رهبران اروپایی در ۱۷ فبروری برای یک نشست اضطراری گرد هم می‌آیند تا درباره جنگ سه‌ساله روسیه علیه اوکراین بحث کنند.
این نشست که به‌طور شتاب‌زده در پاریس ترتیب داده شده، در پاسخ به نگرانی‌های فزاینده‌ای است که ایالات متحده و روسیه ممکن است به‌تنهایی برای پایان دادن به جنگ مذاکره کنند و اوکراین و متحدان اروپایی‌اش را کنار بگذارند.
انتظار می‌رود که رهبران اروپایی جبهه‌ای متحد ارائه دهند و پیشنهادهای جدیدی را برای حمایت از اوکراین و تقویت امنیت اروپا بررسی کنند.
«به نظر می‌رسد گروهی از کشورهای اتحادیه اروپا به‌وضوح اعلام کرده‌اند که قصد ندارند بخشی از یک توافق نامناسب و شتاب‌زده ترمپ باشند، و آنان بر ادامه حمایت از اوکراین تمرکز دارند.» این را ماجدا روگه، پژوهشگر ارشد در شورای روابط خارجی اروپا مستقر در برلین، بیان کرد.
نگرانی‌ها در اروپا پس از آن شدت گرفته که کیت کلاگ، نماینده ترمپ در امور اوکراین و روسیه، در ۱۵ فبروری گفت که اروپا مستقیماً در مذاکرات صلح حضور نخواهد داشت.
در همان روز مشخص شد که مقامات امریکایی و روسی این هفته در عربستان سعودی برای آغاز مذاکرات پایان جنگ دیدار خواهند کرد – بدون حضور خود اوکراین.
چند روز قبل از این تحولات، پیت هگست، وزیر دفاع امریکا، گفت که واشنگتن دیگر «عمدتاً بر امنیت اروپا تمرکز ندارد»، که این اظهارات ضربه دیگری به قاره اروپا محسوب می‌شود.
اقدامات واشنگتن زنگ هشدار را در اروپا به صدا درآورده و رهبران اروپایی را سردرگم کرده که چگونه به این رویکرد یک‌جانبه امریکا در پایان دادن به جنگ اوکراین واکنش نشان دهند.
اما مشخص نیست که آیا اروپا می‌تواند بر اختلافات عمیق خود غلبه کند و یک راهبرد مشخص برای پایان جنگ اوکراین و برخورد با روسیه ارائه دهد.
ایان گارنر، کارشناس امور روسیه در مؤسسه پیلتسکی وارسا به این باور است.
«اروپا بیشتر وقت خود را صرف بحث، صدور بیانیه و تماس‌های دیپلماتیک کرده تا اینکه واقعاً به وعده‌های خود عمل کند و حمایت ملموسی از اوکراین ارائه دهد یا سیاست مستقلی را دنبال کند.» مقامات اروپایی هشدار داده‌اند که توافق صلح یا آتش‌بس عجولانه، امنیت اوکراین و اروپا را تضعیف خواهد کرد.
اروپا در حال حاضر بزرگ‌ترین حامی مالی اوکراین است و حتی از ایالات متحده نیز پیشی گرفته، اما در زمینه حمایت نظامی عقب‌تر است، با وجود وعده‌هایی برای افزایش هزینه‌های دفاعی و تولید تسلیحات در سال‌های اخیر.
به‌جز هنگری و سلواکیا، حمایت گسترده‌ای از اوکراین در اروپا وجود دارد، اما همچنان اختلافاتی دیده می‌شود.
گارنر می‌گوید که «از لحاظ تئوری، همه در یک مسیر هستند. اما وقتی به جزئیات دقیق‌تر نگاه کنید، متوجه می‌شوید که همه اختلاف نظر دارند.»
ایجاد اردوی اروپایی نمونه بارزی از این اختلافات است. برخی از رهبران اروپایی پیشنهاد داده‌اند که نیروهای نظامی اروپا برای تضمین امنیت پس از توافق صلح در اوکراین مستقر شوند، اما این ایده توسط برخی مقامات، از جمله کایا کالاس، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، رد شده است.
به عقیده گارنر «همه این رهبران اروپایی هنوز درگیر احتمالات مبهم هستند.»
او می‌افزاید: «هیچ‌کسی هنوز یک برنامه جامع، منسجم و مشترک ارائه نکرده که نشان دهد اروپا دقیقاً حاضر است چه اقدامی انجام دهد. بنابراین، طبیعی است که ترمپ، پوتین و حتی زلنسکی اروپا را جدی نگیرند.»