او می‌گوید که شب و روز خود را در این زمستان سخت و سوزان به‌مشکل سپری می‌کند و تاکنون مقام‌های مسئول هیچ‌گونه رسیدگی به مشکلات آنان نکرده‌اند.
به‌گفته‌ی حسیب‌الله، علاوه بر مشکلات نبود سرپناه و کمبود مواد غذایی، فرزندانش به‌دلیل شدت سرما با بیماری‌های جدی مواجه شده‌اند.
طفل‌های ما به امراض مختلف سرماخوردگی گرفتار استند.
«زیر خیمه زندگی می‌کنیم، از یک‌سو با مشکلات فقر و تنگ‌دستی و اقتصادی و مواد غذایی گرفتار استیم و از سوی دیگر فصل سرمای زمستان است که حتی تعدادی از طفل‌های ما هم به امراض مختلف سرماخوردگی گرفتار استند. مدت چهار یا پنج ماه می‌شود که دولت هیچ توجهی به ما نکرده است. ما از دولت خواهان این استیم که برای ما حداقل یک سرپناه موقتی جور کند.»
تنها حسیب‌الله نیست که از نبود سرپناه و فقر رنج می‌برد، بلکه روح‌الله ۴۶ ساله نیز چهار ماه پیش در پی رانش کوه خسارت دید و اکنون در دل زمستان با هشت نفر از خانواده‌اش زیر خیمه زندگی می‌کند.
او همانند سایر صدها متضرر، از نبود سرپناه و کمبود نیازهای اساسی زندگی نگران است و با چشم‌های پر از اشک و دل ناامید می‌گوید که تاکنون هیچ‌گونه توجهی از سوی حکومت طالبان و مؤسسات خیریه به مشکلات آنان صورت نگرفته است.
از طرف حکومت یا مؤسسات خیریه کدام مواد سوخت یا کمک‌های زمستانی به ما نرسیده.
«فعلاً ما در زیر خیمه‌ها زندگی می‌کنیم و زمستان هم بسیار سرد است و از طرف حکومت یا مؤسسات خیریه کدام مواد سوخت یا کمک‌های زمستانی به ما نرسیده. به تعداد هشت نفر فامیل استیم که فعلاً در زیر یک خیمه که او خیمه هم بسیار یک خیمه‌ی نابکار و ناچیز است که اصلاً زیر او زیست هم نمی‌شود.»
مقامات محلی چی می‌گویند؟
مولوی محمد یونس جهادمل، رئیس مهاجرین و عودت‌کنندگان طالبان در بدخشان، می‌گوید که آنان موقعیتی را برای ساخت سرپناه برای افرادِ بی‌سرپناه مشخص کرده و این پیشنهاد را به رهبر طالبان ارسال کرده‌اند، اما تاکنون از آن هیچ اطلاعاتی در دست نیست.
«زمین را پیشنهاد کردیم، ان‌شاءالله در این رابطه کارهای‌شان را سروی کردیم. دیگر موضوع آن‌ها زمین است. زمین را ما سروی کردیم، دیزاین کردیم و پیشنهاد شده به دفتر امیرالمؤمنین. موضوع این‌ها تال می‌خورد، موضوع بیاید ولایت، باز به من اطلاع می‌دهند.»
وضعیت نگران کننده
احمد رشاد رازبان، فعال اجتماعی در بدخشان، از وضعیت موجود نگران است و هشدار می‌دهد که در صورتی که هرچه سریع‌تر به مشکلات ساکنان منطقه رسیدگی نشود، فاجعه انسانی رخ خواهد داد.
«متاسفانه تعداد از هموطنان ما، ساکنین محل، در هوای سرد بدون آب و غذا زندگی را سپری می‌کنند. تعداد از هموطنان ما جان‌شان در خطر است و تعداد اطفال ما مصاب به مریضی‌های سرماخوردگی شده‌اند و هرچه عاجل‌تر اگر اقدامی صورت نگیرد، متأسفانه که ما شاهد از دست دادن هموطنان خود و اطفال خود می‌باشیم.»
حدود چهار ماه پیش، در نتیجه رانش کوه در قریه یدنیل ولسوالی یاوان بدخشان، ۱۱۶ فامیل بی‌خانمان شدند و تمامی دارایی‌های‌شان زیر آوار ماند.
تنها جان خود را نجات دادند و اکنون در شرایطی سخت و پر از فقر زندگی می‌کنند.
این خانواده‌ها علاوه بر نبود سرپناه، با کمبود خدمات درمانی، فقر شدید، و راه‌های صعب‌العبور مواجه هستند.
وقوع مداوم حوادثِ طبیعی نیز از دیگر چالش‌هایی است که مردم دورافتاده‌ی بدخشان را هر از گاهی به چالش‌های جدی می‌کشاند.