده را افراد مستحق نمی‌رسانند.

علاوه بر این، برخی از گروه‌های قومی و اجتماعی نیز شکل گرفته‌اند که تنها به تعداد محدودی از افراد کمک می‌کنند. بسیاری از این سازمان‌ها از حمایت اعضای خود در خارج از کشور برخوردارند.

محمد نسیم، یکی از مسئولان یک اتحادیه قومی، به رادیو آزادی گفت: "در رمضان، ما برخی از مواد غذایی اولیه را به افراد مستحق توزیع کردیم. فکر نمی‌کنم که تمام رمضان را پوشش دهد، اما ما با توجه به امکانات جامعه خود به آن‌ها کمک کردیم."
طلا لیوال و محمد نسیم می‌گویند که اگر فعالیت های مشابه گسترش یابد، به افراد نیازمند بیشتر کمک خواهد شد.

برخی از افغان‌های نیازمند نیز از سازمان‌های خیریه و افغان‌های ثروتمند انتظار حمایت دارند.
شاهد الله، یکی از ساکنان ولایت ننگرهار که از کوچه‌ها زباله جمع‌آوری می‌کند، درباره مشکلات اقتصادی خود گفت: "وضعیت خراب است از صبح‌ که می‌رویم گاهی ۲۰ روپیه درآمد داریم و گاهی ۳۰ روپیه. خانواده‌ام بزرگ است و این مقدار کافی نیست. کرایه خانه و بل برق نیز باید پرداخت شود."
پس از بازگشت طالبان به قدرت، بیکاری و فقر در افغانستان افزایش یافته است.

روزا اوتنبایوا رئیس دفتر هیئت معاونت سازمان ملل متحد «یوناما » دوشنبه ۲۰ حوت در نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد گفت که افغان‌ها با بحران جدی بشری مواجه هستند که علل آن جنگ‌های چند دهه‌ای، تغییرات اقلیمی و فقر است.

او افزوده که در سال جاری ۲۰۲۵ حدود ۲۳ میلیون نفر در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز خواهند داشت.